دیدگاه امام خمینی(ره) درباره "تحریم"
خبرگزاری میزان: درها را همه را ببندند و ما را محاصره اقتصادی بکنند. ما خودمان در اینجا مملکت وسیعی داریم، آب هم داریم، خدا باران هم به ما می‌دهد، خودمان می‌کاریم و می‌خوریم و هیچ احتیاجی به این مسائل نداریم. آنها نترسانند یک ملتی را که می‌خواهد خودش را به کشتن بدهد تا استقلالش را حفظ بکند.
به گزارش گروه فضای مجازی ؛ اگر راه امام را گم کنیم یا فراموش کنیم یا خدای نکرده عمداً به کنار
بگذاریم، ملّت ایران سیلی خواهد خورد. (رهبر معظم انقلاب اسلامی)
با توجه به تاکید اخیر رهبر معظم انقلاب مبنی بر رجوع به منظومه فکری حضرت
امام خمینی (ره) برای حفظ انقلاب، بدون تردید در شرایط کنونی کشور رجوع به
فرامین حضرت امام درباره نحوه برخورد با فشارهای دشمنان، بسیار مفید است.
به همین منظور چند نمونه از بیانات بنیانگذار انقلاب اسلامی درباره مواجهه
با تحریم‌ها و فشارهای دشمن جهت اطلاع ملت و مسئولان ذکر می‌شود.
ما را محاصره اقتصادی کنند آب هست، خودمان می‌کاریم و می‌خوریم؛ نترسانند
ملت را/ما را محاصره اقتصادی بکنند. ما خودمان در اینجا مملکت وسیعی داریم،
آب هم داریم، خدا باران هم به ما می‌دهد، خودمان می‌کاریم و می‌خوریم و
هیچ احتیاجی به این مسائل نداریم.
همین تحریم اقتصادی برای شما یک تحفۀ آسمانی بود که فکرهای متفکران ما را به راه انداخت و بحمداللّه رو به خودکفایی می‌روند.
دیدار با کارکنان صنعت نفت
9/ 3/ 1364
***
- فواید محاصره اقتصادی
شما دیدید در این جنگ تحمیلی که پیش آمد و محاصرۀ اقتصادی ما شدیم، خود ایرانیها خود ارتشیها این قطعات را درست کردند. اگر قبل از این بود، یکی از آن قطعات را نمی‌توانستند درست کنند؛ از باب اینکه شخصیتشان را گم کرده بودند، می‌گفتند باید متخصص بیاید...
من اعتقادم است که اگر ما در محاصرۀ اقتصادی یک ده سال، پانزده سال واقع بشویم شخصیت خودمان را پیدا می‌کنیم؛ یعنی همۀ مغزهایی که راکد بودند در آن وقت و نمی‌توانستند فعالیت بکنند به فعالیت می‌افتند...
- دستمان جلوی دشمن دراز نمی‌شود
آن روزی که این ملت فهمید که اگر ما جدیت نکنیم برای کشاورزیمان، جدیت نکنیم، برای صنعت نفتمان، جدیت نکنیم برای کارخانه‌های خودمان، از بین خواهیم رفت و کسی نیست که به ما بدهد، وقتی این احساس پیدا شد در یک ملتی که من خودم باید هر چیز می‌خواهم تهیه کنم، دیگران به من نمیدهند، این احساس اگر پیدا شد، مغزها به راه می‌افتد و متخصص پیدا می‌شود در هر رشته‌ای و بازوهایی که هر عملی را می‌توانند انجام بدهند به کار می‌افتند: کشاورزی را خودشان درست می‌کنند؛ کارخانه‌ها را خودشان راه میاندازند.
چنانچه می‌بینید که کارخانه‌ها را راه انداخته‌اند ـ خودشان. در تلویزیون هم گاهی دیده می‌شود که خود راه انداخته‌اند، و یا ابتکاراتی کرده‌اند اینها. این ابتکارات از برکات این محاصرۀ اقتصادی بود. اگر ما هر چیزی می‌خواستیم می‌فرستادند، جوانهای ما دیگر نمی‌رفتند دنبال اینکه خودمان بکنیم. هست دیگر! می‌خواهیم چه کنیم.
این محاصرۀ اقتصادی را که خیلی از آن می‌ترسند، من یک هدیه‌‌ای می‌دانم برای کشور خودمان، برای اینکه محاصرۀ اقتصادی معنایش این است که «ما یَحْتاج» ما را به ما نمیدهند. وقتی که ما یحتاج را به ما ندادند، خودمان می‌رویم دنبالش. ممکن است یک ده سالی زحمت بکشیم، ده سالی گرفتاری داشته باشیم، اما نتیجه آخرش این است که بعد از ده سال خودمان هستیم؛ دیگر احتیاج به اینکه دست دراز کنیم طرف این مؤسسه یا آن مؤسسه یا آن کشور و این کشور نیستیم...
- این تفکر که «ما باید از خارج چیز وارد کنیم» باید حذف شود
مهم این است که ما بفهمیم که دیگران به ما چیزی نمیدهند، ما خودمان باید تهیه کنیم. اگر این کشاورزها این معنا را حالیشان بشود، باورشان بشود که خارج به ما چیزی نمیدهند، خود کشاورزها کار را انجام می‌دهند؛ خود ملت انجام می‌دهند.
یک مملکت اگر بخواهد خودش به پای خودش بایستد، مستقل بشود در همۀ ابعاد، چاره ندارد جز این تفکر که «ما باید از خارج چیز وارد کنیم» از کله‌اش بیرون کند. مغزش توجه به این بکند که ما از خارج نباید وارد بکنیم.
اگر یک چیزی نداریم، از خارج برایمان نمی‌آورند آن[را] فلان کار را انجام نمی‌دهیم، تا خودمان درست کنیم. اگر یک وقت دیدیم که ما چنانچه یک کارخانه‌ای را نمی‌توانیم راه بیندازیم، اتکال به این نکنیم که برویم از خارج بیاوریم. خودمان دنبالش برویم تا کار انجام بگیرد، و انجام می‌گیرد.
مغزهای اروپا با مغزهای ایران فرقی ندارند، جز این معنا که آنها آن طوری تربیت شدند و خودشان را آن جوری درست کردند؛ و ماها را این طوری تربیت کردند. ما را یک موجودات مهملی بار آوردند.
خوب، تا کی ما باید این تحمل را بکنیم که ما یک موجودات مُهْمَلی هستیم، و باید از اربابها پیش ما برسد؟ حتی نانمان را آنها بدهند و گوشتمان را آنها بدهند؛ اداراتمان را آنها درست کنند؛ ارتشمان را آنها. این باید یک آخری داشته باشد. نمی‌شود که همیشه انسان انگل باشد به غیر.
- ما می‌توانیم را به مردم بباورانید
و عمده این است که ما باور کنیم که خودمان می‌توانیم. اول هر چیزی، این باور است که می‌توانیم این کار را انجام بدهیم. وقتی این باور آمد، اراده می‌کنیم. وقتی این اراده در یک ملتی پیدا شد، همه به کار می‌ایستند، دنبال کار می‌روند. در هر صورت، این باور را باید از گوش[و]مغز خودمان بیرون کنیم. و کسانی که گوینده هستند، کسانی که نویسنده هستند، کسانی که فرض کنید در ادارات هستند و اطلاعات دارند، این مطلب را به مردم بباورانند.
همان طوری که آنها با تبلیغات خودشان در طول چند صد سال تقریباً این مطلب را در شرق بوجود آوردند که ما تا طرف غرب، تا طرف شمال نرویم، طرف شرق نرویم، کار نمی‌توانیم انجام بدهیم.
خوب، دیدید که وقتی ملت خواست، شد. یک ملت وقتی یک چیزی را بخواهد، این خواهد شد ـ و اینها الآن در صدد این هستند که آن مسئله را باز پیش بیاورند: مسئلۀ اینکه ما خودمان نمی‌توانیم؛ ما خودمان متخصص نیستیم؛ ما خودمان تحصیلاتمان ناقص است. این مسئله را پیش بیاورند. آن ممالکی که توانستند مثل ژاپن، ژاپن ـ خوب ـ اول چیزی نبود. کوشش کردند. تا اینکه حالا با امریکا مقابله میکند. بسیاری از[مصنوعات] او در امریکا فروش می‌رود. خوب، یک امری نشدی را شد کردند. یا هندوستان که الآن پیش رفته است، برای این است که این فکر را در خودش پیش آورده است که ما نباید وابسته باشیم...
دیدار کارکنان وزارت نفت
26/ 11/ 1359
***
- با محاصرۀ اقتصادی ملت ما شکست نمی‌خورد
شما گمان می‌کنید که با محاصرۀ اقتصادی ملت ما شکست می‌خورد و ملت ما قانع خواهد شد و خاضع خواهد شد؟! شما باید بدانید که دخالت نظامی امریکا و همۀ شماها، دخالت نظام شوروی و همۀ وابستگان به او، دخالت شماها همه در کشور ما و حصر اقتصادی شماها، در آن ارادۀ ملت ما، آن تصمیم و ارادۀ ملت ما اثری نخواهد کرد و ما مهیای مرگ هستیم. شما ما را از چه می‌ترسانید؟ ما که مهیای شهادت هستیم، شما ما را از اقتصاد می‌ترسانید، از دخالت نظامی می‌ترسانید؟! شما کسانی را که از مرگ می‌ترسند باید بترسانید، نه مملکتی که حاضر شده برای شهادت و شهادت را یک فوز برای خودش می‌داند. بنابراین هیچ ما از این مسائل خوفی نداریم...
