فرانسه در سال ۲۰۱۹؛ خشم و آتش با چاشنی اعتراض‌های بی پایان به سیاست‌های دولت مکرون
فرانسه در سال جاری میلادی شاهد برپایی انواع مختلف اعتراض‌های سراسری بود که هزینه‌های زیادی برای این کشور در عرصه‌های داخلی و خارجی به همراه داشت.
مهم‌ترین پرسش در یک سال گذشته در فرانسه را شاید بتوان این گونه عنوان کرد: اعتراض بعدی چه زمانی و توسط چه گروهی برپا می‌شود؟
حضور چند صد هزار معترض با جلیقه‌های زرد رنگ راهنمایی و رانندگی در خیابان‌ها در اعتراض به سیاست‌های اقتصادی مکرون در اواسط نوامبر ۲۰۱۸، آغازگر چرخه بی پایان اعتراض‌های ضد دولتی در فرانسه شد که عنوان دیرپا ترین اعتراض معاصر تاریخ این کشور را به خود اختصاص داد.
در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۸ (۲۶ آبان ۱۳۹۷)، هزاران معترض فرانسوی در اعتراض به سیاست‌های اقتصادی مکرون به خیابان‌ها رفتند و اعتراض‌هایی را کلید زدند که عرصه سیاسی فرانسه را با چالش‌های عمده‌ای مواجه کرد و قطار اعتراض‌های نهفته در بستر جامعه را به حرکت درآورد.
نگاهی به اعتراض‌های بزرگ و سراسری فرانسه در سال ۲۰۱۹ نشان می‌دهد این اعتراض‌های به منطقه خاص جغرافیایی، حوزه خاص اقتصادی یا بحران ویژه اجتماعی محدود نبودند. این اعتراض‌ها عبارتند از:
۱. اعتراض کشاورزان فرانسوی
۲. اعتراض کارکنان حوزه درمانی
۳. اعتراض به پدیده رو به رشد قتل زنان
۴. اعتراض به تغییرات اقلیمی
۵. اعتراض کارکنان بخش حمل و نقل
۶. اعتراض معلمان
• بیشتر بخوانید:
۷. اعتراض آتش نشان‌ها
۸. اعتراض بخش خدمات شهری و جمع آوری زباله
۹. اعتراض مهاجران و پناهجویان
۱۰. و در نهایت اعتراض سراسری و یکپارچه اتحادیه‌های مختلف شغلی که امروز وارد دوازدهمین روز خود شد.
گستردگی و شکل اعتصاب‌ها و اعتراض‌ها در فرانسه نیز از دیگر نکات مهم و قابل توجه رویداد‌های یک سال گذشته فرانسه هستند.
در حالی که جلیقه زردها عمدتا از قشر فقیر جامعه بوده و بدون سازماندهی و برنامه ریزی خاصی وارد عرصه اعتراض‌ها شدند، اعتراض‌های دیگر سازمان یافته و با برنامه و هدف برگزار می‌شدند. این گروه‌های ناهمگون معترض همانطور که تصویری واضح از شکاف فزاینده طبقاتی در فرانسه را به نمایش می‌گذارند، به کابوسی هولناک برای مقامهای فرانسه تبدیل شده‌اند. نگرانی‌ها از همراهی و یکپارچگی اعتراض‌ها در فرانسه، سبب شده تا با اعلام خبر برگزاری تجمع یا تظاهرات اعتراض آمیز، شهر‌های فرانسه تبدیل به پادگانی نظامی شوند.
اما همه اعتراض‌ها در فرانسه به یک دلیل برگزار شدند: مخالفت با سیاست‌های دولت مکرون.
اعتراض‌های مذکور اثرات نامطلوبی بر وجوه مختلف زندگی در فرانسه و به ویژه «پاریس»، پایتخت این کشور داشته و سبب فلج شدن زندگی در فرانسه برای مدتی طولانی شد.
نکته قابل توجه در این اعتراض‌ها، توسل پلیس و نیرو‌های امنیتی فرانسه به توسل به زور بیش از حد است که آسیب‌های جبران ناپذیری را در پی داشته و سبب مرگ و جراحت‌های غیرقابل جبران برای معترضان شده است.
استفاده گسترده پلیس فرانسه از گلوله‌های پلاستیکی، ماشین‌های آب پاش و گاز اشک آور در مواجهه با معترضان سبب شد تا نگرانی‌ها در مورد استفاده نیرو‌های امنیتی و ضد شورش از زور بیش از حد، به شدت افزایش پیدا کند.
تنها در اعتراض‌های جلیقه زردها در فرانسه ۱۱ نفر کشته و ۴۳ هزار نفر زخمی شدند؛ ضمن اینکه شمار افراد بازداشت شده ۴۳۴۱ نفر و خسارات وارده ۱.۵ میلیون یورو برآورد شد.
حمایت گسترده مردم فرانسه از اعتراض‌های جلیقه زردها و نیز اعتراض‌ها و اعتصاب‌های اخیر مشان دهنده نارضایتی عمومی از دولت فرانسه است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *