ثمره ازدواج حضرت «عبدالله (ع)» و حضرت «آمنه (س)» گوهری بی همتا به نام «محمد (ص)» بود

محمد امین نخعی کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی پیرامون سیره حضرت «عبدالله (ع)»گفت: حضرت «عبدالله (ع)» پسر عبد المطلب بود، ایشان فردی سخاوتمند، با کرامت بود و همه مردم مکه از سیره وی آگاهی داشتند. حضرت «عبدالله (ع)» پدر «پیامبر اکرم (ص)» بودند. 

وی علت شهرت حضرت «عبدالله (ع)» را در بین مردم مکه بیان کرد و افزود: عبدالمطلب فرزندان زیادی داشت که یکی از آنان عبدالله نام داشت، ایشان فرزندی بود که عبدالمطلب او را بسیار دوست داشت، البته سیره رفتاری ایشان که از نظر اخلاقی یگانه جوانان دوران خودش بود که در محبوبیتش تاثیر داشت. حضرت «عبدالله (ع)» فردی ارزشمند دربین جامعه مکه محسوب می‌شد.

وی در مورد چگونگی فراهم شدن زمینه ازدواج حضرت «عبدالله (ع)» اشاره و بیان کرد: زمانی که «عبدالله (ع)» توسط هفتاد نفر از یهودیان در خارج از شهر مکه در محاصره قرار گرفت، در این زمان وهب پدر حضرت آمنه که خود از فرزندان بنی‌هاشم است متوجه این رویداد می‌شود، او برای نجات جان این جوان به همراه اسبش به سوی آنان می‌شتابد.

 

کارشناس علوم قرآنی به پاکدامنی حضرت «آمنه (س)» اشاره و ابراز کرد: حضرت «آمنه (س)» دختری پاک دامن بود، ایشان با حیا و ادب بوده و نفسی پاکیزه داشت، عقل و فهم و دین باوری وی نیز بی نظیر بود، حضرت «آمنه (س)» همسری گرامی و ارزشمند برای حضرت «عبدالله (ع)» بود و سرانجام مادری دلسوز برای حضرت «محمد (ص)» بود، او بخاطر حفظ جان فرزندش حاضر به پذیرش دوری از حضرت «محمد (ص)» شد.

 

وی ثمره این ازدواج را «پیامبر اکرم (ص)» دانست و خاطر نشان کرد: حاصل این ازدواج مبارک تنها یک فرزند و آن وجود مقدّس حضرت «خاتم الانبیاء (ص)» بود. در عروسی پدر و مادر «پیامبر اکرم (ص)»، نکات تربیتی فراوان وجود دارد که شاخص‌ترین آن‌ها معیار انتخاب همسر می‌باشد. تقوا، دین باوری، اصالت خانوادگی، ادب، حیا، عفّت و عصمت، دوری از هوی و هوس، فصاحت و ادب سخن گفتن، پرهیز از مهریه‌ سنگین و ویژگی‌های معنوی و کمالات روحی از جمله‌ی ملاک‌های حضرت «عبدالله (ع)» و حضرت «آمنه (س)» در این پیوند خجسته می‌باشد.

انتهای پیام /