تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۱۹۵

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

لَقَدِ ٱبۡتَغَوُاْ ٱلۡفِتۡنَةَ مِن قَبۡلُ وَقَلَّبُواْ لَکَ ٱلۡأُمُورَ حَتَّىٰ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَظَهَرَ أَمۡرُ ٱللَّهِ وَهُمۡ کَٰرِهُونَ ۴۸
از این پیش (در جنگ خندق و احد) هم آنان در صدد فتنه گرى بودند و کار‌ها را به تو بر عکس مى نمودند تا آن گاه که حق روى آورد و امر خدا آشکار گردید (یعنى اسلام را فتح نصیب کرد) در صورتى که آن‌ها کمال کراهت را داشتند

وَمِنۡهُم مَّن یَقُولُ ٱئۡذَن لِّی وَلَا تَفۡتِنِّیٓۚ أَلَا فِی ٱلۡفِتۡنَةِ سَقَطُواْۗ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةُۢ بِٱلۡکَٰفِرِینَ ۴۹
و برخى از آن مردم منافق با تو گویند که به ما در جهاد اجازۀ معافى ده و ما را در آتش فتنه (و گناه نافرمانى) میفکن، آگاه باش که آن‌ها خود به فتنه و امتحان در افتادند و همانا دوزخ به آن کافران احاطه دارد

إِن تُصِبۡکَ حَسَنَةٞ تَسُؤۡهُمۡۖ وَإِن تُصِبۡکَ مُصِیبَةٞ یَقُولُواْ قَدۡ أَخَذۡنَآ أَمۡرَنَا مِن قَبۡلُ وَیَتَوَلَّواْ وَّهُمۡ فَرِحُونَ ۵۰
اگر تو را حادثه اى خوش نصیب شود سخت بر آن‌ها ناگوار آید و اگر تو را زحمتى و رنجى پیش آید (خوشحال شده و) گویند: ما در کار خود پیش بینى کردیم (که به جنگ نرفتیم)، و آن‌ها باز مى گردند در حالى که شادند

قُل لَّن یُصِیبَنَآ إِلَّا مَا کَتَبَ ٱللَّهُ لَنَا هُوَ مَوۡلَىٰنَاۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡیَتَوَکَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ۵۱
بگو: هرگز جز آنچه خدا براى ما خواسته به ما نخواهد رسید، اوست مولاى ما، و البته اهل ایمان در هر حال باید بر خدا توکل کنند

قُلۡ هَلۡ تَرَبَّصُونَ بِنَآ إِلَّآ إِحۡدَى ٱلۡحُسۡنَیَیۡنِۖ وَنَحۡنُ نَتَرَبَّصُ بِکُمۡ أَن یُصِیبَکُمُ ٱللَّهُ بِعَذَابٖ مِّنۡ عِندِهِۦٓ أَوۡ بِأَیۡدِینَاۖ فَتَرَبَّصُوٓاْ إِنَّا مَعَکُم مُّتَرَبِّصُونَ ۵۲
بگو که آیا شما منافقان جز یکى از دو نیکویى (بهشت و یا فتح) چیزى مى توانید بر ما انتظار برید؟ ولى ما دربارۀ شما منتظریم که از جانب خدا به عذابى سخت گرفتار شوید یا به دست ما هلاک شوید، بنا بر این شما در انتظار باشید که ما هم مترصد و منتظر هستیم

قُلۡ أَنفِقُواْ طَوۡعًا أَوۡ کَرۡهٗا لَّن یُتَقَبَّلَ مِنکُمۡ إِنَّکُمۡ کُنتُمۡ قَوۡمٗا فَٰسِقِینَ ۵۳
بگو که شما (هر چه خواهید) انفاق کنید (صرف مخارج جنگ و تبلیغات مزوّرانه کنید) چه از روى میل و چه کراهت، هرگز از شما پذیرفته نخواهد شد، زیرا (کار شما خودنمایى است و) شما مردمى بوده که سخت به فسق خو گرفته اید

وَمَا مَنَعَهُمۡ أَن تُقۡبَلَ مِنۡهُمۡ نَفَقَٰتُهُمۡ إِلَّآ أَنَّهُمۡ کَفَرُواْ بِٱللَّهِ وَبِرَسُولِهِۦ وَلَا یَأۡتُونَ ٱلصَّلَوٰةَ إِلَّا وَهُمۡ کُسَالَىٰ وَلَا یُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمۡ کَٰرِهُونَ ۵۴
و هیچ مانعى از قبول نفقات آن‌ها نبود جز آنکه آن‌ها به خدا و رسول او (باطنا) کافرند و نماز نگزارند جز به حال کسالت و انفاق نکنند جز آنکه سخت کراهت دارند