روش‌هایی برای کاهش سریع استرس کرونایی
اولین کار این است که از همان ابتدا آخر ماجرا را ببینید. اگر خودتان یا نزدیکان در مواجهه زیاد با بیماری هستید طبیعی است که بخواهید همه اخبار را بدانید، ولی به یاد داشته باشید که توجه‌تان را به زندگی روزمره از دست ندهید و مدت زمان خواندن و شنیدن و دیدن اخبار مربوط به بیماری را محدود کنید.
دومین کار این است که به اخبار «صحیح و درست» دسترسی پیدا کنید. اگر در معرض خطر هستید باید با شنیدن اخبار بتوانید اطلاعات کافی و درست در مورد بیماری به دست بیاورید و خودتان را در برابر آن محافظت کنید.
به حرف افراد یا منابع خبری گوش دهید که قابل اعتماد هستند. برای مثال در سایت کرونا Corona.ir تمام تلاش می‌شود که مطالب آموزشی صحیح در دسترس افراد قرار گیرد.
سومین کار این است که از روش‌های عملی برای کاهش استرس استفاده کنید.
- نفس‌های عمیق بکشید، حرکات کششی انجام بدهید، دست و صورت را بشویید و اگر ممکن باشد در برنامه‌های سرگرم کننده مجازی شرکت کنید.
- سعی کنید بین اتفاقات استرس زا وقفه بیندازید، یعنی بعد از یک کار و فعالیت سخت و دشوار کمی شادی کنید.
- از هر فرصتی برای رسیدن به آرامش استفاده کنید. مثلاً به آرامی و غذای سالم بخورید، خواب، ورزش و فعالیت جسمی مناسب داشته باشید و با دوستان و آشنایان از طریق ایمیل یا تلفن یا فضای مجازی در تماس باشید، مطالعه کنید، به موسیقی گوش کنید، دوش بگیرید و تا آنجا که می‌توانید با اعضای خانواده یا یکی از کارکنان یا مشاوران گروه بهداشت و درمان و درد و دل کنید.
- از کشیدن سیگار و قلیان و مصرف مواد مخدر و دارو‌های محرک و مشروبات الکلی بپرهیزید. برای رفع نیاز‌های احتمالی جسمی و روحی برنامه داشته باشید که در صورت لزوم کجا برید و چگونه کمک بگیرید.
پس لازم است که به جسم و روح و روان خودمان توجه کنیم، بنابراین:
- علائم زودس استرس را بشناسیم.
- به یاد بیاوریم که چگونه تجربیات قبلی موفق زندگی مان می‌توانند برای حل مشکلات کنونی کمک کنند و با کمک آنها احساسات و هیجانات خودمان را در وقایع ناخواسته به خوبی کنترل کنیم.
- بدانیم که احساس استرس، افسردگی، احساس گناه یا عصبانیت برای همه ما بعد از همه گیری بیماری‌های عفونی یک اتفاق طبیعی است.
- با دوستان و آشنایان که آنها هم دچار استرس شده اند در مورد نگرانی‌ها صحبت کنیم، تلاش کنیم اخبار و اطلاعات موثق داشته باشیم. اطلاعاتی را جمع آوری کنیم که با کمک آنها به درستی بتوانیم احتمال خطر را حدس بزنیم و احتیاطات لازم را داشته باشیم. از منابع معتبر اطلاع رسانی همچون روابط عمومی‌های وزارت بهداشت، سازمان نظام پزشکی یا دانشگاه‌های علوم پزشکی استفاده کنیم.
- هم خودمان و هم اعضای خانواده را از شنیدن و دیدن اخبار نگران کننده و آسیب رسان فضای مجازی حفظ کنیم.
- سعی کنیم در مورد چیز‌هایی غیر از بیماری صحبت کنیم و به یاد خودمان بیاوریم که موارد مهم و مثبت زیادی در زندگی هستند که باید به آنها توجه کرد.
- از همه مهمتر لازم است که با توکل به خدای بزرگ، عبادت و دعا و کمک به دیگران روح و روان خودمان را تازه کنیم.