غرور مربیان کاراته خطرناکتر از کرونا؛ هنوز کار خاصی انجام نشده
این نتایج در حالی به دست آمده که کاراته ایران بیش از هر رشته دیگری برای کسب سهمیه المپیک سفر رفته و اگر تنها رقابتهای سال ۹۸ را در نظر بگیریم کادرفنی و بازیکنان کاراته ایران دور دنیا را در کمتر از یک سال گشته و به این نتیجه دست یافتند.
بارها در مقاطع مختلف به توانایی بالای فنی شهرام هروی و قدرت کاراته کاهای کشورمان در هر دو بخش مردان و بانوان اشاره کردیم و تردیدی وجود ندارد که این رشته شانس اصلی مدالآوری در المپیک توکیو است، اما غروری که مجموعه کاراته و به خصوص سرمربیان تیمهای مردان و بانوان را فرا گرفته از هر چیز دیگری خطرناکتر است. شهرام هروی که همه او را به خوش اخلاقی و منش خاصی که دارد میشناسند، این روزها ۱۸۰ درجه با هروی چند سال و حتی چند ماه قبل تغییر کرده و این موضوع را میتوان از نحوه مصاحبههایش متوجه شد.
سرمربی که تمام امکانات را در اختیار دارد و تیمش بیش از هر تیم دیگری در رشتههای مختلف به سفر رفته معتقد است تیمش کمترین نوسان را در مسابقات کسب امتیاز المپیکی داشته و اینکه برخیها از کسب تنها یک مدال این تیم در رقابتهای کاراته وان فرانسه انتقاد میکنند یعنی جایگاه تیم او خیلی بالا است! شاید هروی فراموش کرده که چندین کاراتهکا را در دو سال گذشته به رقابتهای مختلف برده و پس از این همه رقابت و خرجی که برای تیمش شده شاید بتواند دو سهمیه المپیک کسب کند! یا شاید هم هروی فکر میکند کسب سهمیه المپیک پایان کار است که تا این حد با غرور در خصوص تیمش صحبت میکند.
ناگفته پیدا است که شاگردان هروی حتی نیمی از راه موفقیت را هم طی نکردند و انتظار مردم و جامعه ورزش از این تیم کسب حداکثری سهمیه المپیک و همچنین کسب مدال صددرصدی ورزشکاران در المپیک است که بدون تردید میتواند یک یا دو مدال آن طلا باشد. از طرف دیگر سمانه خوشقدم که هنوز مهر حکم مربیگری موقتش در تیم ملی بانوان خشک نشده مدعی است که کار سهمیه المپیک دو تن از شاگردانش نهایی شده، اما بدون تردید خوشقدم در این موفقیت کمترین نقش را داشته.
اینکه نقش ستاره موسوی در کسب نتایج خوب کاراتهکاهای کشورمان در رقابتهای کاراته وان تا چه اندازه پررنگ بوده را همه میدانند و بهتر است سرمربی تازه وارد تیم بانوان حواسش را معطوف به مسابقات پیشرو کند تا شاید بتواند در عملکرد ملیپوشان کاراته بانوان تغییر مثبتی ایجاد کند.
در هر صورت کاراته را باید یکی از امیدهای اصلی کسب مدال المپیک قلمداد کرد، اما این غرور عجیب مربیان مردان و بانوان میتواند برای این رشته خطرناک باشد و بهتر است آقا و خانم سرمربی بدانند که هنوز کار خاصی انجام ندادهاند.