امنیت عراق را نشانه گرفته اند/ دولت آمریکا خواستار منفک سازی مثلث لبنان، عراق و ایران!
سپس دست به حمله زده، محافظین و نیرو‌های امنیتی را مجروح می‌کنند و کنسولگری کشورمان را به آتش می‌کشند.
پیش از این نیز کنسولگری ایران در نجف و بصره موردحمله قرار گرفته بود، اما نه به این شدت و با این سطح از تخریب.
«دیوید شنکر»، معاون وزیر خارجه آمریکا در امور خاور نزدیک، یک روز پس از این حمله در اظهاراتی که میزان دخالت کشورش در امور عراق را نشان می‌دهد مدعی شد: «وضعیت عراق در سایه استفاده از زور، ترسناک و فجیع است. واشنگتن به تحقیقات خود درباره شناسایی عاملان خشونت‌ها و جنایات انجام‌شده در این کشور ادامه خواهد داد و تحریم‌هایی را علیه آن‌ها اعمال خواهد کرد.»
سفارت آمریکا از سه سال پیش – همزمان با کلید زدن برنامه‌ریزی با هدف ایجاد ناآرامی‌های اخیر در تهران – آشوب‌های عراق را نیز طراحی کرد و تحت عنوان به‌اصطلاح سازمان‌های «مردم نهاد»، نیرو‌هایی را برای آشوب در ایام اربعین آموزش داد. واشنگتن همچنین، از چند ماه پیش اقدام به وارد کردن سلاح و تجهیزات در پایگاه‌های نظامی خود کرد و آن‌ها را به تدریج در میان گروه‌های تربیت‌شده توزیع نمود.
بی‌دلیل نبود که یک منبع بلندپایه عراقی اوایل سال جاری اعلام کرد: «آمریکایی‌ها، اواسط تابستان ۲۰۱۹ نسبت به طرحی هشدار دادند که همه‌چیز را علیه ایران تغییر خواهد داد و تلاش کردند که از طریق شخصیت‌های سیاسی عراق این پیام را به تهران برسانند».
دوم: آمریکا، عربستان و رژیم صهیونیستی بازیگران اصلی اغتشاشات عراق هستند. آن‌ها از دولت «عادل عبدالمهدی»، نخست‌وزیر عراق به دلیل اقداماتی که در نظر داشت از طریق آن‌ها ثبات را به این کشور بازگرداند و ریشه فساد را به‌صورت اساسی بخشکاند، عصبانی بودند. وی تصمیم داشت که چهار اقدام اساسی را صورت دهد.
اول، کنترل سازمان‌های نظامی و امنیتی و پاک‌سازی آن‌ها از افراد مشکوک. دوم، کنترل شرایط میدانی ۱۸ استان. سوم، اجرای ابتکارات و طرح‌هایی که موجب فروکش کردن خشم مردم شده و مطالبات آن‌ها را مدنظر قرار دهد و دست آخر، پشتیبانی از اعتراضات مسالمت‌آمیز، حمایت از حق آزادی بیان ذیل قانون و برخورد با فساد و بازخواست مفسدان.
او همچنین، کسانی که قصد داشتند حشدالشعبی را پس از خاموش شدن غائله داعش منحل کنند، با ضمیمه کردن این جنبش قدرتمند به ارتش این کشور، ناامید و علاوه بر این، گذرگاه مرزی «قائم» - «بوکمال» در سرحدات سوریه را بازگشایی کرد.
داعش در روز‌های نخست خیزش به دلیل راهبردی بودن، این گذرگاه را تصرف کرد تا به هر دو کشور عراق و سوریه مسلط باشد.
آمریکا بعد‌ها از مسدود بودن این گذرگاه حمایت کرد، چون سوریه نمی‌توانست نیاز‌های ارزی و سوختی خود را از طریق عراق تأمین کند و هدف واشنگتن برای به صفر رساندن درآمد‌های این کشور را محقق می‌کرد.
بازگشایی این معبر راهبردی، علاوه بر تسهیل درآمد‌ها و تأمین نیاز‌های سوریه از مجرای عراق، کریدور استراتژیک تهران، بغداد، دمشق را نیز شکل داد که برای امنیت رژیم صهیونیستی بسیار خطرناک است.
