به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، از روز گذشته خبری مبنی بر اینکه کنفدراسیون فوتبال آسیا تصمیم دارد میزبانی لیگ قهرمانان آسیا را از تیمهای ایرانی (پرسپولیس، استقلال، سپاهان و شهرخودرو) بگیرد منتشر شد. البته گفته شد که تصمیم قطعی در این خصوص فردا (یکشنبه) در AFC گرفته خواهد شد. واکنش مسئولان ایرانی هم این بوده که اگر این اتفاق رخ بدهد تیمهای ایرانی از مسابقات لیگ قهرمانان آسیا انصراف خواهند داد.
غیر از اینکه قبول این درخواست مضحک AFC یعنی اینکه ایران امنیت ندارد، حضور در کشور ثالث و میزبانی در این شرایط هزینههای سنگینی را روی دوش باشگاههای ایرانی میگذارد. تا سال گذشته فقط اجاره ورزشگاه در کشور ثالث چیزی حدود ۱۰۰ هزار دلار (تقریبا یک میلیارد و سیصد میلیون تومان) برای تیمهای ایرانی هزینه داشته است. به این مبلغ پول بلیت هواپیما، هتل و دیگر تشریفات را اضافه کنید تا متوجه شوید برگزاری یک دیدار در کشور ثالث چقدر هزینه دارد.
غیر از مسائل مالی، یکی از مهمترین فاکتورهای حضور تیمهای ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا بحث حضور هواداران است. تیمهای ایرانی معمولا پرتماشاگرترین تیمهای لیگ قهرمانان آسیا هستند و عدم برگزاری این مسابقات در ایران یعنی از دست رفتن تعداد زیادی هوادار که برای AFC و البته اسپانسرهای لیگ قهرمانان آسیا میتواند ضرر مالی داشته باشد. در سالهای گذشته بازیهایی مانند دیدار استقلال و جوبیلو ایواتا در سال ۱۹۹۰ میلادی با ۱۲۱ هزار تماشاگر پرهوادارترین بازی تاریخ باشگاهی آسیا است و دیدار پرسپولیس با کاشیما در فینال لیگ قهرمانان آسیا در سال ۲۰۱۸ با بیش از صدهزار تماشاگر یکی از بازیهای پرتماشاگر تاریخ بازیهای باشگاهی آسیا است.
نکته جالب اینجاست که به ادعای توییتر رسمی لیگ قهرمانان آسیا از سال ۲۰۰۳ (سال راهاندازی لیگ قهرمانان آسیا) پرسپولیس با یک میلیون و چهارصد و هشتاد و یک هزار و ششصد و پنجاه تماشاگر، دومین تیم پر تماشاگر در بازیهای خانگیاش بوده است. همچنین استقلال هم با یک میلیون و چهارصد و سیوپنج هزار و یک تماشاگر سومین تیم پرتماشاگر در بازیهای خانگی بوده است. حتی تیمهای مانند پرسپولیس و استقلال در سالهای گذشته به عنوان پرتماشاگرترین تیمهای لیگ قهرمانان آسیا شناخته میشدند.
یکی از راههای درآمدزایی تیمهای ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا بحث بلیت فروشی این مسابقات است که اگر قرار باشد بازیها در کشور ثالث و بدون حضور هواداران برگزار شود میتواند ضرری هنگفت به باشگاههای ایرانی بزند.
هرچه هست، شیطنت برخی کشورهای عربی منطقه در این تصمیم بسیار پررنگ است و عملا این کشورها میخواهند با این سیاسی کاریها به ورزش ایران لطمه بزنند. الان شرایط طوری است که در موارد دیگر هم کشورهای دیگر دست به شیطنت و دشمنی میزنند و حالا میخواهند در ورزش هم چنین مسئلهای را ایجاد کنند. هرچند در گذشته و بر سر مسئله جودو و دیگر رشتهها این موضوع کاملا مشهود شد.
البته نکته اینجاست که امنیت در برخی شهرها و کشورهای همسایه ایران بسیار پایین است و این شهرها و کشورها عمات شرایط جنگی دارند اما AFC به شکل عجیبی در مورد امنیت ایران ادعای مضحکی انجام میدهد.
در نهایت قبول شرط مضحک و غیرحرفهای AFC فقط میتواند به ورزش، فوتبال، البته جامعه ایرانی و عزت ایرانی ضرر برساند و شاید بهترین تصمیم انصراف از مسابقات باشد هرچند این مسئله هم میتواند شامل جریمههایی شود که مسلما ضرر آن از قبول این شرایط کمتر است.