تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۱۹۹

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

یَـٰٓأَیُّهَا ٱلنَّبِیُّ جَٰهِدِ ٱلۡکُفَّارَ وَٱلۡمُنَٰفِقِینَ وَٱغۡلُظۡ عَلَیۡهِمۡۚ وَمَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِیرُ ۷۳
اى پیغمبر با کافران و منافقان جهاد و مبارزه کن و بر آن‌ها بسیار سخت گیر، و مسکن و مأواى آن‌ها دوزخ است که بسیار بد بازگشتگاه و منزلگاهى است

یَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدۡ قَالُواْ کَلِمَةَ ٱلۡکُفۡرِ وَکَفَرُواْ بَعۡدَ إِسۡلَٰمِهِمۡ وَهَمُّواْ بِمَا لَمۡ یَنَالُواْۚ وَمَا نَقَمُوٓاْ إِلَّآ أَنۡ أَغۡنَىٰهُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ مِن فَضۡلِهِۦۚ فَإِن یَتُوبُواْ یَکُ خَیۡرٗا لَّهُمۡۖ وَإِن یَتَوَلَّوۡاْ یُعَذِّبۡهُمُ ٱللَّهُ عَذَابًا أَلِیمٗا فِی ٱلدُّنۡیَا وَٱلۡأٓخِرَةِۚ وَمَا لَهُمۡ فِی ٱلۡأَرۡضِ مِن وَلِیّٖ وَلَا نَصِیرٖ ۷۴
(منافقان) قسم به خدا یاد مى کنند که (حرف کفر) بر زبان نیاورده اند، و (چنین نیست) البته سخن کفر گفته و پس از اظهار اسلام کافر شدند و همت بر آنچه موفق بر آن نشدند گماشتند (یعنى همت بر قتل رسول و اخراج او و هر گونه فساد در دین او گماشتند ولى موفق نشدند) آن‌ها به جاى آنکه از آن بى نیازى که به فضل خدا و رسول نصیب آن‌ها شد شکر گویند در مقام انتقام و دشمنى برآمدند، اکنون هم اگر باز توبه کنند براى آن‌ها بهتر است و اگر روى بگردانند آن‌ها را خدا در دنیا و آخرت به عذابى دردناک معذب خواهد فرمود و دیگر در همۀ روى زمین یک نفر دوستدار و یاورى براى آن‌ها نخواهد بود

وَمِنۡهُم مَّنۡ عَٰهَدَ ٱللَّهَ لَئِنۡ ءَاتَىٰنَا مِن فَضۡلِهِۦ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَکُونَنَّ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِینَ ۷۵
و بعضى از آن‌ها این گونه با خدا عهد بستند که اگر نعمت و رحمتى نصیب ما کند البته صدقه (یعنى زکات) پردازیم و از نیکان مى شویم

فَلَمَّآ ءَاتَىٰهُم مِّن فَضۡلِهِۦ بَخِلُواْ بِهِۦ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعۡرِضُونَ ۷۶
و (با این عهد) باز، چون خدا از فضل و نعمت خود نصیب آن‌ها کرد بر آن بخل ورزیدند و (از آن عهد) روى گردانیده و (از حق) اعراض کردند

فَأَعۡقَبَهُمۡ نِفَاقٗا فِی قُلُوبِهِمۡ إِلَىٰ یَوۡمِ یَلۡقَوۡنَهُۥ بِمَآ أَخۡلَفُواْ ٱللَّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا کَانُواْ یَکۡذِبُونَ ۷۷
در نتیجۀ (این تکذیب و نقض عهد) خدا هم دل آن‌ها را ظلمتکدۀ نفاق گردانید تا روزى که به کیفر بخل و اعمال زشت خود برسند، زیرا با خدا خلف وعده کرده و دروغ مى گفتند

أَلَمۡ یَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ یَعۡلَمُ سِرَّهُمۡ وَنَجۡوَىٰهُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُیُوبِ ۷۸
آیا ندانستند که خدا از باطن آن‌ها و سخنان سرّى ایشان آگاه است و خدا داناى غیب و عالم به اسرار پنهانى است؟!

ٱلَّذِینَ یَلۡمِزُونَ ٱلۡمُطَّوِّعِینَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ فِی ٱلصَّدَقَٰتِ وَٱلَّذِینَ لَا یَجِدُونَ إِلَّا جُهۡدَهُمۡ فَیَسۡخَرُونَ مِنۡهُمۡۙ سَخِرَ ٱللَّهُ مِنۡهُمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِیمٌ ۷۹
آن کسانى که عیب جویى مى کنند بر آن مؤمنانى که به صدقات مستحبّ فقیران را دستگیرى مى کنند و همچنین مسخره مى کنند مؤمنانى را که از اندک چیزى که مقدور آنهاست هم (در راه خدا) مضایقه نمى کنند، خدا هم آن‌ها را البته مسخره و مجازات مى کند و به آن‌ها عذابى دردناک خواهد رسید