سوم: این موارد باعث موج‌سواری این مثلث شوم، روی خواسته‌های به‌حق و مشروع مردم شد و مطالبات «اقتصادی» به سمت یک توطئه پیچیده «امنیتی» تغییر مسیر داد.
دولت عراق، مرجعیت و حشدالشعبی بار‌ها اعلام کرده‌اند که از خواسته‌های مشروع مردم و تظاهرات مسالمت‌آمیز آن‌ها حمایت می‌کنند. دقیقاً برخلاف رویه خباثت آلودی که آمریکا در پیش گرفته و به‌تصریح می‌گوید با فرماندهان نظامی و مقامات دخیل در مقابله با آشوبگران، برخورد تحریمی خواهد کرد.
محور عبری، عربی، غربی به دنبال سست کردن پایه‌های نظام حاکمیت عراق بود و می‌خواست که به هر ترتیب ممکن، دولت این کشور را سرنگون کند.
عبدالمهدی حتی در نامه‌ای به رهبر جریان صدر، از وی خواست که به‌جای برگزاری تظاهرات دشمن شاد کن، به تعامل با دولت برای رفع مشکلات بیندیشد؛ خواسته‌ای که با پاسخ منفی مواجه شد.
متأسفانه، برخی جریان‌های بی‌اطلاع از برنامه چندلایه آمریکا و متحدانش نیز به آتش اغتشاشات هیزم ریختند، درحالی‌که امنیت، از نان شب برای عراقی‌ها واجب‌تر است. حالا که واشنگتن با استفاده از پیاده‌نظام خود امنیت را از شهر‌ها و شریان‌های اقتصادی این کشور سلب کرده، دیرهنگام به فکر زدودن سایه دخالت‌های آمریکا افتاده‌اند! طی روز‌های گذشته، توحش عوامل نفوذی در میان اغتشاشگران به حدی بود که تعداد تلفات معترضین را به بیش از ۴۰۰ نفر افزایش داد و باعث شد که مرجعیت نیز از مردم بخواهند تا صف خود را از معترضین جدا کنند.
چهارم: در چنین شرایطی، دولت عراق در اقدامی که نه به صلاح مردم و نه به مصلحت منطقه است، استعفا کرد. نخست‌وزیر در بیانه خود، علت استعفای خود را تبعیت از فرمان مرجعیت اعلام کرده درحالی‌که در مواضع ایشان، دولت، مخاطب قرار نگرفته، بلکه از پارلمان خواسته‌شده تا از قدرت خود برای صیانت از منافع عراق استفاده کند.
این استعفا در شرایط فعلی، ثمری جز فراگیرتر شدن هرج و مرج ندارد و فیصله یافتن این آشوب را دشوار می‌کند. دولت عراق که کنار برود، حداقل‌های امنیت حتی در روز روشن و در خیابان‌ها نیز آماج فتنه گران قرار خواهد گرفت.
هرچند در این شرایط سخت، گروه‌های ۱۱ گانه مقاومت عراق در آماده‌باش کامل به سر می‌برند و اجازه تک‌تازی به یاغیان مواجب‌بگیر واشنگتن، تل‌آویو و ریاض را نخواهند داد، اما استعفای دولت عبدالمهدی، آمریکا را به طمع کلید زدن یک کودتای نظامی وا می‌دارد تا بلکه یک گاو شیرده دیگر را این بار در عراق به قدرت برساند.
دولت آمریکا پیش از این با توسل به جنگ سخت و امروز با استفاده از ساز وکار‌های جنگ نرم، در پی براندازی حکومت‌هاست تا از این رهگذر، مثلث لبنان، عراق و ایران که ارکان محور مقاومت به شمار می‌آیند را به خیال خود، منفک سازد.
هرچند رؤیایی که در آن غرق شده‌اند، آشفته و غیرقابل‌تعبیر است، چراکه این توطئه در ایران اسلامی مهار شده، در لبنان به نتیجه موردنظر آن‌ها منتهی نشد و دیر یا زود در عراق هم به بن‌بست بزرگی خواهد رسید.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.