چرا با مردم با زبان نیش و کنایه سخن می‌گویید؟
متن یادداشت معاون پژوهشکده شورای نگهبان به شرح ذیل است:
یادداشت امروز آقای ربیعی دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس‌جمهوری و سخنگوی دولت را خواندم. یادداشتی که برای نقد توئیت سخنگوی شورای نگهبان نوشته شده بود. نمی‌دانم سخنگوی دولت آن عبارات را نوشته‌اند یا برایشان نوشته شده، اما هرچه هست، چون با نام وی منتشر شده لازم می‌دانم چند نکته‌ای را در پاسخ به یادداشت او بنویسم.
اولاً وی سخنگوی شورای نگهبان را نقد کرده‌اند که «از جایگاهی ناهمتراز با عالی‌ترین مقام انتخابی با رای مستقیم و پاسدار قانون اساسی» سخن گفته است. اعتراض ایشان نشان دهنده نگاه دولت به دایره کسانی است که حق انتقاد از رئیس جمهور را دارند، اگر سخنگوی نهادی که مورد هجمه رئیس جمهور واقع شده حق پاسخ ندارد چه کسی از دید شما حق اعتراض به عالی جنابان و عالی مقامان تان را دارد؟ ضمنا احتمالا سخنگوی دولت با مفهوم و جایگاه سخنگویی آشنا هستند و به همین دلیل بدون هراس از متهم شدن به ناهمترازی با اعضای شورای نگهبان، نقد‌های خود را به مقامی وارد کرده اند که همتراز او نیستند.
ثانیاً مسئله مشارکت وسیع و حضور همه جناح‌ها و سلیقه‌ها در انتخابات دغدغه همه مسئولان و نهاد‌ها هست و باید باشد و هیچ داوطلبی به صرف گرایش سیاسی قانونی نباید از اداره کشور کنار زده شود. اما این گزاره که رد صلاحیت‌ها مبتنی بر نگرش سیاسی و از یک طیف خاص بوده است باید با ذکر مصداق اثبات شود.
حرف‌های کلی خریدار ندارد. صرف نظر از اینکه تا الان شورای نگهبان نسبت به صلاحیت یا عدم صلاحیت داوطلبان انتخابات مجلس هیچ اظهار نظری نکرده و تازه مهلت بررسی شکایات داوطلبان از تصمیمات هیات مرکزی نظارت بر انتخابات به این شورا آغاز شده است، شورای نگهبان در بررسی صلاحیت‌ها صرفا اسناد و مدارک را برای احراز وجود شرایط قانونی در داوطلبان لحاظ می‌کند نه گرایش سیاسی آن‌ها را. حضور طیف‌های مختلف سیاسی در ادوار گوناگون مجلس و نیز دولت، شاهد این مدعا است.
حضور خود شما و دوستان‌تان در دولت که به تناوب از ابتدای انقلاب تا کنون تکرار شده است دلیل این حرف است هرچند مردم عادت کرده‌اند در هر دوره مجلس و دولت، بازنده‌های جلب اعتماد مردم در توجیه پیروزی رقیب، شورای نگهبان را مانع انتخاب طیف خود معرفی کنند.
ثالثاً دولت در حالی از مشارکت همه احزاب و جریانات در اداره کشور سخن می‌گوید که گویی انتصاب وزرا و معاونان رئیس جمهور، استانداران، فرمانداران و بخشداران، سفرا و مدیران کل وزارتخانه‌ها و استان‌ها نیز در اختیار شورای نگهبان بوده است! همین دو ماه پیش بود که فهرستی از انتصابات استانداران و فرمانداران و عوامل اجرایی انتخابات در آستانه انتخابات مجلس منتشر شد و روشن شد که بیش از ۸۶ درصد انتصابات اخیر دولت از یک جناح خاص سیاسی بوده است. چه کسی سیاسی عمل کرده است؟ اگر شما به نقش همه جناح‌ها در اداره کشور اعتقاد دارید خب بفرمائید در عمل نشان دهید. چرا یک جور سخن می‌گویید و جور دیگر عمل می‌کنید؟ ۷ سال اداره مملکت دست شما بوده چقدر از ظرفیت جناح‌ها و احزاب در مدیریت کشور استفاده کردید؟ چقدر سخن منتقدان را شنیدید؟
رابعاً اعضای دولت عبارت «پیشگام پروژه ضد ملی» در توئیت سخنگوی شورای نگهبان را توهین آمیز تلقی کرده اند. در اثبات تضاد این قبیل سخنان با منافع ملی همین بس که به فاصله کوتاهی از آن سخنان رئیس جمهور، وزیر خارجه دولت کدخدا، با خوشحالی مدلول سخنان رئیس جمهور را از زبان عالی‌ترین مقام انتخابی با رای مستقیم جمهوری اسلامی تکرار کرد. شما که همچون بسیاری دیگر از وزرا و مسئولین این دولت سوابق طولانی کار در سیستم امنیتی را دارید بفرمایید سخنی که ساعاتی بعد از بیان در توییت وزیر امور خارجه دولت خبیث آمریکا تکرار شود، ضد منافع ملی هست یا نیست؟ اگر یک مدیر یا کارمند ساده شما در دولت مطلبی را گفته بود که پومپئو آن مطلب را دستاویز زیر سوال بردن نهاد‌های کشور میکرد، چه بر سر آن کارمند می‌آوردید؟
ضمنا اگر اینقدر نسبت به کلمات انتقادی حساس هستید من از شما می‌پرسم چه کسی منتقدانش را «کم سواد»، «عصر حجری»، «بی شناسنامه»، «لرزان»، «بزدل سیاسی»، «بروید به جهنم»، «افراطی»، «تازه به دوران رسیده»، «بی عقل»، «دروغگو» و ... خطاب کرده است. آیا شما از توهین و بی احترامی نگرانید؟ شما که یک عبارت ساده که نتیجه اظهارات نسنجیده رئیس جمهور را بیان می‌کند توهین آمیز تلقی می‌کنید، چرا با مردم تان با زبان نیش و کنایه سخن می‌گویید؟
خامساً نوشته‌اید باید برای ترمیم زخم‌های جامعه، جریان اعتماد زای بزرگ اجتماعی ایجاد کنیم و صدای معترضان آبان ماه را نیز بشنویم. تعجب می‌کنم از اینکه هنوز صدای معترضان آبان ماه را نیز نشنیده‌اید. ظاهراً قرار است دولت خرج کند و هزینه آن از جیب شورای نگهبان پرداخته شود! هنوز نمی‌دانید معترضان آبان ماه به چه چیز و چه کسی اعتراض داشتند؟ مسبب زخم‌های امروز جامعه ایرانی چه کسی بوده است؟ زخم بر پیکر جامعه ایران آن کسی زد که به مردم وعده‌های توخالی اقتصادی و در باغ سبز برجام نشان داد و بعد از گذشت ۷ سال سفره‌های مردم را با بی تدبیری خود کوچک کرد. آنان را به همان یارانه ۴۵ هزار تومانی محتاج‌تر کرد. ارزش پول شان را یک سوم کرد. پاسپورت ایرانی را ذلیل کرد. در‌های دنیا را به روی ایرانیان بست و ارتباط با جهان را به چند کشور کوچک اروپایی محدود کرد که همان‌ها هم... قیمت بنزین را یک شبه ۳ برابر کرد و مردم را نامحرم تصمیم‌های بزرگ. تیر‌های واقعی به پیکر وحدت و امید ملی این‌ها بوده است.
آقای ربیعی! شرکت پر شور در انتخابات با تزیین ویترین مغازه و بسته بندی‌های شیک اجناس محقق نمی‌شود. مردم اگر احساس نکنند حضورشان در انتخابات تأثیر دارد انگیزه‌شان را برای رأی دادن از دست می‌دهند. ترمیم زخم‌های جامعه و ایجاد اعتماد و امید برای مردم نیاز به کار عملی دولت برای مردم دارد. مشکلات اقتصادی مردم را حل کنید، ارزش پول ملی را احیا کنید، برای مسکن جوانان فکری کنید، ازدواج شان را تسهیل کنید، ببینید نشاط اجتماعی و مشارکت ملی چقدر افزایش می‌یابد.
قرار نیست هزینه بی تدبیری‌های دولت را شورای نگهبان پرداخت کند و افراد فاقد شرایط یا افراد فاسد را تأیید کند. هرکس به وظیفه قانونی خود باید عمل کند. نه رد و تأیید بی ضابطه در مشارکت مؤثر است و نه پول پاشی‌های سیاسی و انتخاباتی! اینهاست که توهین به ملت است.
بیشتر بخوانید:
گفته اید «آنچه مهم است حفاظت و حفظ کرامت نهاد دولت است»، البته که حفاظت از کرامت دولت مهم است، اما کاش اینقدر که دغدغه حفظ کرامت دولت را دارید، اگر نه بیشتر، لااقل همین قدر نیز دغدغه حفظ کرامت مردم را داشتید. حفظ کرامت دولت در دستان شما و وابسته به عملکرد شما است. با حمله به نهاد‌های نظارتی و تضعیف آن‌ها کرامت دولت حفظ نخواهد شد. به مردم خدمت کنید و در بند همترازی و ناهمترازی منتقدین با مقامات عالی نباشید، کرامت مردم را حفظ کنید تا در نظر مردم کریم باشید.