تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۱۰۱

 

 

 

 

 

ٱلَّذِینَ یَتَرَبَّصُونَ بِکُمۡ فَإِن کَانَ لَکُمۡ فَتۡحٞ مِّنَ ٱللَّهِ قَالُوٓاْ أَلَمۡ نَکُن مَّعَکُمۡ وَإِن کَانَ لِلۡکَٰفِرِینَ نَصِیبٞ قَالُوٓاْ أَلَمۡ نَسۡتَحۡوِذۡ عَلَیۡکُمۡ وَنَمۡنَعۡکُم مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِینَۚ فَٱللَّهُ یَحۡکُمُ بَیۡنَکُمۡ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِۚ وَلَن یَجۡعَلَ ٱللَّهُ لِلۡکَٰفِرِینَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِینَ سَبِیلًا ۱۴۱
منافقان آنانى هستند که نگران و مراقب حال شمایند، چنانچه براى شما فتح و ظفرى پیش آید (براى اخذ غنیمت) گویند: نه آخر ما با شما بودیم؟! و اگر کافران را فتح و بهره اى رسد به آن‌ها گویند: نه ما شما را به اسرار مسلمانان آگاه کردیم و شما را از آسیب مؤمنان نگهدارى نمودیم؟! پس خدا فرداى قیامت میان شما و آنان حکم کند، و خداوند هیچ گاه براى کافران نسبت به اهل ایمان راه تسلّط باز نخواهد نمود

إِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِینَ یُخَٰدِعُونَ ٱللَّهَ وَهُوَ خَٰدِعُهُمۡ وَإِذَا قَامُوٓاْ إِلَى ٱلصَّلَوٰةِ قَامُواْ کُسَالَىٰ یُرَآءُونَ ٱلنَّاسَ وَلَا یَذۡکُرُونَ ٱللَّهَ إِلَّا قَلِیلٗا ۱۴۲
همانا منافقان با خدا مکر و حیله مى کنند و خدا نیز با آنان مکر مى کند، و، چون به نماز آیند با حال بى میلى و کسالت نماز کنند و براى ریاکارى آیند و ذکر خدا را جز اندک نکنند

مُّذَبۡذَبِینَ بَیۡنَ ذَٰلِکَ لَآ إِلَىٰ هَـٰٓؤُلَآءِ وَلَآ إِلَىٰ هَـٰٓؤُلَآءِۚ وَمَن یُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُۥ سَبِیلٗا ۱۴۳
دو دل و مردّد باشند، نه به سوى مؤمنان یک دل مى روند و نه به جانب کافران و هر که را خدا گمراه کند پس هرگز براى او راه هدایتى نخواهى یافت

یَـٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ ٱلۡکَٰفِرِینَ أَوۡلِیَآءَ مِن دُونِ ٱلۡمُؤۡمِنِینَۚ أَتُرِیدُونَ أَن تَجۡعَلُواْ لِلَّهِ عَلَیۡکُمۡ سُلۡطَٰنٗا مُّبِینًا ۱۴۴
اى اهل ایمان، مبادا کافران را به دوستى گرفته و مؤمنان را رها کنید! آیا مى خواهید براى خدا بر (عقاب و کفر و عصیان) خود حجّتى آشکار قرار دهید؟!

إِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِینَ فِی ٱلدَّرۡکِ ٱلۡأَسۡفَلِ مِنَ ٱلنَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُمۡ نَصِیرًا ۱۴۵
البته منافقان را در جهنم پست‌ترین جایگاه است و براى آنان هرگز یارى نخواهى یافت

إِلَّا ٱلَّذِینَ تَابُواْ وَأَصۡلَحُواْ وَٱعۡتَصَمُواْ بِٱللَّهِ وَأَخۡلَصُواْ دِینَهُمۡ لِلَّهِ فَأُوْلَـٰٓئِکَ مَعَ ٱلۡمُؤۡمِنِینَۖ وَسَوۡفَ یُؤۡتِ ٱللَّهُ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ أَجۡرًا عَظِیمٗا ۱۴۶
مگر آن‌ها که توبه نموده و تباه کارى خود را اصلاح کردند و به (دین) خدا در آویختند (و به کتاب حق متوسل شدند) و دین خود را براى خدا خالص گردانیدند، پس این گروه در صف مؤمنان باشند و به زودى خدا به مؤمنان اجر بزرگ عطا خواهد فرمود

مَّا یَفۡعَلُ ٱللَّهُ بِعَذَابِکُمۡ إِن شَکَرۡتُمۡ وَءَامَنتُمۡۚ وَکَانَ ٱللَّهُ شَاکِرًا عَلِیمٗا ۱۴۷
خداوند چه غرضى دارد که شما را عذاب کند اگر (لطف خدا را) شکر گزارید و (به او) ایمان آرید؟! خدا شکر نعمت از شما مى پذیرد و علمش (به صلاح خلق) محیط است