زیباترین اردک جهان را بشناسید/اردک هدیه ای به عنوان نماد زندگی

به گزارش خبرنگار گروه جامعه ،  ماندارین، زیباترین اردک جهان محسوب می‌شود که بومی چین و ژاپن است. متوسط طول ماندارین ۴۱ تا ۴۹ سانتی متر و عرض آن ۶۵ تا ۷۵ سانتی متر است. ماندارین‌ها شبیه نژاد اردک‌های جنگلی هستند، اما با این تفاوت که تمایلی به زندگی روی درخت ندارند.

اردک ماندارین گونه‌ای اردک با پر و بالی با رنگ‌های منحصر به فرد است. زیستگاه اصلی اینگونه اردک در کشور چین و آسیای شرقی و آمریکا است. این اردک زیبا دارای طولی ۴۱ تا ۴۵ سانتی متر و طول بال ۶۵ تا ۷۵ سانتی متر می‌باشد.

اردک ماندارین اردکی با اندازه متوسط و در اصل متعلق به شرق آسیا است. این اردک شبیه اردک جنگلی در آمریکای شمالی است. نوع نر و ماده این اردک بسیار تفاوت دارند و به خوبی قابل تشخیص هستند.

این اردک‌ها بسیار شبیه اردک‌های نژاد جنگلی هستند، ولی بر خلاف آن‌ها بر روی درختان زندگی نمی‌نمایند و در کناره مرداب‌ها و برکه‌ها و لابه‌لای بوته زار‌ها لانه می‌سازند. خاستگاه اصلی‌شان جزایر ژاپن و نواحی شمالی چین می‌باشد و نگهداری‌اش بسیار مشکل است.

جذابیت ماندارین به خاطر پر‌های زینتی است که آن‌ها را منبع الهام هنرمندان در هنر شرقی کرده است. ماندارین‌ها حوضچه‌های کوچک آبی را به پهنه‌های آبی بزرگتر و دریاچه‌ها ترجیح می‌دهند. آن‌ها در سرزمین اصلی شان چین نماد وفاداری هستند و در گذشته در روز عروسی یک جفت از آن‌ها به عروس هدیه داده می‌شد. ضرب المثل چینی‌ها برای زوج خیلی عاشق این است: «دو تا ماندارین در آب بازی می‌کنند.» در گذشته این پرنده از چین صادر می‌شد، اما از سال ۱۹۷۵ این کار غیرقانونی شد. ماندراین‌ها حشره، گیاه و دانه می‌خورند. در اواسط قرن ۱۸ ماندارین به بریتانیا صادر شد.

نر بالغ این پرنده بسیار زیبا و قابل توجه است. دارای منقار و صورت مایل به قرمز و یک هلال بزرگ سفید بالای سر است. در اطراف صورتش نیز مو دارد. سینه‌ی این پرنده، بنفش با دو خط سفید عمودی است. دو طرف آن قرمز و در پشت نیز دم نارنجی رنگ دارد. ماندارین ماده شباهت زیادی به ماده اردک جنگلی دارد با حلقه چشم سفید که یک خط از چشم تا پشت آن کشیده شده است.

هر ۲ پرنده تاج دارند، اما تاج در پرنده‌ی نر بیشتر مشهود است. مانند بیشتر گونه‌های اردک، نر در فصل جفت گیری پرهایش ریخته و شیبه به اردک ماده میشود، اما با این حال میتوان آن هارا از طریق منقار درخشان زرد-نارنجی و خط چشم کم رنگ و عدم وجود تاج (کاکل) در ماده از یکدیگر تشخیص داد. جوجه اردک‌های ماندارین از نظر ظاهری تقریبا شبیه به جوجه اردک‌های جنگلی و جوجه اردک‌های وحشی هستند، اما با خط چشمشان از اردک‌های وحشی و جنگلی تمییز داده میشوند. خط چشم اردک‌های وحشی و جنگلی فقط دور چشمشان است در حالی که خط چشم اردک‌های ماندارین از چشم تا دمشان امتداد یافته است.

البته اردک ماندارین سفید رنگ نیز وجود دارد که ناشی از جهش ژنتیکی می‌باشد. با وجود اینکه ریشه این جهش ژنتیکی مشخص نیست، این طور تصور فرض شده که جفت گیری مداوم پرندگان با نسبت خانوادگی مشابه و همچنین اصلاح نژاد منجر به کمتر شدن ترکیبات ژنتیکی و در نتیجه ایجاد مشکلات ژنتیکی مانند آلبانیسیم گردیده.

این گونه از پرندگان در شرق آسیا بیشتر یافت می‌شوند. صادرات و خراب کردن جنگل‌ها که سکونت گاه این نوع پرندگان است باعث کاهش جمعیت در شرق روسیه و چین تا کمتر از ۱۰۰۰ جفت شده، اما گمان میرود که در ژاپن هنوز ۵۰۰۰ جفت وجود داشته باشد. نزدیک به ۷۰۰۰ عدد در بریتانیا و بیشترین آمار در قاره اروپا در ناحیه برلین است.

