نکات مهم درباره کورتیزون

به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، به عنوان یک ضد التهاب و درد قوی عضلات، مفاصل و تاندون‌ها است. از این دارو برای کاهش درد‌های ناشی از بیماری‌های مختلف نیز استفاده می‌شود. نارسایی آدرنال، آرتیت، آسم، کولیت اولسراتیو، کم خونی، لوپوس و پسوریازیس هم با این دارو قابل کنترل است.

نحوه استفاده:

این دارو از طریق دهان، استفاده روی پوست، استنشاق، تزریق وریدی یا تزریق به بافت‌ها وارد بدن می‌شود. از این دارو برای درمان التهاب نواحی کوچک از طریق تزریق موضعی و برای التهاب‌های کل بدن از تزریق سیستمیک استفاده می‌شود.

دوز مصرفی برای بزرگسالان ۱۸ سال به بالا ۲۵ تا ۳۰۰ میلی گرم در روز می‌باشد. پزشکتان بسته به شرایط شما، میزان مصرف را تغییر می‌دهد.

تزریق موضعی:

التهاب بورسا (بورسیت آرنج، لگن و شانه)، التهاب تاندون، التهاب مفصل (آرتروز) و اختلالات پوستی (آلوپسی).

تزریق سیستمیک:

درمان آلرژی، آسم و رماتیسم.

احتیاط ها:

• ممکن است سوزن تزریق باعث ایجاد حساسیت در پوست شود.
• امکان تضعیف تاندون‌هایی که در نزدیکی تاندون تزریقی وجود دارد، ضعیف شوند.
• کرتیزون ممکن است برای افرادی که دیابت دارند، مناسب نباشد. این دارو قند خون را بالا میبرد.
• این دارو باعث می‌شود توانایی بدن، برای مقابله در برابر عفونت‌ها کم شود. در افرادی که عفونت دارند یا اختلال خون ریزی دارند، باید با احتیاط مصرف شود.
• به مفصلی که به آن کورتیزون تزریق شده است، نباید تحت فشار قرار بگیرد. اگر ورزش سنگینی انجام میدهید، بعد از تزریق برای مدتی از تمرین اجتناب کنید.
• عموما تاثیرات بالینی و تسکین التهاب، بلافاصله بعد از تزریق شروع می‌شود و به ندرت پیش می‌آید تاثیرگذاری آن چند روز طول بکشد.
• بسته به دلیل تزریق، بازه زمانی بین تزریق‌ها تعیین می‌شود. عموما سه ماه بعد از هر تزریق، نوبت بعدی داده می‌شود.
• در صورتی که آبله مرغان یا سرخک دارید، نسبت به تغییر نوبت تزریق خود اقدام کنید.
• مصرف کورتیزون با واکسن زنده آنفولانزا و واکسن سرخک، اوریون و سرخچه تداخل ایجاد می‌کند.
• در صورتی که قبلا از این دارو مصرف کرده اید و بدنتان حساسیت نشان داده است، بار دیگر مصرف نکنید.
• اگر به گلوکوم یا مشکلات چشم مبتلا هستید، این دارو عفونت چشم را بالا می‌برد.
• برای مبتلایان به مشکلات معده و روده، کورتیزون توصیه نمی‌شود.
• اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت کنید. امکان تاثیر سوء بر نوزاد متولد نشده، وجود دارد.
• کورتیزون از طریق شیر به نوزاد منتقل می‌شود و سرعت رشد کودکان را کم می‌کند. در صورت شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.
• برای کودکان زیر ۱۸ سال توصیه نمی‌شود، ممکن است خطرناک باشد.
• محل تزریق باید قبل از انجام تزریق، با پنبه حاوی الکی یا گاز استریل، ضد عفونی شود.
• گاهی اوقات از اسپری بی حسی در محل تزریق استفاده می‌شود.
• در صورتی که بیش از حد مصرفی، از این دارو مصرف کردید، سریعا به پزشک مراجعه کنید.
• داروی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
• هنگام مصرف کورتیزون، الکل ننوشید. نوشیدن الکل موجب شدیدتر شدن عارضه‌های احتمالی می‌شود.

محل نگه داری:

دور از دسترس کودکان، نور و رطوبت و در ظرفی در بسته نگه داری شود. هنگام دور ریز، آن را در چاه دستشویی بریزید.

عوارض:

عوارض جانبی کوتاه و بلند مدتی، بعد از تزریق کورتیزون ممکن است پیش بیاید. اما احتمال بروز بسیار کم است. عوارض کوتاه مدت، بعد از مدتی از بین رفته و جای نگرانی ندارند. در صورت تداوم عارضه، به پزشک مراجعه کنید.

عوارض کوتاه مدت و نادر:

انقباض عضلات (آتروفی)، روشن شدن رنگ پوست در محل تزریق، ایجاد عفونت باکتریایی در بدن (عفونت مفصلی)، خون ریزی موضعی، درد در محل تزریق، تشدید التهاب در محل تزریق، عرق کردن، سرگیجه، بی خوابی و آسیب عصبی.

عوارض شایع:

نازک شدن پوست، کبودی، افزایش وزن، پف کردن صورت، آکنه استروئیدی، افزایش فشار خون، آب مروارید، نازک شدن غضروف مفصل، ضعیف شدن رباط‌های مفاصل، افزایش التهاب در مفصل، پوکی استخوان، نکروز آواسکولار، تنگی نفس، تپش قلب، تورم بازو‌ها و پاها، گیجی، بی قراری، سردرد، حالت تهوع، شکستگی استخوان در ستون فقرات، استفراغ، آکنه، معده درد، مدفوع سیاه و سفید، التهاب لوزالمعده، معده درد، تاری دید، بینایی دوگانه، چشم درد، تعریق، مشکل خواب و افزایش وزن.