منافقین؛ گروهکی تروریستی با تاریخی آشفته و خونین/مردم آلبانی: حضور منافقین تهدید کننده امنیت ملی آلبانی است

به گزارش گروه بین الملل ؛ موضوع ساختار گروهک تروریستی منافقین و نحوه برخورد با اعضا و زندگی آنان در اردوگاه‌های محل استقرار در عراق و آلبانی مدت‌ها است که از حالت رازآلود خارج شده و به رسانه‌ها درز کرده است. وب سایت شبکه جهانی «بی‌بی‌سی» با انتشار گزارشی به تشریح دوران حیات این گروهک پرداخته است.

در این گزارش آمده است: گروهک منافقین دارای تاریخ آشفته و خونینی است که در پی پیروزی انقلاب اسلامی، اقدامات خود علیه ایران را آغاز کرده و پس از چندی اعضا و سرکردگان آن به عراق تحت حاکمیت «صدام» گریختند. اعضای این گروهک در جنگ هشت ساله عراق علیه ایران در کنار دیکتاتور عراق و علیه کشور خودشان جنگیدند.

 

 

 

اقامت آنان در عراق تا سال ۲۰۰۳ ادامه داشت، اما حمله آمریکا به این کشور چتر محافظتی صدام را از سر آنان برداشته و شمار زیادی از آنان در بی ثباتی‌های ناشی از جنگ، کشته و زخمی شدند. آمریکا در پی مشاهده این روند، در سال ۲۰۱۳ دولت آلبانی را به پذیرش ۳ هزار عضو باقیمانده منافقین ترغیب کرد.

ورود این گروهک به آلبانی پرده‌های جدیدی از دنیا را به روی اعضا گشود. استقرار موقت آنان در بدو ورود در مجتمع‌های آپارتمانی در حاشیه پایتخت سبب حیرت اعضا و سست شدن قید و بند‌های گروهک بر آنان شد؛ چرا که گروهک در عراق تمامی وجوه زندگی اعضا را کنترل داشت، اما در آلبانی فرصت موقتی برای تجربه آزادی برای اعضا به وجود آمده بود.

گروهک منافقین در پایان سال ۲۰۱۷ به مقر جدید یعنی اردوگاهی در تپه‌ای شیب دار در ۳۰ کیلومتری تیرانا منتقل شدند. اگرچه دروازه‌های آهنین بلند این اردوگاه به روی روزنامه نگاران باز نمی‌شود، جولای سال جاری سیاستمداران جهانی، متنفذان آلبانیایی و مردم روستای مجاور توانستند در مراسم ۹ ساعته گروهک منافقین شرکت کنند. مهمان ویژه این مراسم «رودی جولیانی»، وکیل شخصی «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا، بود.

 

 

 

گزارش شبکه جهانی بی‌بی‌سی در تشریح وضعیت اعضای جدا شده یا به اصطلاح بریده از گروهک منافقین در شش سال اخیر و پس از استقرار در آلبانی، می‎گوید صد‌ها نفر از اعضای این گروه که تحت قوانین سختگیرانه قادر به برقراری تماس با خانواده‌های خود نبودند، پس از جدایی از آن یا در «تیرانا»، پایتخت آلبانی سرگردان هستند و یا گرفتار باند‌های قاچاق انسان شده‎اند.

اعضای جدا شده از گروهک منافقین در شش سال اخیر با کمک مالی خانواده‌های خود و در پی نداشتن اوراق هویت تلاش می‌کنند با پرداخت وجوه نقد به قاچاقچیان انسان به کشور‌های اروپایی یا ایران بگریزند.

 

بیشتر بخوانید: حمایت آمریکایی‎ها از منافقین

 

براساس اظهارات اعضای جدا شده، "روابط عاشقانه، روابط جنسی و ازدواج" توسط سران گروهک ممنوع شده بود. این قانون پس از شکست منافقین در عملیاتی علیه ایران اعمال شد؛ زیرا سران گروهک روابط شخصی و خانوادگی را دلیل تزلزل اعضا و شکست مذکور می‌دانستند. در پی اعمال این قانون، کودکان اعضا پس از جداسازی از خانواده‎هایشان به خارج از عراق و عمدتا به دفاتر این گروهک در کشور‌های اروپایی فرستاده و اعضای مجرد نیز به ادامه تجرد متعهد شدند.

یک عضو ۶۰ ساله گروهک منافقین که ۲ سال پیش از اردوگاه خارج شد، با اشاره به تماس تلفنی با همسر و پسرش پس از ۳۷ سال گفت: "آن‌ها فکر می‌کردند من مرده‎ام و با شنیدن صدای من گریه کردند. "

او که در تیرانا آواره است، با تهدیدات همقطاران پیشین خود نیز مواجه است.

این عضو جدا شده منافقین اکنون با حسرت به تصویر نقش بسته بر پروفایل یکی از شبکه‌های اجتماعی مردی ۴۰ ساله یعنی پسرش نگاه می‌کند و می‌گوید: "من مسئول بروز این وضعیت یعنی جدایی از خانواده ام بودم. شب‌ها نمی‌توانم بخوابم و همیشه به آنان فکر می‌کنم. از خودم عصبانی و شرمنده هستم. "

 

 

 

 

یک عضو جدا شده دیگر گروهک منافقین با یادآوری زمان استقرار در مجتمع‌های آپارتمانی می‌گوید: " در زمان ورزش روزانه در زمین‌های ناهموار پشت مجتمع به دستور سرکردگان، با مخفی شدن پشت بوته‌ها و درختان خود را برای برقراری ارتباط با خانواده هایمان به کافی نت می‌رساندیم. "

او که سال گذشته اردوگاه را ترک کرد، در ادامه با مقایسه موقعیت اعضا در عراق و آلبانی اظهار داشت: "تمایل به برقراری تماس با خانواده در عراق نماد ضعف بود؛ در حالی که در آلبانی به اینترنت برای استفاده شخصی دست یافتیم. "

 

این عضو جدا شده از گروهک تروریستی منافقین در ادامه با اشاره به کنترل شدید گروهک بر خصوصی‌ترین حالات روحی و جسمی اعضا گفت: "ما می‌بایست کلیه حالات روحی و جسمی خود را در دفترچه‌ای که به این کار اختصاص داشت، می‌نوشتیم. مثلا اگر در صورت مشاهده تصویر کودکی در تلویزیون، احساس تشکیل خانواده و داشتن فرزند را پیدا می‌کردیم، باید در دفترچه یادداشت می‌کردیم ... می‌بایست محتویات یادداشت‌های خود را در جلسات روزانه در مقابل فرماندهان و دوستان با صدای بلند می‌خواندیم؛ تجربه‌ای سخت. "

در ادامه این گزارش آمده است، این رسانه هیچگاه نتوانست با سران گروهک منافقین به دلیل امتناع آنان از صحبت کردن، مصاحبه کند.

 

 

 

آلبانیایی‌ها، حضور منافقین را در این کشور تهدید کننده امنیت ملی کشورشان می‌دانند. یک منبع آگاه در حزب سوسیالیست آلبانی در مورد ناتوانی سرویس‌های اطلاعاتی در رصد و کنترل ۲۵۰۰ عضو باقی مانده منافقین که آموزش‌های نظامی نیز دیده‎اند، ابراز نگرانی کرده و گفت: "هیچ انسان عاقلی آن‌ها را در این کشور نمی‌پذیرفت. "