سازمان سیا و جدیدترین متدهای شکنجه از سوزاندن پوست تا برهنگی اجباری + تصاویر
طبق ادعای این سازمان تنها طی 5 سال گذشته، در 141 کشور اعمالی صورت گرفته که مصادیق عینی شکنجه و سوءاستفاده بوده‌اند.
*** شکنجه چیست؟
در طول تاریخ از شکنجه به عنوان یکی از روش‌های بازجویی، مجازات، اجبار و فشار استفاده شده است. شاید در نگاه نخست، "شکنجه"، واژه‌ای توصیفی و کلّی به نظر آید، اما از سال ۱۹۸۴ تعریف مشخصی داشته و جزو حقوق اساسی ذکر شده در ماده یک اعلامیۀ جهانی حقوق بشر به شمار می‌رود.
زمانی که شکنجه، رسماً (چه علنی و چه مخفیانه با هر انگیزه‌ای) از سوی دولت‌ها بر افراد تحمیل گردد، "شکنجه دولتی" نامیده می‌شود. در قرن 21 بسیاری از قوانین بین‌المللی و قوانین داخلی بسیاری از کشورها شکنجه را مطلقاً ممنوع کردند.
عفو بین‌الملل در پایگاه رسمی‌اش برخی از تبعات شکنجه را این طور برمی‌شمارد:
- تحمل درد و رنج برای انسان‌ها
- گم شدن اخلاق
- نابود شدن اراده و شخصیتِ شکنجه‌شونده
- توحّشِ شکنجه‌گر و شکنجه‌شونده
- شکنجه تا زمانی ادامه می‌یابد که شکنجه‌گر هر آنچه می‌خواهد، از شکنجه‌شونده بشنود.
- شکنجه باعث می‌شود گروه‌های مردمی علیه یکدیگر شورانده و بذر نفرت و ترور در بین آن‌ها کاشته شود.
*** سازمان سیا: پرورش‌گاهِ جدیدترین روش‌های شکنجه
کمیته اطلاعاتی مجلس سنا دسامبر 2014 یک گزارش مفصل از شیوه‌های مختلف شکنجه در سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) منتشر کرد که به گفتۀ "باراک اوباما" به موضع آمریکا در جهان "ضربه‌ای جدی" وارد کرد.
انتشار این گزارش آنقدر مهم بود که داشتن دورنمای کلّی از پژوهش‌های حوزه حقوق بشر بدون بررسی این گزارش امکان پذیر نیست. به نقل از اشپیگل، کمتر از یک سال پیش سناتور آمریکایی "دیان فاینشتاین" به عنوان رئیس کمیته اطلاعات محرمانۀ سنا به جایگاه رفت و 525 صفحۀ فشرده را بالا گرفت. روی جلد آن نوشته شده بود:
Commitee Study of the Central Intelligence Agency's Detention and Interrogation Program
شیوه‌های حیرت‌آورِ شکنجۀ CIA که در این گزارش آمده است، در مورد کسانی پیاده شده که فقط مظنون به انجام عملیات‌های تروریستی بوده‌اند، آن هم بعد از حادثه‌ای بحث‌برانگیز که پژوهشگران و محققان بسیاری، اسناد و مدارک مهمی در صحنه‌سازیِ سناریوی آمریکایی‌اش ارائه و در خصوص سیاست‌های جنگ‌افروزانۀ پس از آن، بسیار قلم‌فرسایی کرده‌اند: حادثه 11 سپتامبر 2001 و انفجار برج‌های دوقلوی سازمان تجارت جهانی در نیویورک.
البته طبیعی است که وقتی این شکنجۀ دولتی، از سوی دولت آمریکا باشد، زندانیانی که متهم به اعمال تروریستی شده یا می‌شوند، به نام "شکنجه"، شکنجه نمی‌شوند. اصطلاح آمریکایی‌ها درباره توسل سازمان سیا به شکنجه، "روش‌های پیشرفتۀ بازجویی" (enhanced interrogation techniques) است!
*** مروری بر انواع شکنجه‌های پیشرفته
زمانی که اصطلاح شکنجه و کنوانسیونی با عنوان منع آن در سازمان ملل بر سر زبان‌ها افتاد، معمولاً صحبت از قرن 3 میلادی و دوران فرمانروایی سیاسی-اجتماعی کلیسای کاتولیک در اروپا بود. گفته شده در دادگاه‌های کلیساییِ آن دوران، افرادی که متهم به شرک و جادوگری می‌شدند، قبل از اعدام به صورت‌های غیرانسانی، اغلب متحمل شکنجه و زجر جسمی-روحی می‌گشتند.
اما این صحبت از شکنجه در کلیسای گذشتگان دور، هرگز نمی‌تواند مانعی برای ذهن پرسشگر افکارعمومی و محققانی بشود که در قرن بیست و یکم نیز آگاهی و اطلاع‌رسانی را حق طبیعی خود می‌دانند.
گزارش اخیر سنای آمریکا، صحت اطلاعات اخذ شده زیر بازجویی‌های خشونت‌بار را به کل مخدوش و مردود اعلام می‌کند و می‌نویسد:
"این روش‌ها هرگز ابزار مناسبی برای دریافت اطلاعات محرمانه از بازداشت‌شدگان نبوده و نخواهد بود؛ انتشار این خبر تنها عصبانیت و ترس را در جهان پراکنده است."
پایگاه تحلیلی آلمانی‌زبان "تله‌پلیس" متدهای به کار گرفته شده در سازمان سیا را "بربریت محض" خواند و نوشت:
آمریکا، محور شرارتِ کشورهایی است که شکنجه برای اعتراف‌گیری در آن‌ها مرسوم است.
برخی از این متدها عبارتند از:
- شوک الکتریکی
- به زنجیر کشیدن، تجاوز گروهی و آزار و اذیت جنسی
- صندلی الکتریکی
- کتک زدن با انواع شلاق و لوازم سخت
- آویزان کردن از دست‌ها یا پاها برای مدت طولانی
- داغ کردن، سوزاندن بخش‌هایی از موها، ناخن، پوست، زبان، گوش‌ها و...
- کندن دندان و سوراخکاری ریشه دندان‌ها
- شکنجه‌های دارویی (اعتیاد اجباری و خوراندن داروهای شیمیایی برهم زنندۀ گوارش)
- رفتارهای سخیف و تحقیر‌آمیز با ادرار و مدفوع و...
هرچند نمی‌توان آسیب‌های روانیِ این شکنجه‌های جسمی را نادیده گرفت، اما شکنجه‌هایی هم هستند که منحصراً روحی-روانی‌اند و دیر یا زود، فرد شکنجه‌شونده را به خودکشی یا مرگ تدریجی می‌کشانند، مانند:
- تحمل صداهای فوق صوت (بسیار بلند) به مدت طولانی در سلول انفرادی
- هم‌جواری با سگ‌های وحشی آموزش دیده
- منع خواب تا 180 ساعت
- منع تنفس و خفگی مداوم
- حصر در جعبه
- غرق مصنوعی
- برهنگی اجباری و...
این گزارش آشکارا نشان می‌دهد آمریکا از سال 2001 به بعد، به اسم مبارزه با تروریسم، به چه اقدامات غیراخلاقی، و ضدّانسانیِ هولناکی دست زده است. رئیس جمهور اسبق ایالات متحده "رونالد ریگان" آمریکا را "کشوری درخشان بر فراز قلّه" (!) می‌خواند و می‌بینیم که این کشور به طرز شرم‌آوری در قعرِ رسواییِ شکنجه‌گری در دنیا قرار دارد.
خبرگزاری اشپیگل، وحشیانه‌ترین و در عین حال بی‌فایده‌ترین شکنجه‌های سازمان سیا را مربوط به سال‌های ریاست جمهوری "جورج دبلیو بوش" عنوان می‌کند و می‌نویسد:
"روش‌های شکنجه‌گری در دوران بوش، بسیار خشونت‌بارتر از آن چیزی بود که تصور می‌شد. حداقل 119 نفر از کشورهای افغانستان، رومانی، لهستان، لیتوانی و تایلند به اتهامات تروریستی در لیست سیاه شکنجه قرار گرفتند. البته هیچ وقت این روش‌ها نتوانسته جلوی تهدیدهای بالقوه را بگیرد."
هرچند اوج لکۀ ننگ شکنجه، در دوران بوش به ثبت رسید، اما به استناد نامه‌ای که چندین گروه فعال حقوق بشر در 24 ژوئن 2015 به وزارت دادگستری آمریکا نوشته و خواستار تحقیق در خصوص طرح شکنجه توسط سیا شدند، می‌توان دریافت که دولت اوباما با پشتکار رویۀ گذشتگان خود را ادامه داده است.
یک فعال آمریکایی حقوق بشر بی‌کفایتی در پرونده رسیدگی به جنایات سیا را قصورِ محضِ اوباما دانست و گفت: عملکرد ضعیف دولت درباره پرونده شکنجۀ سیا، حاوی یک پیام است:
دولت، شکنجه را یک گزینۀ معتبر می‌داند، و نه یک جرم.
"نظام حقوقی" که اتحادیه اروپا از آن دم می‌زند و انگشت اتهامات حقوق بشری را مثلاً به سمت روسیه یا کشورهای دیگر می‌گیرد، هیچ گونه انتقادی در زمینۀ نقض حقوق اولیه انسان‌ها در ایالات متحده وارد نمی‌سازد.