امریکا خیال نکند که با دخالت نظامی می‌تواند کاری بکند یا با حصر اقتصادی می‌تواند کاری بکند. ملتی که روزه می‌گیرد، ملتی که شهادت را قبول کرده، از این چیزها دیگر نمی‌ترسد.
دیدار با اقشار مختلف مردم
14/ 3/ 1359
ما را محاصره اقتصادی کنند آب هست، خودمان می‌کاریم و می‌خوریم؛ نترسانند ملت را/ما را محاصره اقتصادی بکنند. ما خودمان در اینجا مملکت وسیعی داریم، آب هم داریم، خدا باران هم به ما می‌دهد، خودمان می‌کاریم و می‌خوریم و هیچ احتیاجی به این مسائل نداریم***
- قطع رابطه و تحریم اقتصادی، دنیا را بر کشوری تنگ نخواهد کرد
امریکا باید بداند که تصمیمات عجولانه و دست و پا کردنهای بدون سنجش، که اخیراً اعلام نمود که ایران را در لیست کشورهای موافق یا دخیل در اعمال تروریستی قرار داده است، گرهی را برای او باز نخواهد کرد و راه مفری پیش رویش نخواهد گذاشت؛ چرا که اکنون جهان مستضعفان برای قطع ید ستمکاران، چه به صورت قیام و انقلاب و چه به صورت های دیگر، بسیج شده‌اند. و برای ایران نیز مشکلی پیش نخواهد آورد؛ چرا که امریکا پس از شکست در ایران با استفاده از هم پیمانان غربی خود در اروپا دست به محاصرۀ اقتصادی ما زد و هرچه توانست انجام داد، و ما با گرمی تمام از آن استقبال کردیم.
اداره کنندگان کاخ سفید باید بدانند که دنیا عوض شده است، و قدرتهای شیطانی از حربه‌های استعماری کهنه و نو خلع سلاح شده‌اند. کارگزاران سیاست امریکا باید طرز تفکر و سیاست های خود را تغییر دهند. و گمان نکنند ادارۀ کل جهان در دست آنهاست، و همۀ کشورها چشم و گوش بسته در اختیار آنان هستند. باید توجه کنند که قطع رابطه و تحریم اقتصادی و لیست های دروغین آنها دنیا را بر کشوری تنگ نخواهد کرد.
پیام به ملت ایران
22/ 11/ 1362
***
- محاصره اقتصادی، مغز متفکران ایران را به کار انداخت
امروز متفکران ملت بزرگ ما ، در اثر محاصرۀ اقتصادی، مغزهای خود را به کار انداخته‌اند و نقصان‌های موجود را به طور چشمگیری رفع و زیان‌های ناشی از محاصره را با کوشش شبانه‌روزی خود به مقدار زیاد جبران نمودند.
پیام هفت ماده‌ای دربارۀ اولویت دفاع مقدس و پرهیز از اختلافات مسئولین (اختلاف ابوالحسن بنی‌صدر با نخست‌وزیر و مسئولین دیگر قوا)
12/ 1/ 1360
***
– مسئولیت‌پذیری در دوران فشار اقتصادی، کار مشکلی است
من به همۀ مسئولین و دست اندرکاران سفارش می‌کنم که به هر شکل ممکن وسایل ارتقای اخلاقی و اعتقادی و علمی و هنری جوانان را فراهم سازید؛ و آنان را تا مرز رسیدن به بهترین ارزش‌ها و نوآوری‌ها همراهی کنید؛ و روح استقلال و خودکفایی را در آنان زنده نگه دارید.
مبادا اساتید و معلمینی که به وسیلۀ معاشرت‌ها و مسافرت به جهان به اصطلاح متمدن، جوانان ما را که تازه از اسارت و استعمار رهیده‌اند، تحقیر و سرزنش نمایند و خدای ناکرده از پیشرفت و استعداد خارجی‌ها بت بتراشند و روحیۀ پیروی و تقلید و گدا صفتی را در ضمیر جوانان تزریق نمایند. به جای اینکه گفته شود که دیگران کجا رفتند و ما کجا هستیم به هویت انسانی خود توجه کنند و روح توانایی و راه ورسم استقلال را زنده نگه دارند. ما در شرایط جنگ و محاصره توانسته‌ایم آنهمه هنرآفرینی و اختراعات و پیشرفتها داشته باشیم...
