صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۲۲۲

۲۴ اسفند ۱۳۹۸ - ۰۸:۰۰:۴۸
کد خبر: ۶۰۵۴۷۱
دسته بندی‌: چندرسانه ، سایر حوزه ها
خبرگزاری میزان-تلاوت صفحه دویست و بیست و دوم سوره هود را با صدای استاد «محمد صدیق منشاوی» می‌شنوید.
گروه چند رسانه‌ای ، تلاوت صفحه دویست و بیست و دوم سوره هود از آیه «۵ تا ۱۲» با صدای استاد منشاوی را در قالب فایل صوتی در اختیار مخاطبان خود قرار داده است.
 
تلاوت صفحه دویست و بیست و دوم «سوره هود از آیه «۵ تا ۱۲»
 
[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]
 
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
 
 

وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِی ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِ رِزۡقُهَا وَیَعۡلَمُ مُسۡتَقَرَّهَا وَمُسۡتَوۡدَعَهَاۚ کُلّٞ فِی کِتَٰبٖ مُّبِینٖ ۶

و هیچ جنبنده در زمین نیست جز آنکه روزیش بر خداست و خدا قرارگاه (منزل دائمى) و آرامشگاه (جاى موقت) او را مى داند، و همۀ احوال خلق در دفتر علم ازلى خدا ثبت است

وَهُوَ ٱلَّذِی خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٖ وَکَانَ عَرۡشُهُۥ عَلَى ٱلۡمَآءِ لِیَبۡلُوَکُمۡ أَیُّکُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۗ وَلَئِن قُلۡتَ إِنَّکُم مَّبۡعُوثُونَ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡمَوۡتِ لَیَقُولَنَّ ٱلَّذِینَ کَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِینٞ ۷
 
و اوست خدایى که آسمان‌ها و زمین را در فاصلۀ شش روز آفرید و عرش با عظمت او (شاید یک معنى عرش که روح و حقیقت انسان است اینجا مراد باشد) بر آب قرار داشت (شاید مراد از آب علم باشد) تا شما را بیازماید که عمل کدام یک از شما نیکوتر است و محققا اگر به این مردم بگویى که پس از مرگ زنده خواهید شد، همانا کافران خواهند گفت که این سخن را هرگز حقیقتى جز سحر آشکار نیست

وَلَئِنۡ أَخَّرۡنَا عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابَ إِلَىٰٓ أُمَّةٖ مَّعۡدُودَةٖ لَّیَقُولُنَّ مَا یَحۡبِسُهُۥٓۗ أَلَا یَوۡمَ یَأۡتِیهِمۡ لَیۡسَ مَصۡرُوفًا عَنۡهُمۡ وَحَاقَ بِهِم مَّا کَانُواْ بِهِۦ یَسۡتَهۡزِءُونَ ۸
 
و اگر ما عذاب را از آن منکران معاد تا وقت معین (هنگام مرگ) به تعویق اندازیم آن‌ها گویند: چه موجب تأخیر عذاب شده؟ آگه باشند که، چون هنگام عذاب برسد هرگز از آنان بازگردانده نشود و آنچه بدان تمسخر مى کردند سخت آنان را فرا گیرد

وَلَئِنۡ أَذَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِنَّا رَحۡمَةٗ ثُمَّ نَزَعۡنَٰهَا مِنۡهُ إِنَّهُۥ لَیَـُٔوسٞ کَفُورٞ ۹
 

و اگر ما بشر را به نعمت و رحمتى برخوردار کنیم، سپس (چون کفران کرد) آن نعمت را از او بازگیریم او سخت به خوى نومیدى و کفران درافتد


وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ نَعۡمَآءَ بَعۡدَ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَیَقُولَنَّ ذَهَبَ ٱلسَّیِّـَٔاتُ عَنِّیٓۚ إِنَّهُۥ لَفَرِحٞ فَخُورٌ ۱۰
 
و اگر آدمى را به نعمتى پس از محنتى که به او رسیده باشد رسانیم (مغرور و غافل شود و) گوید که دیگر روزگار زحمت و رنج من سرآمده، سرگرم شادمانى و مفاخرت گردد

إِلَّا ٱلَّذِینَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أُوْلَـٰٓئِکَ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ کَبِیرٞ ۱۱
 
مگر آنان که داراى ملکۀ صبر و عمل صالحند که بر آن‌ها آمرزش حق و اجرى بزرگ است 
 
فَلَعَلَّکَ تَارِکُۢ بَعۡضَ مَا یُوحَىٰٓ إِلَیۡکَ وَضَآئِقُۢ بِهِۦ صَدۡرُکَ أَن یَقُولُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَیۡهِ کَنزٌ أَوۡ جَآءَ مَعَهُۥ مَلَکٌۚ إِنَّمَآ أَنتَ نَذِیرٞۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ وَکِیلٌ ۱۲
 
(اى رسول ما) مبادا بعض آیاتى را که به تو وحى شده (دربارۀ کافران به ملاحظاتى) تبلیغ نکنى و از قول مخالفانت که مى گویند (اگر این مرد پیغمبر است) چرا گنج و مالى ندارد و یا فرشتۀ آسمان همراه او نیست دلتنگ شوى، که وظیفۀ تو تنها نصیحت و اندرز خلق است، و حاکم و نگهبان هر چیز خداست
 
 

 



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *