تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۲۳۳

 

 

یَقۡدُمُ قَوۡمَهُۥ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِ فَأَوۡرَدَهُمُ ٱلنَّارَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡوِرۡدُ ٱلۡمَوۡرُودُ ۹۸
فرعون پیروان خود را در قیامت پیشوایى کند و آن‌ها را (با خود) به آتش دوزخ در افکند، که بسیار بد ورودگاه و منزلگاهى است
وَأُتۡبِعُواْ فِی هَٰذِهِۦ لَعۡنَةٗ وَیَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِۚ بِئۡسَ ٱلرِّفۡدُ ٱلۡمَرۡفُودُ ۹۹
و فرعونیان را در این جهان بد لعنتى در پى است و آن بد عطا و بخششى است
ذَٰلِکَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡقُرَىٰ نَقُصُّهُۥ عَلَیۡکَۖ مِنۡهَا قَآئِمٞ وَحَصِیدٞ ۱۰۰
(اى رسول ما) این بعضى از اخبار دیار ستمکاران است که بر تو حکایت مى کنیم که برخى از آن دیار هنوز معمور است و برخى دیگر شهر‌ها داس مرگ اهلش را درو کرد
وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰکِن ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡۖ فَمَآ أَغۡنَتۡ عَنۡهُمۡ ءَالِهَتُهُمُ ٱلَّتِی یَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مِن شَیۡءٖ لَّمَّا جَآءَ أَمۡرُ رَبِّکَۖ وَمَا زَادُوهُمۡ غَیۡرَ تَتۡبِیبٖ ۱۰۱
و آن‌ها که به هلاکت رسیدند نه ما بر آن‌ها بلکه خود بر خویشتن ستم کردند و هنگامى که امر (قهر) خداى تو بر هلاکشان در رسید همۀ خدایان باطلى که غیر خدا مى پرستیدند هیچ دفع هلاکت از آنان ننمودند و جز بر خسران و تباهى آن‌ها نیفزودند
وَکَذَٰلِکَ أَخۡذُ رَبِّکَ إِذَآ أَخَذَ ٱلۡقُرَىٰ وَهِیَ ظَٰلِمَةٌۚ إِنَّ أَخۡذَهُۥٓ أَلِیمٞ شَدِیدٌ ۱۰۲
و این گونه است مؤاخذۀ پروردگارت هر گاه بخواهد دیار ستمکاران را ویران کند، که انتقام و مؤاخذۀ خدا بسیار دردناک و شدید است
إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗ لِّمَنۡ خَافَ عَذَابَ ٱلۡأٓخِرَةِۚ ذَٰلِکَ یَوۡمٞ مَّجۡمُوعٞ لَّهُ ٱلنَّاسُ وَذَٰلِکَ یَوۡمٞ مَّشۡهُودٞ ۱۰۳
همانا در این هلاک بدکاران آیت و عبرتى است بر آن کس که از عذاب روز محشر بترسد که روز محشر روزى است که همۀ خلق را در آن جمع آورند و آن روز، روز حضور همگان است
وَمَا نُؤَخِّرُهُۥٓ إِلَّا لِأَجَلٖ مَّعۡدُودٖ ۱۰۴
و ما آن روز را به تأخیر نیفکنیم جز تا وقتى که (در علم ما) معین است
یَوۡمَ یَأۡتِ لَا تَکَلَّمُ نَفۡسٌ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ فَمِنۡهُمۡ شَقِیّٞ وَسَعِیدٞ ۱۰۵
در آن روز که فرا رسد هیچ کس جز به فرمان خدا سخن نگوید، پس برخى شقى و بد روزگارند و بعضى سعید و خوشوقت
فَأَمَّا ٱلَّذِینَ شَقُواْ فَفِی ٱلنَّارِ لَهُمۡ فِیهَا زَفِیرٞ وَشَهِیقٌ ۱۰۶
اما اهل شقاوت همه در آتش دوزخند در حالى که سخت آه و نالۀ حسرت و عربده مى کشند
خَٰلِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّکَۚ إِنَّ رَبَّکَ فَعَّالٞ لِّمَا یُرِیدُ ۱۰۷
آن‌ها در آتش دوزخ تا آسمان و زمین باقى است مخلّدند مگر آنچه مشیّت پروردگار تو باشد، که البته خدا هر چه خواهد مى کند
وَأَمَّا ٱلَّذِینَ سُعِدُواْ فَفِی ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّکَۖ عَطَآءً غَیۡرَ مَجۡذُوذٖ ۱۰۸