سود اصلی طلای سرخ در جیب چه کسانی می‌رود؟
وی ادامه داد: سازمان تعاون روستایی در این موقعیت باید هم حافظ منافع صادرکنندگان و هم تولیدکنندگان باشد و این سازمان نباید به این امید زعفران را خریداری کند که قیمت‌ها را بالا ببرد و سپس بفروشد، بلکه باید منصفانه عمل کند و این محصول را به همان قیمتی که از کشاورزان خریداری می‌کند، در اختیار صادرکنندگان قرار بدهد.
عضو شورای ملی زعفران افزود: بیش از ۷۰ درصد زعفران‌کاران کشور سطح زیر کشت آن‌ها حداکثر یک هکتار است؛ بنابراین کسی که یک هکتار یا کمتر از این میزان سطح زیر کشت دارد، معادل ۵ تا ۷ کیلو زعفران برای فروش دارد. فردی که به سازمان تعاون روستایی مراجعه می‌کند و می‌گوید ۵۰ کیلو زعفران برای فروش دارد، کشاورز نیست و باید این سازمان تمرکز خود را بر خرید این محصول از کشاورزان بگذارد.
وی معضل حال حاضر کشاورزان را ماندن گل‌های زعفران بر روی زمین دانست و خاطرنشان کرد: کشاورزان به دلیل ماندن گل‌های زعفران بر روی زمین مجبور می‌شوند که زعفران را به قیمت ارزان بفروشند، سپس دلالان این محصول را در حاشیه شهر‌ها پس از پاک‌کردن می‌خواهند به سازمان تعاون روستایی بفروشند.