این قیامت مردمی آغاز راه است/اتحاد ملی آغازگر مسیر قدرتمندتر برای قوی شدن ایران
روز‌هایی که یک سرفصل مشترک دارد و آن «حضور مردم» است. حضوری که نه نتیجه دعوت‌های مرسوم نهاد‌ها و تشکل‌ها بلکه نتیجه هدایت الهی روح و جان مردم و نشانه‌ای از فطرت پاک و سرشت حقیقت جوی آن‌ها در گرایش به مفاهیم بزرگ و معنوی است.
درتاریخ ماندگار شد زمانی که هنوز پیکر سردار سلیمانی وارد ایران نشده بود، روح و جان حقیقت جو و الهی ایرانیان، سوگواره‌ای به عظمت ایران برپاداشت و آن زمان که پیکر مطهر شهید به اهواز، مشهد، تهران، قم و کرمان رسید، میلیون‌ها ایرانی در رستاخیزی قیامت گونه، این پیکر مطهر را که روضه مجسم عاشورایی بود، چونان نگین سلیمانی در برگرفتند.
حتی در شهر‌هایی که میزبان پیکر شهدای مقاومت نبودند نیز عزاداری‌های خودجوش و مردمی برپا شد تا در ایران، یک ملت، بی‌تاب حاج قاسم و یارانش باشد.
ایامی تاریخی و تاریخ ساز که رهبر معظم انقلاب از آن به عنوان «ایام ا...» یاد کردند. ایام اللهی که به تصریح قرآن «.. وَ ذَکِّرْهُمْ بأَیامِ ا... إِنَّ فی ذلِکَ لآیاتٍ لِکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ» (سوره مبارکه ابراهیم، آیه ۵) در آن نشانه‌هایی نهفته است، اما این نشانه‌ها چیست و برای چه کسانی و با چه هدفی است؟
۲ نشانه مهم در رستاخیز میلیونی برای حاج قاسم
یکی از ویژگی‌های مهم تشییع و سوگواری عظیم برای حاج قاسم سلیمانی این است که در حقیقت بزرگی و عظمت خود حاج قاسم و اخلاص بی نظیر او بود که سبب شد دل‌های ده‌ها میلیون ایرانی به اراده الهی حول این شهید عزیز جمع شوند و صحنه‌های بی نظیر و تاریخی رقم بزنند. به تعبیر رسانه ای، این جا خود سوژه بود که دل‌ها را فراگرفت بی آن که هیچ ابزار رسانه‌ای یارا و توان رقم زدن چنین اتفاقی را داشته باشد.
ویژگی دوم این رستاخیز عظیم این بود که مردمی که سال‌ها و دهه‌ها تحت شدیدترین جنگ‌های رسانه‌ای و روانی از طرف دشمنان قرار داشته و دارند، در این حادثه بزرگ، روح حقیقت جو و فطرت پاکی را که سرمایه اصلی انقلاب اسلامی و عامل اصلی قدرت جمهوری اسلامی است بار دیگر به رخ کشیدند و بی دعوت و بانی، برای سردار دل‌ها بر سر و سینه زدند.
این‌ها نشانه‌های مهمی از قدرت مردمیِ انقلاب اسلامی در نخستین سال از گام دوم انقلاب به عنوان «فرایند بزرگ و جهانیِ ۴۰ سال دوّم» است. نشانه‌هایی که پس از ۴۱ سال آشکارا «بزرگ‌ترین و مردمی‌ترین انقلاب عصر جدید» را باردیگر به نمایش می‌گذارد و نماد مردمی است که «از کرامت خود و اصالت شعارهایش صیانت کرده و اینک وارد دومین مرحله خودسازی و جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی شده است» (بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی) وقتی خون پاک شهدای ایرانی و عراقی در هم آمیخته می‌شود، روح و قلب مردان و زنان سرزمین‌های عراق و ایران و همه ملت‌های منطقه را به هم گره می‌زند تا نخستین نشان‌ها از «جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی» انقلاب اسلامی در گام دوم، چشم همگان را خیره و ثابت کند که اگر به آیات الهی تمسک جوییم و در مقابل دشمنان مقاوم و صبور و شکرگزار و عارف به نعمات الهی باشیم، تحولات بزرگی که شاهدش هستیم، آغاز یک مسیر پرشکوه برای رسیدن به تمدن بزرگ اسلامی است. مسیری پرشکوه که از قوی شدن ایران می‌گذرد.
این نشانه‌ها برای چه کسانی است؟
به تصریح آیه پنجم سوره مبارکه ابراهیم، این نشانه‌ها «لِکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ» است. «صَبّار یعنی کسی که سرتاپا استقامت و صبر است. شکور یعنی آن کسی که نعمت را می‌شناسد و شکرگزاری می‌کند.» (بیانات رهبر انقلاب در خطبه نماز جمعه تهران؛ ۲۷ دی ۹۸) نعمت برگرفته از خون پاکی که «چشم‌های غبارگرفته را باز کرد» و حتی دشمنان را وادار به عقب نشینی کرد. به معنای دیگر پس از قیامت مردم در تشییع پیکر شهدای مقاومت، آن‌ها که به دنبال نشانه‌های الهی هستند، باید هم «مقاومت و صبر و ایستادگی» را پیشه کنند و هم با شناخت این نعمت، شکرگزار آن باشند.