«برنامه‌نویس»؛ رمانی با تم دفاع سایبری
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، رمان «برنامه‌نویس» یک اثر اجتماعی است که با فضایی متفاوت نوشته شده است. علی تهامی دانشجوی کامپیوتر است و دانش و تبحر خاصی در هَک و ورود به سامانه‌های الکترونیکی دارد و می‌خواهد یک کار بزرگ انجام دهد. او با راهنمایی یکی از اساتیدش وارد یک پروژه امنیتی می‌شود و در این مسیر با حقایق زیادی از اتفاقات پیرامونش مواجه می‌شود.
وحید حُسنی درباره این رمان گفت: این کتاب در ۱۲ فصل به موضوعاتی، چون دفاع سایبری، فضای مجازی، سربازان گمنام امام زمان (عج)، امنیت و اقتدار ملی می‌پردازد و گوشه‌هایی از دفاع سایبری را در بستر داستان روایت می‌کند. قصه در فضایی جذاب و صمیمانه به پیش می‌رود و اتفاقاتی که برای راوی پیش آمده و فراز و نشیب‌های یک پروژه کاری او را بیان می‌کند.
وی اظهار داشت: این رمان، همت، غیرت و پایداری پایمردانی که با دست خالی و امکانات موجود با تکیه بر توان داخلی و دانش بومی مسیر رشد و پیشرفت ایران مقتدر و با صلابت را هموار کردند ارج می‌نهد و تحسین می‌کند.
حُسنی درباره نام رمان نیز اظهار کرد: شاید نام‌های دیگری هم می‌شد انتخاب کرد، ولی این نام قوی‌تر و پر‌محتواتر بود، زیرا شخصیت اصلی داستان یک هکر است که سعی می‌کند با تغییر شخصیت خود یک «برنامه نویس» شود. هکر در واقع یک شخصیت تخریب‌گر و ویران کننده است، ولی در این اثر تخریب‌های او مثبت بوده و در واقع هکر سفید است و وقتی در پروژه مجبور می‌شود برنامه‌نویسی کند، برنامه‌نویسی برای او به یک آرمان تبدیل می‌شود.
در بخشی از این رمان می‌خوانیم:
«استاد رو کرد به من و گفت: «آقای تهامی، تو تا به حال چیزی را ساختی؟ نرم‌افزار، سایت، سامانه، هر چیزی که اسمش ساختن باشد، چیزی که کار کند، تا حالا ساختی؟
استاد، وقتی می‌توانید یک هکر خوب باشید که به ساختارها...
درس به من تحویل نده! بله، شما یک هکر کلاه‌سفید خوب هستی، اصلاً یک هکر نخبه‌ای و به تمامی ساختار‌های برنامه‌ها هم تسلط داری، ولی تا حالا برنامه‌ای ساختی؟
سرم را بالا بردم، مثل یک دانشجوی شجاع و بی‌خیال از فکری برای عاقبت این حرف، مؤدبانه گفتم: «خیر استاد». لحنش نرم شد. پایش درد گرفت، شاید درد داشت و یادش افتاد که روی پاهایش دست بکشد. مکثی کرد و گفت: «باید بدانی ساختن با خراب‌کردن چقدر فرق دارد، تو باید بفهمی که ساختن ده‌ها برابر سخت‌تر است. تا حالا کارِ تو نفوذ کردن بوده، ایرادی ندارد، خیلی هم خوب است، ولی باید ساختن را تمرین کنی.»
لازم به ذکر است این اثر به عنوان رمان برگزیده سیزدهمین جشنواره ملی داستان رضوی (کبوتر حرم) در سال ۹۶ شناخته شده است.