مردم افراد، متخصص و توانمند را به مسند قدرت برسانند
دستگاه تقنینی نظام اسلامی از این منظر که جایگاهی رفیع برای جهت‌دهی و تسهیل وظایف سایر قواست، نقش بسزایی در تکوین آرمان‌های انقلاب دارد و بی‌دلیل نبود که امام راحل (ره) آن را در رأس همه امور معرفی کردند.
از این رو، انتخابات مجلس شورای اسلامی به جهت برخورداری از جایگاه تصمیم‌گیری و تصمیم سازی، بسیار حساس است و تنها نمایندگانی می‌توانند از عهده این مسئولیت سنگین برآیند که حائز شاخص‌های خالص انقلابی باشند.
اولین ویژگی کاندیدا‌های نمایندگی مجلس، عبارت است از داشتن ایده و طرح برای ورود به کانون قانون‌گذاری کشور. به این مفهوم که پیش از داوطلب شدن، نقاط کور و نیازمند اصلاح قوانین را بررسی کرده و آماده ارائه تدوین قوانین جدید باشند.
این تخصص ایجاب می‌کند که در کنار اصلاح و ارائه راهکار‌های جدید، ساز و کار نظارتی خاصی را ارائه نمایند و آورده‌ای برای مجلس داشته باشند.
در یک کلام، وقتی از او درباره قانون‌گذاری و نظارت که وظیفه اصلی نمایندگی مجلس شورای اسلامی است، سؤال می‌شود، باید بتواند سخنی منطقی، مستدل و مستظهر به ادله علمی و تخصصی ارائه کند.
دومین شرط، درک و فهم قانون اساسی و مفاهیم انقلاب اسلامی است تا بتواند توضیح دهد که چگونه می‌توان از این بنیان‌ها به آرمان‌ها دست یافت.
نماینده‌ای می‌تواند فرایند حصول به اهداف انقلاب را تسهیل نماید که بر قانون اساسی کشور اشراف داشته باشد و بتواند از زوایای مختلف قانونی، راهی برای جهت‌دهی قوانین به سمت مطالبات کلان نظام اسلامی ایجاد کند. اکنون کشور در چله دوم انقلاب قرار دارد و از این رو نیازمند نمایندگانی هستیم که «دومین مرحله خودسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی» را باور داشته باشند و با تبعیت از بیانه گام دوم، انقلاب را «به آرمان بزرگش که ایجاد تمدن نوین اسلامی و آمادگی برای طلوع خورشید ولایت عظمی (ارواحنافداه) هست» نزدیک کنند.
اثبات پایبندی به نظام جمهوری اسلامی و ولایت فقیه به صورت عملی و نه شعاری، ویژگی سوم برای هر کسی است که می‌خواهد به این عرصه ورود کند.
داوطلبی که اساساً به نظام لیبرال دموکراسی یا اندیشه‌های سوسیالیستی بیش از جمهوری اسلامی اعتقاد دارد و تبعیت عملی از رکن رکین انقلاب را از لوازم ایفای نمایندگی مجلس نمی‌داند، طبیعتاً صلاحیت ورود به مرکز قانون‌گذاری را ندارد.
ماجرا نیز صادق است و کاندیدا‌هایی که از مقدسات، استفاده ابزاری کرده و لباس تظاهر در خدمت به نظام و رهبری را بر تن کرده‌اند، قاعدتاً مجاز به کاندیدا شدن در این عرصه نیستند. به بیان ساده‌تر، اشتهار به فداکاری برای نظام و انقلاب لازمه کاندیداتوری است نه معروف بودن به بهره‌برداری و موج‌سواری!
چهارمین شرط داوطلبان نمایندگی مجلس شورای اسلامی، برخورداری از معاش و زندگی پایین‌تر نسبت به متوسط مردم است.
افرادی که در زمره طبقه اشرافی هستند و یا به این قشر، وابستگی دارند و وامدار آن‌ها هستند، چنانچه در ورود به این مرکز مهم قانون‌گذاری موفق شوند، موجب بروز فساد شده و در خدمت خواسته‌ها و مطامع طبقه برآمده از آن قرار می‌گیرند.
عشرت طلبی و رفاه‌زدگی که پیامد‌هایی همچون دوری از مردم، نخوت و تکبر را به دنبال دارد، بیماری صعب‌العلاجی است که سلامت کاندیدا‌های آلوده شده را زیر سؤال می‌برد و سبب انفکاک مردم از مسئولین می‌شود.
پنجم، وعده‌هایی را به مردم بدهد که توان انجام آن را داشته باشد و مردم را نسبت به آنچه در حیطه توانایی او نیست، امیدوار نکند.
از باب مثال، در برخی تبلیغات انتخاباتی و یا حتی پیش از ثبت‌نام برای نمایندگی، دیده می‌شود که داوطلبان از احداث پروژه‌های عمرانی که خارج از وظیفه نمایندگی و در زمره وظایف دستگاه‌های اجرایی است، سخن می‌گویند.
این در حالی است که حتی اگر چندین دوره نیز فرصت حضور در مجلس را داشته باشند، قادر به عملیاتی کردن آن نیستند.
ششم، به وحدت ملی و عدم تخریب دیگر نامزد‌ها به‌ویژه در شرایط حساس کنونی التزام داشته باشند.
اظهار نظر‌های دشمن شادکن و ارائه آمار‌های ضعیف یا نادرستی که به طرح معاندان نظام برای ایجاد اختلاف و چنددستگی قوام می‌بخشد، نشان می‌دهد که افرادی با این ویژگی از هم اکنون و در بدو امر از صلاحیت لازم برخوردار نیستند و نمی‌توانند در این مسند رفیع، به انجام وظایف خود مشغول شود.
افزون بر این شرایط لازم، برخی ویژگی‌ها به‌عنوان امتیاز ویژه نمایندگان محسوب می‌شوند. به‌عنوان نمونه، جسارت، شجاعت و دوری از تعارف و مماشات برای دفاع از حق مردم، خصیصه‌ای است که موجب می‌شود افراد به ویژگی‌های نامزد اصلح نزدیک شوند.
کسانی که اهل بده بستان‌های باندی، خطی و جناحی باشند و یا در بیان حقیقت دچار تردید شوند، عملکرد‌های ناامید کننده‌ای دارند که بسامد آن به جامعه کشیده شده و مردم را در ورود به عرصه‌های بعدی مشارکت در مردم‌سالاری دینی دچار تردید و تزلزل می‌کنند.
از طرفی، این شجاعت و جسارت در مقابل زیاده‌خواهی‌ها و زورگویی‌های قدرت‌های جهانی باید نمود داشته باشد. رهبر معظم انقلاب چند سال پیش در دیدار با نمایندگان مجلس به مسئله اقدام متقابل در مقابل کنگره آمریکا اشاره کرده و خواستار تصویب قوانین و موضع‌گیری نمایندگان در مقابل «های و هوی» مجلس نمایندگان و سنای آمریکا شدند؛ لذا افرادی که به دنبال توجیه تهدیدات کاخ سفید و متحدانش هستند و از سیاست‌های مقتدرانه کشورمان اظهار شرمندگی و عجز می‌کنند، نمی‌توانند و نباید در این جرگه وارد شوند، چراکه از چشمان خیره شده آن‌ها به تطمیع دشمن و دل‌های لرزانشان در برابر عربده‌کشی حریف، کنترل احساسات و اتخاذ موضع عزتمندانه درنمی‌آید.
مسئولیت در جمهوری اسلامی تعریفی متفاوت با نظام‌های سرمایه‌داری و متکی به منظومه غرب دارد. مسئولین انقلاب اسلامی از پلکان جایگاه‌های نظام و کشور بالا نمی‌روند مگر اینکه به ازای هر گام صعودی، مسئولیتی خطیر و سنگین در انتظار آن‌هاست.
در گام نخست، این وظیفه افراد است که به توانایی خود در برداشتن این بار سنگین نگاه کرده و سپس وارد این عرصه شوند و در گام بعدی، مردم موظف‌اند که با مد نظر قرار دادن شاخص‌های ارائه شده، افراد، متخصص، توانمند، کارآمد و انقلابی را به مسند قدرت برسانند.