وقت قیام مردم عراق علیه حضور آمریکایی ها رسیده است
سوریه عزم جدی دارد تا همه خاک خود را از دست گروه های تروریستی خارج کند، هر چند مناطق وسیعی از خاک این کشور تبدیل به تخریب شده و سال های طولانی نیاز است تا دوباره بازسازی شود.
اما مقاومت ملت و دولت سوریه مقابل تروریست ها و حامیان آنها توانست کشور را از یک خطر جدی برهاند و این الگویی است که جمهوری اسلامی ایران توانست آن را به سوریه نیز انتقال بدهد.
جمهوری اسلامی ایران توانست خطری که نه تنها متوجه سوریه بود بلکه برای کل منطقه یک فاجعه بزرگ محسوب می‌شد، برای سوریه، عراق، روسیه و دیگر کشور‌های منطقه گوشزد کند.
سوریه با مقاومت فعال و قاطع تکلیف خود را روشن کرده و تا زمانی که ریشه تروریست ها در این کشور خشکانده نشود، به نبرد با آنها ادامه خواهد داد.
اما عراق که دوران بسیار سخت و دشواری را هنگام حمله تروریست‌های تکفیری وهابی داعش تجربه کرده است، هنوز نتوانسته آن انسجام سیاسی لازم را در خود به وجود آورد.
یکی از دلایلی که عراق شرایط سیاسی و امنیتی نامناسبی در کشور دارد، وجود و حضور نیرو‌های آمریکایی در آن است.
آمریکایی ها با مداخله مستقیم در امور داخلی عراق، سعی دارند تا تب و تاب سیاسی در این کشور را در حد انفجار نگه دارند و به مرحله انفجار برسانند.
آمریکا خواهان یک عراق یکپارچه نیست، چرا که چنین عراقی با یک دولت منسجم، مقتدر و پیشرفته در منطقه که با کشور‌های همسایه خود به ویژه جمهوری اسلامی ایران روابط مستحکمی داشته باشد، باب میل واشنگتن، رژیم اسرائیل و رژیم سعودی نیست.
جبهه غربی، عبری و عربی خواهان عراق تکه تکه شده و تبدیل آن به چند کشور کوچک، ضعیف و بی خاصیت است تا از قدرت یکپارچگی این کشور بکاهد و کشور‌های کوچک و ضعیف تشکیل شده از تجزیه، آن را تحت سلطه قرار دهد.
بیشتر بخوانید:
پس از ترور سردار سلیمانی و ابو مهدی المهندس به دست نیرو‌های تروریستی آمریکایی مستقر در عراق، موجی از مخالفت با حضور ارتش تروریستی آمریکا در خاک عراق شکل گرفت.
مردم و دولتمردان عراق خواهان خروج آمریکایی ها از حاک کشور خود شدند، حتی مردم عراق به سفارت آمریکا در بغداد حمله کردند و خشم خود را از حضور آنها نشان دادند.
گروه‌ها و جناح‌های سیاسی و مقاومت اسلامی عراق نیز مخالفت شدید و جدی خود با حضور آمریکایی‌ها نشان دادند و نیرو‌های مسلح این سازمان ها به برخی از اهداف آمریکا در عراق حملاتی را انجام دادند.
اما نباید اجازه داد که خواسته به حق مردم، دولت و مجلس عراق در اخراج آمریکایی از این کشور سرد و به فراموشی سپرده شود.
اگر خواسته مردم عراق برای اخراج آمریکایی‌ها شامل مرور زمان شود، آنها می‌توانند از این غفلت به اهداف خود برسند، اهدافی که سال‌ها است در پی تحقق آن هستند.
مردم عراق باید از تجزیه کشور خود بیم داشته باشند و چنین هراسی از این طرحی که آمریکایی‌ها دنبال می‌کنند، می تواند موتور محرکی برای مقاومت بیشتر مردم و دولت عراق مقابل اشغالگری آمریکا باشد.
آمریکایی‌ها به این سادگی عراق را ترک نخواهند کرد، اخراج آنها تنها یک راه دارد و آن هم قیام مردم عراق علیه حضور آمریکایی‌ها در کشورشان است؛ تا زمانی که مردم عراق نسبت به اشغال کشور خود بی تفاوت باشند، شرایط روز به روز برای آنها بدتر و وخیم‌تر خواهد شد.
آمریکا برای سازندگی و ایجاد امنیت و آرامش به عراق نیامده است، اگر چنین قصد و نیتی داشت، به سادگی می‌توانست آنها را برقرار کند.
تجربه دیگر کشور‌ها همچون افغانستان در برابر دیدگان همه مردم جهان و البته مردم عراق است، آیا آمریکایی‌ها پس از بیش از ۱۸ سال حضور در افغانستان توانستند به جنگ در این کشور پایان دهند؟
حضور آمریکا در افغانستان که به اشغالگری بیشتر شباهت دارد، چیزی جز بر افروخته شدن آتش جنگ و کشتار مردم این کشور ارمغان دیگری نداشته است.