تیر؛ پادویی انگلیس برای آمریکا با راهزنی ناشیانه نفتکش ایرانی
بهانه انگلیسی‌ها برای توقیف این نفتکش، مقصد ادعایی آن یعنی سوریه و تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه سوریه بود؛ تحریم‌های یکجانبه‌ای که در حمایت از اندک تروریست‌های فعال در سوریه و برای تحت فشار قرار دادن مردم و دولت قانونی دمشق وضع شده و در ذیل مقررات تحریمی سازمان ملل قرار ندارد؛ لذا از سوی کشور‌های غیراتحادیه اروپا لازم الاجرا نیست.
اما این اقدام راهزنانه و دزدی دریایی انگلیس که به درخواست یا دستور آمریکا صورت گرفت به مناقشه دیپلماتیک میان مادرید و لندن منجر شد و با اعتراض رسمی دولت اسپانیا نیز مواجه شد.
مقامات اسپانیا معتقدند اقدام انگلیس در توقیف نفتکش گریس ۱، در آب‌های سرزمینی اسپانیا صورت گرفته است؛ بنابراین دومین اقدام غیرقانونی و مغایر با حقوق بین‌الملل انگلیس در توقیف نفتکش «گریس ۱»، علاوه بر اینکه تحریم‌های یکجانبه اتحادیه اروپا را به تمامی کشور‌ها تسری داده، این است که در آب‌های سرزمینی کشوری دیگر، اقدام به عملیات توقیف یا همان راهزنی دریایی کرده است.
توقیف غیرقانونی
در همین رابطه، امیر «محمد حسن نامی» در گفت‌وگو با خبرنگار گروه سیاسی ، با اشاره به توقیف نفتکش جمهوری اسلامی ایران توسط نیروی دریایی انگلیس گفت: کشتی گریس ۱ که پنجشنبه گذشته در حال حمل نفت جمهوری اسلامی ایران بود، در «جیبارتار» که نام اسپانیایی جبل‌الطارق است به صورت کاملا غیرقانونی توسط نیروی دریایی انگلیس متوقف شد. هم اسپانیا و هم انگلیس بر روی کشور جیبارتار ادعا دارند، ولی برابر حقوق بین‌الملل ادعای اسپانیایی‌ها درست است و باید این کشور در مالکیت اسپانیا باشد.
به گفته مشاور عالی فرمانده کل ارتش، جیبارتار مابین اسپانیا و مراکش واقع شده و تنگه جبل‌الطارق نیز یکی از آبراه‌های مهم بین‌المللی محسوب می‌شود. زمانی‌که انگلیسی‌ها ابرقدرت جهان بودند، خیلی از کشور‌ها را به صورت غیرقانونی و با زور تصرف کرده بودند که جیبارتار هم در زمره همین سرزمین‌ها قرار می‌گیرد. مردم جیبارتار مردمی کاملا مستقل هستند و خواسته آن‌ها این است که با توجه به پیوستگی سرزمین‌شان این است تحت نظارت اسپانیا باشند. انگلیسی‌ها هنوز حالت قیومیت را برای جیبارتار اعمال می‌کنند درحالی‌که حقوق بین‌الملل چنین اجازه‌ای را به آن‌ها نداده است و مردم جیبارتار چندین بار راجع به این اقدامات انگلیس اعتراض کرده‌اند.
رئیس گروه ژئوپلوتیک مرکز راهبردی جمهوری اسلامی ایران با بیان اینکه برابر کنوانسیون‌های حقوق بین‌الملل دریا‌ها در سال‌های ۱۹۳۰، ۱۹۵۸ و ۱۹۸۲ از خط مبدا تا ۱۲ مایل جلوتر «دریای سرزمینی» و از خط دریای سرزمینی تا ۱۲ مایل جلوتر نیز به عنوان «منطقه نظارت» یا «دریای مجاور» قلمداد می‌شود، گفت: در حقوق بین‌الملل دریا‌ها برای هر کدام از این آب‌ها قوانین و مقررات خاصی تعریف شده‌اند. بر همین اساس، توقیف کشتی گریس ۱، خلاف مقررات بین‌المللی و خلاف تمام بند‌های هر سه کنوانسیون بین‌المللی حقوق دریا‌ها بود.
امیر نامی با بیان اینکه کشتی گریس ۱ در هنگام متوقف شدن توسط نیروی دریایی انگلیس، در آب‌های سرزمینی کشور جیبارتار قرار داشت، گفت: شناور گریس ۱ ، نه در آب‌های سرزمینی جیبارتار توقفی داشت و نه محموله و باری را به شناور دیگر منتقل کرده بود و در حال عبوری عادی از این دریا بود و برابر مقررات بین‌المللی، انگلیسی‌ها به هیچ وجه حق متوقف کردن این کشتی را نداشتند.
وی با بیان اینکه اقدام انگلیسی‌ها در متوقف کردن کشتی گریس ۱ جمهوری اسلامی ایران، صرفا اقدامی سیاسی بود چرا که هیچ‌گونه سازگاری با حقوق بین‌الملل دریا‌ها نداشت، تاکید کرد: باید به خاطر این اقدام غیرقانونی از انگلیسی‌ها هم به سازمان‌های بین‌المللی و هم به دادگاه‌های بین‌المللی شکایت کنیم. اگر قرار بر اینگونه توقف‌های غیرقانونی باشد، همه کشور‌ها می‌توانند آن را انجام دهند.
احضار سفیر
اما در پی اقدام خصمانه انگلیس در توقیف نفتکش حامل نفت ایران در آب‌های سرزمینی اسپانیا، در همان روز پنجشنبه ۱۳ تیر، راب مک ایر سفیر انگلیس در ایران به وزارت امور خارجه احضار شد و در جریان این احضار رئیس اداره سوم غرب اروپا وزارت امور خارجه با اشاره به حرکت نفتکش ایرانی در آبراه‌های بین‌المللی، اقدام نیروی دریایی انگلیس را معادل با راهزنی دریایی دانست و گفت انگلیس حق ندارد تحریم‌های یکجانبه خود یا اتحادیه اروپا را به صورت فراسرزمینی علیه کشور‌های دیگر اعمال نماید.
سفیر انگلیس نیز در جریان آن احضار، با اظهار اینکه مراتب را سریعاً به لندن منتقل خواهد کرد تاکید کرد انگلیس از تحریم یکجانبه آمریکا علیه ایران تبعیت نمی‌کند.
استقبال آمریکا و رژیم صهیونیستی از دزدی دریایی انگلیس
اما این راهزنی دریایی انگلیس با استقبال مقامات آمریکا نیز مواجه شد؛ جان بولتون مشاور وقت امنیت ملی کاخ سفید در واکنش به این دزدی انگلیسی در حساب توئیتری خود نوشت: توقیف نفتکش حامل نفت ایران یک خبر عالی بود.
صهیونیست‌ها نیز که خوی تجاوزگری و جنایتکاری و دزدی در ذاتشان نهادینه است نیز از خبر دزدی دریایی انگلیسی‌ها و توقیف نفتکش حامل نفت ایران استقبال کردند؛ «یوال‌اشتاینیتز» وزیر انرژی رژیم صهیونیستی روز جمعه ۱۴ تیر در مصاحبه‌ای توقیف غیرقانونی نفتکش گریس ۱ توسط انگلیسی‌ها را گامی مثبت در راستای فشار به ایران دانست.
اما اقدام نیروی دریایی انگلیس در توقیف نفتکش گریس ۱ که به درخواست و دستور آمریکا صورت گرفت، هم به مثابه تنفس مصنوعی برای ترزا می نخست وزیر مستعفی و ناکام انگلیس بود و هم سناریویی دیگر از سوی غربی‌ها برای فشار بر ایران در آستانه اجرای گام دوم کاهش تعهدات برجامی تهران، محسوب می‌شد.
در این دزدی دریایی انگلیس، یک نکته دیگر نیز خودنمایی می‌کرد و آن پادویی و دریوزگی لندن برای پیشبرد اغراض آمریکا است؛ آمریکایی‌ها در راستای سیاست فشار حداکثری علیه ایران، دو سال است که اقدامات خصمانه خود علیه تهران را تشدید کرده‌اند؛ از تروریسم اقتصادی علیه مردم ایران تا گسیل پهپاد‌ها و هواپیما‌های جاسوسی به حریم هوایی ایران.
در واقع انگلیسی‌ها که زمانی به واسطه تجاوزات و جنایات استعماری خود در اقصی نقاط دنیا مدعی بودند که آفتاب در سرزمین‌شان غروب نمی‌کند این روز‌ها کارشان به جایی رسیده که مجری اقدامات تبهکارانه آمریکا علیه سایر کشور‌ها شده‌اند.
البته وقتی فرزندان انقلاب اسلامی، پهپاد مدرن و رادارگریز و متجاوز گلوبال هاوک آمریکای شیطان بزرگ را در ارتفاع ۵۶ هزارپایی، شناسایی و رهگیری می‌کنند، دیگر تادیب و مجازات انگلیسِ روباه پیر که این روز‌ها به پادوی آمریکا تبدیل شده، اقدامی به راحتی آب خوردن خواهد بود.
خبرگزاری روسی اسپوتنیک، طی گزارشی با اشاره به اقدام انگلیس در توقیف غیرقانونی نفتکش حامل نفت ایران، ضمن دزدی دانستن این اقدام، یادآور شد: قطعا این حق برای ایران محفوظ است تا واکنش متناسب نسبت به کشتی‌های انگلیسی نشان دهد. با توجه به تعداد کشتی‌های انگلیسی در خلیج فارس این ماجرا مانند این می‌ماند که کسی در کاخ شیشه‌ای نشسته باشد و به سمت عابران سنگ‌پراکنی کند.
اما یکسوی دیگر ماجرای این دزدی دریایی انگلیس و توقیف غیرقانونی نفتکش حامل نفت ایران، مربوط به برجام بود؛ طبق گفته محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان، سه کشور اروپایی انگلیس و آلمان و فرانسه پس از خروج آمریکا از برجام طی جلسه‌ای، ۱۱ تعهد به ایران دادند تا تهران برای ماندن در برجام اقتاع شود و یکی از آن تعهدات، خرید نفت ایران بود؛ اما در تیرماه 98 شاهد بودیم، یکی از آن سه کشور اروپایی نه تنها اقدامی در جهت عمل به تعهدات خود در خرید نفت ایران نمی‌کند که حتی در راستای سیاست‌های خصمانه آمریکا علیه مردم ایران، اقدام به توقیف نفتکش حامل نفت ایران هم می‌کند.