تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۱۴۱

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/02/02"]

ذَٰلِکُمُ ٱللَّهُ رَبُّکُمۡۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ خَٰلِقُ کُلِّ شَیۡءٖ فَٱعۡبُدُوهُۚ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ وَکِیلٞ ۱۰۲
این است (وصف) پروردگار شما، که جز او هیچ خدایى نیست، آفرینندۀ هر چیز است، پس او را پرستش کنید، و او نگهبان همۀ موجودات است

لَّا تُدۡرِکُهُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ وَهُوَ یُدۡرِکُ ٱلۡأَبۡصَٰرَۖ وَهُوَ ٱللَّطِیفُ ٱلۡخَبِیرُ ۱۰۳
او را هیچ چشمى درک ننماید و او همۀ بینندگان را مشاهده مى کند و او لطیف و نامرئى و (به همه چیز خلق) آگاه است

قَدۡ جَآءَکُم بَصَآئِرُ مِن رَّبِّکُمۡۖ فَمَنۡ أَبۡصَرَ فَلِنَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ عَمِیَ فَعَلَیۡهَاۚ وَمَآ أَنَا۠ عَلَیۡکُم بِحَفِیظٖ ۱۰۴
آیات الهى و کتب آسمانى که سبب بصیرت شماست البته از طرف پروردگارتان آمد، پس هر کس بصیرت یافت خود به سعادت رسید و هر کس که کور بماند خود در زیان افتاد، و من نگهبان شما نیستم

وَکَذَٰلِکَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓیَٰتِ وَلِیَقُولُواْ دَرَسۡتَ وَلِنُبَیِّنَهُۥ لِقَوۡمٖ یَعۡلَمُونَ ۱۰۵
و این چنین ما آیات قرآن را به انواع گوناگون بیان کنیم (تا وسیلۀ هدایت شود) ولى عاقبت کافران نادان گویند: تو (این‌ها را) به درس آموخته اى! و تا آن را براى اهل دانش بیان کنیم

ٱتَّبِعۡ مَآ أُوحِیَ إِلَیۡکَ مِن رَّبِّکَۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡمُشۡرِکِینَ ۱۰۶
اى پیغمبر هر چه از خدا به تو وحى شد از آن پیروى کن، که خدایى جز آن ذات یکتا نیست و از مشرکان روى بگردان

وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَآ أَشۡرَکُواْۗ وَمَا جَعَلۡنَٰکَ عَلَیۡهِمۡ حَفِیظٗاۖ وَمَآ أَنتَ عَلَیۡهِم بِوَکِیلٖ ۱۰۷
و اگر خدا مى خواست آن‌ها شرک نمى آوردند، و ما تو را نگهبان ایشان نکردیم و تو وکیل آن‌ها نیستى

وَلَا تَسُبُّواْ ٱلَّذِینَ یَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَیَسُبُّواْ ٱللَّهَ عَدۡوَۢا بِغَیۡرِ عِلۡمٖۗ کَذَٰلِکَ زَیَّنَّا لِکُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمۡ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِم مَّرۡجِعُهُمۡ فَیُنَبِّئُهُم بِمَا کَانُواْ یَعۡمَلُونَ ۱۰۸
و (شما مؤمنان) به آنچه مشرکان غیر از خدا مى خوانند دشنام ندهید تا مبادا آن‌ها از روى ظلم و جهالت خدا را دشنام دهند این چنین ما عمل هر قومى را در نظرشان زینت داده ایم، سپس بازگشت آن‌ها به سوى پروردگارشان است و خدا آنان را به کردارشان آگاه مى گرداند

وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَیۡمَٰنِهِمۡ لَئِن جَآءَتۡهُمۡ ءَایَةٞ لَّیُؤۡمِنُنَّ بِهَاۚ قُلۡ إِنَّمَا ٱلۡأٓیَٰتُ عِندَ ٱللَّهِۖ وَمَا یُشۡعِرُکُمۡ أَنَّهَآ إِذَا جَآءَتۡ لَا یُؤۡمِنُونَ ۱۰۹
و به خدا به سخت‌ترین سوگندهاى خود قسم یاد کردند که البته اگر آیتى بیاید ایمان آرند بگو: آیات از طرف خداست، و شما مؤمنان چه مى دانید؟ (و چگونه به گفتۀ این کافران مطمئن مى شوید؟ آن‌ها همان مردم معاندند که) اگر آیتى هم آید هرگز ایمان نمى آورند

وَنُقَلِّبُ أَفۡـِٔدَتَهُمۡ وَأَبۡصَٰرَهُمۡ کَمَا لَمۡ یُؤۡمِنُواْ بِهِۦٓ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَنَذَرُهُمۡ فِی طُغۡیَٰنِهِمۡ یَعۡمَهُونَ ۱۱۰
و ما دل و دیدۀ اینان را چنان که اول بار ایمان نیاوردند اکنون نیز از ایمان بگردانیم و آن‌ها را به حال طغیان و سرکشى واگذاریم تا در ورطۀ ضلالت فرومانند