"ولفگانگ نسکوویچ" (Wolfgang Nešković) سیاستمدار و قاضی دادستان سابق آلمانی معتقد است:
"آمریکا برای مبارزه با تروریسم، از ابزار تروریستی استفاده می‌کند و این خنده‌دار است. انسان‌های بسیاری به اسم "امنیت ملّی" شکنجه می‌شوند و چنین صحنه‌ای در امپراطوری ترور دیده می‌شود و نه در یک نظام حقوقی. تروریسم است که فکر می‌کند هدف، وسیله را توجیه کند، نه یک سیستم عدالت‌خواه.
سازمان سیا به بهانۀ جنگ با ترور، نه فقط حقوق ملّی و فراملّی بشر را لگدمال می‌کند، بلکه به برکت (!) زندان‌های مخوفی که در سراسر دنیا دارد، مظنونین را می‌رباید و در بازداشتگاه‌ها حبس و شکنجه می‌کند. نظام حقوقی، نمایشگاه "گل و بلبل" نیست که مفادش برای تماشا باشد و هر وقت که نیازی به آن نبود، به حالت تعلیق دربیاید."
شکنجه توسط سازمان سیا، اعتراضِ این سیاستمدار فراحزبیِ آلمان را به اندازه‌ای رسانده که می‌نویسد:
"تحریم را فقط برای کشورهای زیردست نگذاشته‌اند، آلمان و سایر کشورهای اروپایی باید ایالات متحده آمریکا را تا زمانی که شکنجه در زندان‌هایش را متوقف نکرده، تحریم کنند. در غیر این صورت شکنجه‌گران سیا، مطمئن‌اند که اقدامات ضدّحقوقی‌شان هیچ پیامدی نخواهد داشت."
افراد (بخوانید طعمه‌ها)، به مدد جاسوسی‌های آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA) از ارتباطات الکترونیک شهروندان (ایمیل، تلفن همراه، پیامک، فعالیت کاربران در شبکه‌های مجازی و...) برای بازجویی، سپس اتهام و حبس و شکنجه گزینش می‌شوند و این سیکل معیوب ضدانسانی هیچ بازتابی نمی‌یابد.
*** منتقدان: چرا رسانه‌ها، شکنجه‌های دولتی را نمایش نمی‌دهند؟
با تمام این اوصاف، سؤالی که در ذهن شکل می‌گیرد، این است که چرا فضای مجازی در عصر کنونی و با شتاب فوق‌العادۀ انتشار اخبار و اطلاعات، در این مورد به خصوص، یعنی نمایش تصاویر یا فیلم شکنجه‌هایی که سازمان سیا در زندان‌ها مرتکب می‌شود، در سکوت به سر می‌برد؟ چرا تصاویر مستند از فضای داخلی زندان‌های مخوف سازمان سیا (مانند گوانتانامو) نزدیک به صفر است؟
وقتی انگلیسیِ واژه‌های "شکنجه" و "گوانتانامو" را در بخش تصاویر موتور جستجوی گوگل کلیک می‌کنیم، در چند ده صفحۀ اول این جستجو، چیزی جز تصاویری محدود از محوطۀ بیرونیِ زندان عایدمان نمی‌شود؛ زندانیانی با لباس‌های نارنجی رنگ که سرهایشان با کیسه‌های مشکی پوشیده شده است.
این در حالی است که اگر عدم انتشار این تصاویر در اخبار رسانه‌های خارجی، به این دلیل است که از اهانت به زندانیان جلوگیری شود و یا اینکه اصولاً تصاویر این شکنجه‌ها بیش از حد دلخراشند و نباید عمومی شوند، پس چرا همین توجیه دربارۀ پخش تصاویر شکنجه‌های گروه تروریستی داعش که به همین اندازه خشونت‌بار است، وجود ندارد؟ همه روزه شاهدیم که ویدئوهای سر بریدن داعش در عراق و سوریه و مرزهای این دو به راحتی در کمترین زمان ممکن در اینترنت پخش می‌شوند.
نزدیک به یک ماه قبل خبرگزاری PBS با انتشار اسناد جدیدی خبر داد:
سازمان سیا پیش از این از بین بردن فیلم‌های ویدئویی مربوط به روش‌های شکنجه را با این توجیه انجام داده بود که هدف اصلی از این اقدام محافظت از مأموران مخفی بوده است ولی این فیلم ها و نوارها در اصل به خاطر نگرانی و ترس مقام‌های سیا از واکنش‌های جهانی نابود شده‌اند.
منابع:
http://www.igfm.de/china/foltermethoden/
http://www.amnesty.ch/de/themen/folter/was-ist-folter
/
منبع : ریشه