ژورنالیسم چیست؟
ژورنالیسم
درقرن هفدهم با گسترش صنعت چاپ و پیدایش تدریجی شهرنشینی نشریاتی به صورت منظم و ادواری شروع به انتشار کردند که در آن‌ها بینش مدرن و جهان بینی اومانیستی و پاره‌ای نظرات علوم جدید و به ویژه نقد آثار مختلف ادبی و کتب منتشره مورد بحث قرار می‌گرفت.
این ژورنال‌ها که ابتدائاً بیشتر در موضوعات ادبی منتشر می‌شد تدریجا وسعت یافت وبه ویژه طبقه متوسط مدرن شهرنشین جوامع صنعتی در حال شکل‌گیری را مخاطب خود قرار داد و ژورنالیسم نامیده شد.
ژورنالیسم، محصول عصر جدید ومروج آرای عصر روشنگری به زبان ساده و سطحی برای عوام مردم بود و به ویژه در قرن هجدهم و نوزدهم نقش مهمی در ترویج آداب مدنیت مدرن غربی و تهییج افکار عوام در موضوعات سیاسی و انقلاب‌های بورژوایی بازی کرد.
ژورنالیسم در غرب مدرن از زمان پیدایی چند ویژگی اساسی داشته است:
۱- مروج آداب و عادات و باور‌های اومانیستی مدرن به زبان ساده و سطحی بوده است.
۲- طبقه متوسط مدرن شهرنشین مخاطب اصلی آن بوده است.
۳-، چون نیازمند فروش و جلب مخاطب و بعضا تامین بخشی از هزینه‌های خود بوده لذا سطحی و عوام زده بوده و گرایش روزافزونی به سوی ابتذال نفسانی داشته است.
۴- طبقه سرمایه دار صنعتی و شهرنشین وبانکداران مرفه که پایگاه اجتماعی ایده‌های مدرنیستی بوده و هستند با تأمین هزینه‌های راه اندازی و بعضا تامین همه یا بخشی از نیاز‌های مالی مطبوعات، ژورنالیست‌ها و ژورنالیسم را به آلت فعل سیاست‌های سودجویانه خود جهت زمینه سازی در افکار عمومی تبدیل کردند.
۵- ژورنالیسم به دلیل سطحیت و ابتذال مدرنیستی ملازم آن ذاتاً غفلت‌زا بوده و با تفکر و خلوت معنوی و بصیرت روحانی تضاد دارد.
ژورنالیسم صرف یک ابزار و یا ظرفی که هر مظروفی را در خود بپذیرد نیست و منطبق با هوا و هوس‌های نفسانی بشر مدرن، اقتضائاتی، چون هیاهوپیشگی، سطحیت، تحریک شهوات و نظایر آن‌ها دارد. البته ژورنالیسم (مطبوعات) بیش از دیگر پدیده‌های عالم مدرن تا حدودی ظرفیت وقابلیت آن را دارد که چونان ماده‌ای برای صورت تفکر اسلامی مورد بهره برداری قرار گیرد.
بیشتر بخوانید: