واکنش های تند پس از جمعبندی مذاکرات هسته ای؛ چرا؟
خبرگزاری میزان: روز گذشته بود که جمعبندی مذاکرات میان ایران و 1+5 اعلام شد که هنوز امضاء نشده و قرار است تا مراحل نهایی خود را در ایران با محوریت شورای عالی امنیت ملی، مجلس شورای اسلامی و تأیید رهبری معظم انقلاب طی کند و در آمریکا هم کنگره این کشور تصمیم بگیرد.
البته در این زمینه پیشرفت ها و دستاوردهایی هم داشتند و توانستند برخی از کشورهای منطقه از جمله رژیم آل سعود را با خود همراه سازند. تبعیت آنها از سیاست های آمریکا نه به خاطر پذیرفتن سیاست ایران هراسی آمریکا بلکه به عنوان حکومتی که مطیع و مجری دستورات سران کاخ سفید است، تحلیل می شود.
اکنون که مرحله تازه ای از جمعبندی مذاکرات هسته ای آغاز شده و اثبات شده است که جمهوری اسلامی ایران فعالیت های صلح آمیز هسته ای داشته و خواهد داشت و به ظن اوباما رئیس جمهور آمریکا خطر صلح جهانی بر طرف شد! پس چرا باز هم سیاست تهدید ایران را در پیش می گیرند؟!
روز گذشته پس از اعلام جمعبندی مذاکرات هسته ای، اوباما در صفحه تلویزیون آمریکا ظاهر شد و باز هم ایران را تهدید کرد. رئیس جمهور آمریکا در سخنرانی هسته ای خود ایران را متهم به حمایت از تروریزم کرد، ناقض حقوق بشر اعلام کرد و ایران را همچنان تهدیدی برای صلح جهانی دانست!
نخست وزیر رژیم صهیونیستی هم پس از جمعبندی مذاکرات میان ایران و شش کشور جهانی تأکید کرد که جمعبندی مذاکرات هستهای برای این رژیم الزامآور نیست.
بنیامین نتانیاهو، مدعی شد که اکنون دنیا به جای خطرناکتری تبدیل شده است.
وزیر دفاع آمریکا هم در بیانیهای که به مناسب پایان مذاکرات هستهای صادر کرد، به متحدان منطقهای واشنگتن اطمینان داده است که در صورت لزوم، آمریکا حاضر است از گزینه نظامی در برابر ایران استفاده کند.
اشتون کارتر در بخشی از بیانیه خود نوشته است: ما همچنان آمادهایم و موضعمان را حفظ کردهایم تا امنیت دوستان و متحدانمان از جمله اسرائیل را تقویت کنیم، تا در برابر تجاوز از خود دفاع کنیم، تا از آزادی تردد دریایی اطمینان حاصل کنیم و تا نفوذ مخرب ایران را کنترل کنیم.
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «نظامیان ما، از جمله دهها هزار نیروی ایالات متحده در خاورمیانه، با تمام قوا، حضوری قدرتمند در خلیج (فارس) دارند.»
اوباما خود در نطق تلویزیونی روز گذشته پس از اعلام جمعبندی مذاکرات گفت در صورتی که جمعبندی مذاکرات نقض شود، او یا روسای جمهور بعدی آمریکا همچنان همه گزینههایی را که حالا برای رویارویی با ایران دارند، خواهند داشت.
اینگونه واکنش ها در قبال حسن نیست و نرمش هایی که جمهوری اسلامی ایران در جریان مذاکرات هسته ای از خود نشان داد،پاسخی نیست که شاید برخی انتظارش را می کشیدند. سیاست دشمنی و رفتار خصمانه ای که آمریکا و متخدانش علیه ایران به کار برده و می برند ایدئولوژیکی است. در واقع غرب با روش های سخت افزاری خود تلاش دارد با نرم افزار جمهوری اسلامی ایران که بر پایه حمایت از کشورهای تحت ستم، مظلوم و آزادی خواه استوار است، مقابله کند.
غافل از این که این کدخدای خود خوانده دیگر کلاهش پشم ندارد و نمی تواند مانند گذشته یکه تازی کند. هیبت و هیمنه آمریکا که از ابتدا هم پوشالی و بادکنکی بود شکسته و خالی شده است چرا که انقلابی در دنیا به وجود آمد که توانست این باور را به مردم کشورهای اسلامی و حتی دیگر جوامع بدهد که می توان به آمریکا «نه» گفت.
همین سیاست و رفتار جمهوری اسلامی ایران است که آمریکا را عصبانی می کند. این رژیم تحمل «نه»شنیدن را ندارد و اگر اکنون هم پس از جمعبندی مذاکرات هسته ای رجز خوانی می کند برای آن است که در موضوع هسته ای ایران نتوانست به اهداف اصلی و واقعی خود برسد. آمریکا که بر بیانیه لوزان سوئیس بسیار تأکید می کرد و آن را مبنای جمعبندی مذاکرات می دانست، با ایستادگی جمهوری اسلامی ایران مجبور به عقب نشینی شد.
تفاوت محتوای بیانیه مشترک؛ جمع بندی، جمعبندی مذاکرات وین و سخنان مقامات کشورمات درباره نتایح مذاکرات هسته ای و سخنان مقامات آمریکایی از جمله اوباما و جان کری به همین خاطر است که بتوانند افکار عمومی کشور خود را قانع کنند به آنچه می خواستند رسیدند. مبنا همان متن و توافقی است که قرار است اجرا شود نه امیال و خواسته هایی که آنها بر زبان می آورند.
این جمعبندی مذاکرات برای هر دو طرف الزام آور است. اجرای آن برای جمهوری اسلامی ایران سهل و آسان است چرا که هیچگاه به دنبال ساخت سلاح هسته ای نبوده است پس هیج مشکلی از این بابت ندارد اما برای آمریکایی ها و غربی ها اجرای تعهداتی که در قبال ایران دارند سخت است.
آنها که تصور می کردند با فشار و تهدید و تحریم می توانند ایران را به زانو درآورند، اکنون تن به توافقی دادند که باید حقوق هسته ای ایران را به رسمیت بشناسند، بازدید از مراکز نظامی ایران که یکی از خواسته های جدی آنها بود منتفی شده، گفت وگو با دانشمندان هسته ای ایران نخواهند داشت و بازدیدهای نامتعارف از مراکز هسته ای هم وجود نخواهد داشت. سانتریفیوژها باقی می ماند و تحقیق و توسعه هم ادامه می یابد.
موضوع تحریم های تسلیحاتی و موشکی ایران 5 سال و 8 سال زمان می برد تا لغو شود، اما جمهوری اسلامی ایران همانگونه که در زمینه هسته ای با پیشرفت های بومی و داخلی خود توانست به این درجه از فناوری هسته ای برسد، در این حوزه هم توانسته است پیشرفت های قابل توجهی داشته باشد که ایران را بی نیاز از سلاح های خارجی می کند.اما این نیز از حقوق جمهوی اسلامی ایران است که باید لغو شود.
با این تفاسیر آیا می توان به آینده روابط ایران و آمریکا امیدوار بود؟ دشمنی های این رژیم با انقلاب اسلامی و مردم ایران را پایانی خواهد بود؟ آنهایی که خیال می کنند زمان استکبار ستیزی پایان یافته و دیگر نباید مرگ بر آمریکا گفت، به مواضع خصمانه و دشمنی های آمریکا و متحدانش توجه نمی کنند؟
آنهایی را که خیال خام دارند و در رویای غربزدگی خود سیر می کنند به چند موضع دیگر دشمنان ایران ارجاع می دهم.
وزیر خارجه کانادا مدعی شد که بلند پروازیهای هستهای ایران همچنان تهدیدی بزرگ برای صلح و امنیت است.
راب نیکولسون ادعا کرد: کانادا ایران را با اقداماتش و نه تنها گفتارش قضاوت خواهد کرد. ایران بهخاطر بلندپروازیهای هستهایاش، ادامه حمایت از تروریسم، درخواستهای مکرر برای نابودی اسرائیل و نقض حقوق بشر، همچنان تهدیدی بزرگ برای امنیت و صلح خواهد بود.
نامزد انتخابات ریاست جمهوری و سناتور آمریکایی هم در واکنش به جمعبندی مذاکرات هستهای تاکید کرد که جمعبندی مذاکرات هستهای اعلام شده بین ایران و قدرت های جهانی مانند اعلان جنگ با اسرائیل و اعراب است.
لیندسی گراهام که قول داده است در صورت انتخاب به عنوان رئیس جمهور آمریکا، از توافق هسته ای ایران حمایت نخواهد کرد، گفت: ارزیابی اولیه من این است که این توافقنامه بسیار بدتر از آن چیزی است که انتظار آن را داشتم و یک کابوس برای منطقه، امنیت ملی ما و در نهایت جهان خواهد بود.
چنین مواضع و سخنانی ثابت می کند که امنیت رژیم صهیونیستی که تابلوی تمام نمای جرم و جنایت و کودک کشی است، برای آمریکا و متحدانش بسیار مهمتر از صبح کل جهان است. امنیت و صلح جهانی برای آمریکایی ها در امنیت رژیم صهیونیستی خلاصه می شود. و ما به عنوان کشوری انقلابی و مسلمان با تکیه بر وعهده الهی باید به استکبار ستیزی خود ادامه دهیم هر چند در یک مسئله و موضوع با آمریکا به جمعبندی مذاکرات رسیدیم.
نام اتفاقی که در زمینه هسته ای افتاد را نباید توافق گذاشت. نبردی بود نابرابر که در این نبرد جمهوی اسلامی ایران سربلند بیرون آمد.
محمد صفری - گروه تحلیل
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *