چند نکته مهم از سیره سیاسی و اخلاقی «امام حسین (ع)»/امام سوم «امر به معروف و نهی از منکر» را در واقعه عاشورا به اثبات رساندند

محمد هادی هدایت کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی پیرامون بینش سیاسی «امام حسین (ع)» گفت: بینش دقیق اجتماعی و سیاسی «امام حسین (ع)» همچنین امکان تفکیک موضوعات از یکدیگر، شاخه‌ای مهم در رفتار اجتماعی «اهل بیت (ع)» است، بر همین پایه به‌رغم ناخرسندی از عملکرد خلیفه‌ها خصوصا عثمان، اما تلاش برای نجات جان مخالفان، تنها به امر پدر و برای پاسداری از کیان برخی ارزش‌های جامعه از اهمیت بسزایی برخوردار است که نمود آن در عملکرد «امام حسین (ع)» به خوبی خود مشخص بود.


***اهمیت و ارزش الگوپذیری از «امام حسین (ع)»

وی به اهمیت الگوپذیری از «امام حسین (ع)» اشاره و تاکید کرد: «امام حسین (ع)» به عنوان یکی از «ائمه معصومین (ع)» بهترین فرد برای الگو قرار گرفتن محسوب می‌شوند چرا که ویژگی‌های خاص اخلاقی ایشان، شیوه و سبک درست زندگی را ارائه می‌کند و این همان حلقه مفقوده جامعه و فرهنگ امروز ما است، متاسفانه در پیش گرفتن و ترویج فرهنگ اشتباه جامعه را به حرص و خودخواهی نزدیک کرده است.

***سیره رفتاری «امام سوم(ع)»

هدایت پیرامون سیره رفتاری «امام حسین (ع)» بیان کرد: «امام حسین (ع)» در زمان حیات خود به عنوان یکی از کریمان عصر خود محسوب می‌شدند، افراد متعددی برای دریافت کمک به ایشان مراجعه می‌کردند. روزی مردی فقیر به در خانه «امام حسین (ع)» رفت و چون برای بیان خواسته خود خجالت می‌کشید با زبانی شعر گونه نیاز و احتیاجش به پول را بیان کرد، «امام حسین (ع)» برای برآورد کردن حاجت مرد فقیر به خانه رفتند هر آنچه داشتند را در پارچه قرار دادند و از تمام اعضای خانواده خواستند تا هر چه می‌توانند به فقیری که به در خانه آن‌ها آمده کمک کنند.

این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا ادامه داد: اهالی خانه نیز هرچه داشتند و می‌توانستند در پارچه قرار دادند، «امام حسین (ع)» پارچه را بستند این کمک را به نحوی به نیازمند دادند که چشم در چشم نشوند و مرد نیازمند خجالت زده نشود، مرد مستمند با دیدن این میزان کمک خجالت‌زده شد و بیان کرد من هرگز فکر نمی‌کردم که این میزان کمک به من شود بنابراین نتیجه می‌گیریم «امام حسین (ع)» فردی با کرامت و بخشش بودند همین امر ایشان را از سایر مردمان هم‌عصر مجزا کرده بود، خیرخواهی و مردم داری از جمله رویکرد‌های «امام حسین (ع)» محسوب می‌شد، ایشان همواره به مستمندان و شیعیان کمک می‌کردند.

***عزت نفس یکی از ویژگی‌های برتر سیدالشهداء

هدایت یکی از ارزشمندترین ویژگی‌های شخصیت «امام حسین (ع)» را عزت نفس ایشان دانست و تاکید کرد: «امام حسین (ع)» عزت نفس بسیار بالایی داشتند و به هیچ وجه زیر بار ذلت نرفتند، رویکرد ایشان در زندگی همواره اینگونه بود و هنگامی که مورد ظلم حاکم عصر خود قرار گرفتند حاضر به سازش نشدند و از حقیقت دفاع کردند، یاران این امام بزرگوار نیز در کنار «امام حسین (ع)» با این ظلم مبارزه کردند حتی خاندان ایشان نیز در مقابل ظلم ایستادند، حضرت «زینب (س)» در مجلس یزید با اینکه اسیر و در بند بودند اما با سخنان کوبنده و شفاف خود چهره واقعی حاکم وقت را به مردم نشان دادند.

وی به ولایتمداری «امام حسین (ع)» اشاره و تصریح کرد: «امام حسین (ع)» همواره فردی ولایتمدار بودند ایشان در زمان ولایت «امیرالمومنین (ع)» و «امام حسن مجتبی (ع)» همواره پشت سر آن‌ها حرکت می‌کردند و هرگز سخن از ولایت خودشان را به میان نیاوردند، این سیره «امام حسین (ع)» بیانگر توجه جامعه امروز به ولایت و ولایت مداری است، تطبیق ما با ولایت و توجه به بصیرت رویکردی ضروری و ارزشمند محسوب می‌شود.

***نقش «امام حسین (ع)» در واقعه عاشورا و بقای دین اسلام

هدایت پیرامون واقعه عاشورا و نقش «امام حسین (ع)» در دفاع از اسلام اظهار کرد: واقعه کربلا زمانی برای ظهور و بروز حقیقت اسلام همچنین ظلم، دورویی و پنهان‌کاری دشمنان «امام حسین (ع)» بود. ایشان در کربلا توانستند مظلومیت خودشان و ائمه معصومین را نشان دهند و ظلم و جور حاکم وقت را که از دید مردم پنهان مانده بود آشکارا کنند و در تاریخ ماندگار نمایند.

وی پیرامون چگونگی شرایط به امامت رسیدن «امام حسین (ع)» بیان کرد: با شهادت «امام حسن (ع)» و به امامت رسیدن «امام حسین (ع)»، هم مسئولیت امامت شیعیان به ایشان واگذار شد و هم پایبندی به عهد برادر بزرگوارشان با معاویه، لذا «امام سوم (ع)» به رغم نارضایتی از عملکرد‌های معاویه و نیز درخواست‌های کوفیان برای مقابله با ستمکاری‌های بنی امیه، هرگونه قیام و جهادی را به پس از مرگ معاویه موکول نمودند.


***ولایتمداری «امام سوم(ع)»

این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا اظهار کرد: «امام حسین (ع)» همواره به پایندی خود به عهد معاویه با بردار بزرگوارشان تاکید نمودند و این مهم را به گوش معاویه رساندند. ایشان عملکرد‌های معاویه، مروان و بنی امیه را زیر سئوال می‌برند، پس از مرگ معاویه و به پایان رسیدن عهدهای پیشین و تداوم رفتار ستمکارانه بنی امیه برخی دیگر از ابعاد شخصیتی ویژه «امام حسین (ع)» مجال بروزی عینی یافت.