تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۱۲۸

ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِی خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ ٱلظُّلُمَٰتِ وَٱلنُّورَۖ ثُمَّ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡ یَعۡدِلُونَ ۱
همۀ ستایش‌ها ویژۀ خداست که آسمان‌ها و زمین را آفرید و تاریکى‌ها و روشنى را پدید آورد [با این همه نشانه‌ها که گواهى بر یکتایى و قدرت اوست]باز کافران براى پروردگارشان [بت‌ها و معبودهاى باطل را]شریک و همتا قرار مى دهند

هُوَ ٱلَّذِی خَلَقَکُم مِّن طِینٖ ثُمَّ قَضَىٰٓ أَجَلٗاۖ وَأَجَلٞ مُّسَمًّى عِندَهُۥۖ ثُمَّ أَنتُمۡ تَمۡتَرُونَ ۲
اوست که شما را از گِلى مخصوص آفرید، سپس براى عمر شما مدتى مقرّر کرد، و اجل حتمى و ثابت نزد اوست، [شگفتا؟! که]باز شما [با این همه دلایل آشکار در یکتایى و ربوبیّت و خالقیّت او]شک مى کنید

وَهُوَ ٱللَّهُ فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَفِی ٱلۡأَرۡضِ یَعۡلَمُ سِرَّکُمۡ وَجَهۡرَکُمۡ وَیَعۡلَمُ مَا تَکۡسِبُونَ ۳
و او در آسمان‌ها و در زمین، خداست که نهان و آشکار شما را مى داند، و نیز به آنچه [از خیر و شر]به دست مى آورید، آگاه است

وَمَا تَأۡتِیهِم مِّنۡ ءَایَةٖ مِّنۡ ءَایَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا کَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِینَ ۴
و هیچ نشانه اى از نشانه هاى پروردگارشان براى آنان نیامد مگر آنکه از آن روى گردانیدند

فَقَدۡ کَذَّبُواْ بِٱلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ فَسَوۡفَ یَأۡتِیهِمۡ أَنۢبَـٰٓؤُاْ مَا کَانُواْ بِهِۦ یَسۡتَهۡزِءُونَ ۵
آنان حق را هنگامى که به سویشان آمد تکذیب کردند، پس به زودى [ظهور و تحقّق]خبرهاى آنچه را همواره به آن استهزا مى کردند، به آنان خواهد رسید

أَلَمۡ یَرَوۡاْ کَمۡ أَهۡلَکۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّن قَرۡنٖ مَّکَّنَّـٰهُمۡ فِی ٱلۡأَرۡضِ مَا لَمۡ نُمَکِّن لَّکُمۡ وَأَرۡسَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ عَلَیۡهِم مِّدۡرَارٗا وَجَعَلۡنَا ٱلۡأَنۡهَٰرَ تَجۡرِی مِن تَحۡتِهِمۡ فَأَهۡلَکۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡ وَأَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قَرۡنًا ءَاخَرِینَ ۶
آیا ندانسته اند که پیش از ایشان چه بسیار از ملت‌ها و اقوام را هلاک کردیم؟ که به آنان در پهنۀ زمین، نعمت‌ها و امکاناتى دادیم که به شما ندادیم، و بر آنان باران هاى پى در پى و پر ریزش فرستادیم و نهرهایى از زیر پاى آنان جارى ساختیم [ولى ناسپاسى کردند]؛ پس آنان را به کیفر گناهانشان هلاک کردیم، و بعد از آنان اقوامى دیگر را پدید آوردیم

وَلَوۡ نَزَّلۡنَا عَلَیۡکَ کِتَٰبٗا فِی قِرۡطَاسٖ فَلَمَسُوهُ بِأَیۡدِیهِمۡ لَقَالَ ٱلَّذِینَ کَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِینٞ ۷
و اگر ما نوشته اى روى صحفه اى بر تو نازل کنیم که آنان آن را با دست خود لمس کنند، باز کفر پیشگان مى گویند: این جز جادویى آشکار نیست؟!

وَقَالُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَیۡهِ مَلَکٞۖ وَلَوۡ أَنزَلۡنَا مَلَکٗا لَّقُضِیَ ٱلۡأَمۡرُ ثُمَّ لَا یُنظَرُونَ ۸
و گفتند: چرا فرشته اى [که در معرض دید ما قرار گیرد]بر او نازل نشده است؟ اگر فرشته اى نازل کنیم، کار هلاکت [این بهانه جویان]تمام مى شود و لحظه اى مهلت نیابند