فئودالیسم چیست؟
فئودالیسم
فئودالیسم، نام نظام اقتصادی – اجتماعیای است که در قرون وسطای مسیحی در اروپا حاکمیت داشته است. به لحاظ لغوی، فئودالیسم از واژه فئو گرفته شده و به معنای قطعه زمین است. فئودالیسم در واقع نحوی نظام زمین داری است ویژگی این سیستم این است که هر قسمت بزرگ از اراضی کشور به نام املاک در تصرف یکی از اشراف فئودال یا زمین دار قرار داشته است که این زمین از طرف پادشاه و یا زمین دار بزرگتری که سینیور نامیده میشود به او واگذار گردیده است.
فئودال صاحب املاک در مقابل قطعه زمینی که دریافت داشته است باید وظایفی را در برابر پادشاه یا سینیور خود انجام دهد. این وظایف شامل پرداخت مبلغی پول و مالیات یا تهیه سرباز و سپاه برای هنگام جنگ و یا همه این امور میگردیده است.
اشراف فئودال علاوه بر زمینی که که در اختیار داشتند هر یک صاحب تعدادی رعیت نیز بودند که در اروپا این رعیتها وابسته به زمین بوده و با زمین خرید وفروش میشدهاند و سرو یا سرف نامیده میشدند. نظام فئودالیسم مبتنی بر سرف داری را که در قرون وسطی در اروپا رایج بود سراوژ مینامند.
فئودالها از سرفهای خود مالیات جنسی یا نقدی دریافت میکردند و روستائیان وابسته به زمین برای ارباب و در زمینهای ارباب فئودال کار میکردند و بعضا برای خود هم قطعه زمین کوچکی یا چند عدد مرغ و خروس داشتند. در رأس سلسله مراتب فئودالی شخص پادشاه قرار داشت که اگر چه به لحاظ صوری و تشریفاتی صاحب اختیاراتی بود، اما عملا قدرت اشراف فئودال دامنه اختیارات او را محدود میکرد. به هر حال فئودالیسم از حدود قرن پنجم میلادی تا قرن پانزدهم و دربرخی مناطق قرن شانزدهم میلادی در اروپا، نظام حاکم بود وبا ظهور رنسانس و سرمایه سالاری عصر جدید تقریبا منقرض شد مورخان معتقدند بین فئودالیسم سرواژ اروپا و غرب و نظامهای زمینداری آسیایی تفاوتهای ماهوی وجود داشته است.
بیشتر بخوانید: