تحلیل و بررسی تورنمنت کشتی آزاد ایتالیا

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، حضور در جام پلیکونه ایتالیا فرصتی بود تا علاوه بر دستاوردهای فنی بالایی که در این تورنمنت به دست آمد و در ادامه همین مطلب به طور مفصل به آن خواهیم پرداخت، اهالی کشتی را هم به این باور برساند که برگزاری لیگ مزایایی هم دارد.

محمدحسین محمدیان و امیرحسین زارع در لیگ برتر و جام باشگاه‌های جهان به هر آنچه که برای حضوری موفق در تورنمنت‌ها و مسابقات مهم جهان نیاز داشتند دست پیدا کردند و آزمون و خطاهای‌شان را در لیگ پشت‌سر گذاشتند تا اکنون در قامت کشتی‌گیرانی مدعی برای رسیدن به دوبنده تیم‌ملی و متعاقب آن موفقیت در مسابقات مهمی ‌که در پیش است، قرار بگیرند و همین موضوع قطعا کمک شایانی به تیم‌ملی کرده است.

اکنون اهالی کشتی دستگیرشان شده است که پژمان درستکار سرمربی تیم ایرانمال در لیگ برتر و جام باشگاه‌های جهان بی‌گدار به آب نزده و بی‌دلیل خواستار حضور امیرحسین زارع در دیدار پایانی لیگ برتر مقابل گنو پتریاشویلی گرجستانی دارنده مدال طلای جهان و برنز المپیک نبوده است.

زارع با برتری مقابل پتریاشویلی ضمن پی بردن به نقاط ضعفی که در حالت خاک داشت و این نقیصه به چشم کادرفنی هم آمد، او را به این خودباوری رساند که می‌تواند پاپیچ عنوان‌داران بزرگ دنیا شده و حتی مقابل آنها به برتری برسد.

جالب‌تر این بود که درستکار و تیم ایرانمال زمانی با زارع قرارداد بستند که این کشتی‌گیر هنوز به رقابت‌های جوانان جهان اعزام نشده بود و بالطبع مدال طلای جوانان جهان هنوز روی سینه این جوانان آملی ندرخشیده بود و قرارداد بستن تیمی که همواره داعیه قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان را داشته است با کشتی‌گیری که تا چند ماه پیش در رده سنی نوجوانان کشتی گرفته ریسک بزرگی محسوب می‌شد که شاید هیچ تیم دیگری با این موقعیت حاضر به عقد چنین قراردادی نمی‌شد.

محمدیان هم که در رقابت‌های قهرمانی کشور به عنوان نایب قهرمانی رسیده بود در رقابت‌های لیگ برتر به کوران مسابقه برگشت و هرچه از زمان لیگ گذشت شاخ و برگ‌های اضافی از مبارزاتش چیده شد تا به یک فرم ایده‌آل برای حضور در تورنمنت‌های مختلف و مبارزه با کشتی‌گیران مطرح دنیا برسد و حالا کادرفنی هم شرایط بهتری برای بررسی توانمندی‌های این کشتی‌گیر دارند.

فارغ از محاسن و مزایای فنی لیگ در خصوص دو کشتی‌گیر یاد شده باید بگوییم که محمدیان، امامی و زارع کشتی‌گیرانی بودند که امروز به جمع نفراتی چون حسن یزدانی، علیرضا کریمی و حتی پرویز هادی پیوسته‌اند و به خوبی می‌دانند که حملات دامنه‌دار و بی وقفه، چه آزاری را متوجه رقبای صاحب‌نام دنیا می‌کند. یدنس امامی هم مهره دیگری بود که در این جام ثابت کرد می‌شود روی او حسابی ویژه باز کرد.

امامی که در عنفوان جوانی قرار دارد، در جام پلیکونه ایتالیا آنقدر به جیمز گرین تاخت که این کشتی‌گیر قلدر و گردن کلفت آمریکایی یارای مقاومت مقابل حملات و زیرگیری‌های کشتی‌گیر مستعد کشورمان را نداشت و به ناچار با امتیاز عالی مقابل امامی تن به شکست داد. قطعا دستاورد سفر امامی به ایتالیا بسیار ارزشمند است و این جوان جویای نام بار دیگر چربش فن و بند کشتی به آمادگی جسمانی را در کشتی‌اش مقابل جیمز گرین به اثبات رساند و از طرفی عطش بالای خود برای کسب امتیازات متعدد را به رخ سرمربی تیم‌ملی کشید و زنگ خطر را برای مدعیان داخلی و حتی خارجی به صدا درآورد.

در این بین نباید بهنام احسان‌پور را به خاطر باخت در این تورنمنت سرزنش کنیم چرا که اولین حضور رسمی این کشتی‌گیر در وزن ۶۵ کیلوگرم به شمار می‌رفت و قطعا مهره‌ای چون او می‌تواند در ادامه مسیر گره‌های کور این وزن را با تجربه بالایی که در سال‌های گذشته از حضور در رقابت‌های جهانی و تورنمنت‌های معتبر دنیا به دست آورده است، باز کند.

آنچه بیش از همه مورد توجه است عملکرد کشتی‌گیران کشورمان در این تورنمنت است که بیش از همیشه در قامت کشتی‌گیرانی جسور با میل به تهاجم و با اعتماد به نفسی مثال زدنی ظاهر شدند و این دقیقا همان الگویی است که از قهرمانان بزرگ دنیا به یادگار مانده و قطعا الگوی مناسبی برای بزرگی کردن بر کشتی دنیا است.