تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۱۹۱

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

ثُمَّ یَتُوبُ ٱللَّهُ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِکَ عَلَىٰ مَن یَشَآءُۗ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِیمٞ ۲۷
آن گاه خدا بعد از آن واقعه (جنگ حنین) از سر تقصیر هر که مى خواهد (از مؤمنانى که فرار کرده هر که توبه نمود، و از کافران هر که ایمان آورد) در مى گذرد و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است

یَـٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡمُشۡرِکُونَ نَجَسٞ فَلَا یَقۡرَبُواْ ٱلۡمَسۡجِدَ ٱلۡحَرَامَ بَعۡدَ عَامِهِمۡ هَٰذَاۚ وَإِنۡ خِفۡتُمۡ عَیۡلَةٗ فَسَوۡفَ یُغۡنِیکُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦٓ إِن شَآءَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِیمٌ حَکِیمٞ ۲۸
اى کسانى که ایمان آورده اید، محققا بدانید که مشرکان نجس و پلیدند و بعد از این سال (که عهدشان به پایان مى رسد) نباید قدم به مسجد الحرام گذارند و اگر (در اثر دور شدن تجارت و ثروت آن‌ها از شما) از فقر مى ترسید خدا اگر بخواهد شما را به فضل خود (از خلق و از مشرکان) بى نیاز خواهد کرد، که خدا دانا و در کمال عنایت و حکمت است

قَٰتِلُواْ ٱلَّذِینَ لَا یُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَلَا بِٱلۡیَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَلَا یُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَلَا یَدِینُونَ دِینَ ٱلۡحَقِّ مِنَ ٱلَّذِینَ أُوتُواْ ٱلۡکِتَٰبَ حَتَّىٰ یُعۡطُواْ ٱلۡجِزۡیَةَ عَن یَدٖ وَهُمۡ صَٰغِرُونَ ۲۹
(اى اهل ایمان) با هر که از اهل کتاب (یهود و نصارى) که ایمان به خدا و روز قیامت نیاورده و آنچه را خدا و رسولش حرام کرده حرام نمى دانند و به دین حق (و آیین اسلام) نمى گروند قتال و کارزار کنید تا آن گاه که با دست خود با ذلت و تواضع جزیه دهند

وَقَالَتِ ٱلۡیَهُودُ عُزَیۡرٌ ٱبۡنُ ٱللَّهِ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَى ٱلۡمَسِیحُ ٱبۡنُ ٱللَّهِۖ ذَٰلِکَ قَوۡلُهُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡۖ یُضَٰهِـُٔونَ قَوۡلَ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ مِن قَبۡلُۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ یُؤۡفَکُونَ ۳۰
و یهود گفتند: عُزَیر پسر خداست و نصارى گفتند: مسیح پسر خداست! این سخنى است که تنها بر زبان مى رانند و با گفتار و کیش کافران مشرک پیشین نزدیکى و مشابهت دارند، خدا آن‌ها را هلاک و نابود کند! آنان را (از حق) به کجا مى گردانند؟!

ٱتَّخَذُوٓاْ أَحۡبَارَهُمۡ وَرُهۡبَٰنَهُمۡ أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَٱلۡمَسِیحَ ٱبۡنَ مَرۡیَمَ وَمَآ أُمِرُوٓاْ إِلَّا لِیَعۡبُدُوٓاْ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗاۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ سُبۡحَٰنَهُۥ عَمَّا یُشۡرِکُونَ ۳۱
علماء و راهبان خود را (از نادانى) به مقام ربوبیت شناخته و خدا را نشناختند و نیز مسیح پسر مریم را (که متولد از مادر معین و حادث و مخلوق خداست) به الوهیت گرفتند در صورتى که مأمور نبودند جز آنکه خداى یکتایى را پرستش کنند که جز او خدایى نیست، که منزه و برتر از آن است که با او شریک قرار مى دهند