صفرزاده: حضور در المپیک جز آبروریزی چیز دیگری برای ما ندارد!
وی در مورد اینکه آیا به حضور در المپیک فکر می‌کند یا خیر، گفت: المپیک بزرگترین رویداد ورزشی دنیا است و حضور در این رقابت‌ها افتخار بزرگی برای هر ورزشکاری محسوب می‌شود. شاید دوچرخه‌سواران ایران شانس چندانی برای مدال‌آوری در المپیک نسبت به سایر رشته‌های ورزشی ایران نداشته باشد اما باز هم حضورمان در آنجا می‌تواند یک پوئن مثبت به حساب بیاید. چندان راغب به حضور در المپیک فکر نیستم، زیرا جز بدنامی و آبروریزی چیز دیگری برای ورزشکار ندارد.
ملی‌پوش دوچرخه‌سواری تصریح کرد: اردوهایی که با این کیفیت مسئولان برگزار می‌کنند تاثیر چندانی ندارد، کیفیت غذاها پایین است. ضمن این که اعزام به مسابقات برون مرزی هم مستلزم هزینه است که شرایط اقتصادی فدراسیون چندان مساعد نیست تا به مسابقه‌ای برویم زیرا کمک چندانی توسط وزارت ورزش به آنها صورت نمی‌گیرد.
صفرزاده در پاسخ به این سوال که دوچرخه‌سواری ما چقدر نسبت به کشورهای دیگر عقب است، توضیح داد: متاسفانه دوچرخه‌سواری ما در این چند سال اخیر نسبت به سایر کشورها نزول چشمگیری داشته است و تنها دلیل این موضوع هم به شرایط فدراسیون برمی‌گردد که باعث شده به مسابقات چندانی اعزام نشویم. اکنون باید مسئولان راهکار مناسبی برای آن در نظر بگیرند تا دوباره به شرایط خوب سالیان گذشته برگردیم.
وی افزود: پس از خداحافظی بزرگان رشته دوچرخه‌سواری، این رشته دچار یک پوست‌اندازی شده و جای خالی آنها در تیم ملی احساس می‌شود. کار چندانی روی کارهای استعدادیابی صورت نگرفت تا نفرات جایگزین آنها شوند. متاسفانه در این چند سال اخیر فدراسیون دوچرخه‌سواری فقط از داشته‌هایش استفاده کرده و ریشه‌ای کار نکرده است.
عضو تیم ملی دوچرخه‌سواری بیان کرد: چند ماه پیش در مسابقات بین‌المللی چین از ناحیه ستون فقرات دچار مصدومیت شدم اما با این وجود مسئولان آنها تصمیم گرفتند قرارداد من را برای یک فصل دیگر تمدید کنند. این موضوع می‌تواند الگویی برای تیم‌های ایرانی باشد تا قدر داشته‌هایشان را بیشتر بدانند.
صفرزاده در خصوص اینکه به خداحافظی از میادین ورزشی فکر می‌کند یا خیر، خاطرنشان کرد: هنگامی که دچار مصدومیت شدم تصمیم گرفتم از دنیای قهرمانی خداحافظی کنم اما چون عاشق این رشته هستم برایم سخت بود تا این تصمیم را عملی کنم.