در آمریکا نیز تعدادی از این پرنده قرنطینه شده (در شهر بلک مانتن و کارولینای شمالی) که تعدادشان محدود است. از صد‌ها پرنده ماندارین تعدادی از جمعیت وحشی که آزادانه پرواز میکنند در سونومای کالیفرنیا هستند

این جمعیت نتیجه فرار تعداد زیادی از اردک‌های ماندارین از شکار است که در طبیعت تولید مثل می‌کنند.

تولید مثل

محیط زندگی این پرندگان در طول زمان تولید مثل، در بوته زار‌های لبه رودخانه‌ها است که بیشتر در مناطق کم ارتفاع رخ میدهد. اما به دنیا آمدن جوجه‌ها ممکن است در ارتفاعات بالای ۱۵۰۰ متر اتفاق بیوفتد. در حیات وحش اردک‌های ماندارین در زمین‌هایی که با درختان پوشیده شده و در نزدیکی رودخانه‌های کم عمق (باتلاق‌ها یا تالاب ها) تولید مثل میکنند. آن‌ها در در حفره‌های داخل درختان در نزدیکی آب لانه میسازند. در طول بهار ماده‌ها پس از جفت گیری، روی تخم‌ها در حفره درختان میخوابند و پرنده‌ی نر در طول جوجه کشی از پرنده ماده و تخم هایش محافظت میکند. خود پرنده‌ی نر روی تخم‌ها نمیخوابد و قبل از باز شدن تخم‌ها آن‌ها را ترک میکند.

پس از بیرون آمدن جوجه‌ها از تخم، مادرشان پرواز میکند و جوجه اردک هارا برای یاد دادن پرواز از لانه به بیرون هدایت میکند. بعد از اینکه همه جوجه‌ها از تخم بیرون آمدند، مادرشان را تا نزدیکی منبع آب دنبال میکنند.

خورد و خوراک

ماندارین با راه رفتن و گشت زدن غذا به دست می‌آورد. آن‌ها به طور عمده گیاه و دانه میخورند خصوصا تنه‌ی چوب راش. همچنین تعدادی از آن‌ها ممکن است به وعده‌ی غذایی خود حلزون، حشرات و ماهی‌های ریز را نیز اضافه کنند. رژیم غذایی ماندارین با عوض شدن فصل تغییر میکند: در پاییز و زمستان بذر و دانه درختان را میخورند و در بهار حشرات، حلزون، ماهی، گیاه و در تابستان قطره‌ی شبنم، کرم، قورباغه و نرم تنان و مار‌های کوچک میخورند.

آن‌ها در نزدیکی سحر یا در هوای گرگ و میش غذا میخورند و در طول روز بیشتر روی درختان و یا زمین می‌نشینند. نحوه شکار کردن ماندارین در نواحی مختلف حوزه زندگی آن متفاوت است.

راسو، راکن، سمور، موش خرما، جغد و مار‌ها همگی از شکاچیان اردک ماندارین هستند، اما بزرگترین تهدید برای اردک‌های ماندارین قطع شدن درختان منطقه زیستی اشان است. همچنین شکارچیان، اردک‌های ماندارین را تهدید میکنند چراکه آن‌ها قادر به تشخیص اردک ماندارین (از دیگر انواع اردک در حال پرواز) نیستند و گا‌ها آنهارا سهوا زخمی میکنند.

اردک‌های ماندارین برای مصارف خوراکی شکار نمیشوند اگرچه بر خلاف مقررات برای هدیه شکار می‌کردند (چون بسیار زیبا هستند)

فرهنگ‌ها

اردک‌های ماندارین در چین به عنوان یان یانگ (鸳鸯) یاد میشوند. در فرهنگ چینی اردک‌های ماندارین نماد بطول عمر زندگی زوج‌ها هستند. از این رو آن‌ها به عنوان سنبلی از ازدواج محبت آمیز و وفادارانه و غالبا یک هنربرجسته در چینی محسوب می‌شوند. سنبل اردک ماندارین نیز در جشن عروسی استفاده میشود. یک ضرب المثل چینی راجع به اردک ماندارین برای کنایه از عشق ورزیدن زوجین هست که میگوید: دو اردک ماندارین در حال آب بازی کردن هستند!

چون پر‌های زینتی نر و ماده اردک ماندارین با یکدیگر متفاوت است این اردک‌ها در فرهنگ محاوره به عنوان زوج عجیب غریب و یا جفت متفاوت شناخته میشوند.

در فرهنگ کره ایی، اردک ماندارین نماد صلح و بهاری پر بار است. کره ایی‌ها نیز مانند چینی‌ها اعتقاد دارند که این اردک‌ها نماد زوج‌های زندگی هستند و به عنوان کادوی عروسی از آن‌ها استفاده می‌کنند. این اردک در زندگی مشترک کره ایی‌ها نقش مهمی را ایفا میکند.