مسئولیت‌پذیری در کشوری که با محاصره‌ها و مشکلات اقتصادی و سیاسی و نظامی مواجه است کار مشکلی است. البته روحانیون متعهد کشور ما باید خودشان را برای فداکاری‌های بیشتر آماده کنند؛ و در مواقع لزوم و ضرورت از آبرو و اعتبار خود برای حفظ آبروی اسلام و خدمت به محرومان و پابرهنگان استفاده کنند.
پیام درباره قبول قطعنامۀ 598
29/ 4/ 1367
***
- حصر اقتصادی برای این است که ما نگوییم اسلام جوابگوی جامعه است
کسی مدعی آن نیست که مردم و پابرهنه‌ها مشکلی ندارند و همۀ امکانات در اختیار مردم است. مسلّم آثار ده سال محاصره و جنگ و انقلاب در همه جا ظاهر می‌شود و کمبودها و نیازها رخ می‌نماید ولی من با یقین شهادت میدهم که اگر افرادی غیر از روحانیت جلودار حرکت انقلاب و تصمیمات بودند امروز جز ننگ و ذلت و عار در برابر امریکا و جهانخواران و جز عدول از همۀ معتقدات اسلامی و انقلابی چیزی برایمان نمانده بود....
من قبلاً نیز گفته‌ام همۀ توطئه‌های جهانخواران علیه ما از جنگ تحمیلی گرفته تا حصر اقتصادی و غیره برای این بوده است که ما نگوییم اسلام جوابگوی جامعه است و حتماً در مسائل و اقدامات خود از آنان مجوز بگیریم. ما نباید غفلت بکنیم، واقعاً باید به سمتی حرکت نماییم که ان‌شاءاللّه‌تمام رگه‌های وابستگی کشورمان از چنین دنیای متوحشی قطع شود. استکبار غرب شاید تصور کرده است از اینکه اسم بازار مشترک و حصر اقتصادی را به میان بیاورد ما درجا می‌زنیم و از اجرای حکم خداوند بزرگ صرف‌نظر می‌نماییم.
دیدار با روحانیون
3/ 12/ 1367
***
- محاصره اقتصادی در اوج هم باشد، خدا یاور ماست
در عین حالی که همیشه در فشار بوده و همیشه در محاصرۀ اقتصادی و در محاصرۀ نظامی بوده. مأیوس از خدا نباشید، خدا را حاضر بدانید و قدرت خدا را در همه جا فعال بدانید. و مراجعه به صدر اسلام بکنید که یک نفر انسان به تمام معنا، لکن در نظر کفار ضعیف و مستضعف، قیام کرد و یک انقلاب به این بزرگی را که دنیا را تحت سیطرۀ خودش درآورده است ایجاد کرد.
از وحدت افراد و کمی افراد هراس نکنید که خدای تبارک و تعالی به شما کمک میکند، و وقتی که شما نصرت بکنید از خدای تبارک و تعالی، وعده نصرت داده است و کمی عده با اینکه قدرت روحی در کار باشد و انسجام در کار باشد و تعهد به اسلام در کار باشد، اسباب ضعف نخواهد شد.
میهمانان شرکت کننده در مراسم دهه فجر
21/ 11/ 1361
***
- شهادت‌طلبان از حصر اقتصادی نمی‌ترسند
یک ملتی که شهادت را می‌طلبند و دعا می‌خواهند برای شهادت، اینها از دخالت نظامی می‌ترسند؟ اینها از حصر اقتصادی می‌ترسند؟ همۀ عالم درهای ممالکشان را به ما ببندند همه و ما باشیم، این عده‌ای که، سی و چند میلیونی که در این ایران زندگی می‌کنیم، یک دیواری دور ایران بکشند و ما را در همین ایران حبس بکنند، ما این را ترجیح می‌دهیم به اینکه درها باز باشد و چپاولگرها بریزند به مملکت ما. ما می‌خواهیم چه بکنیم که به این تمدنی که از توحش بدتر است، این تمدنی که حیوانات بیابان در رفتارشان از آنها بهتر است، ما می‌خواهیم چه بکنیم به این تمدن برسیم.
این دروازۀ تمدنی که شاه مخلوع می‌‌خواست به روی ما باز بکند، یعنی قدرتها را بر ما مسلط کند، و همۀ دارایی ما را ببرد و چند تا عروسک برای ما بفرستد، نفت ما را ببرند و برای ما پایگاه برای خودشان درست بکنند، ما این تمدن بزرگ را می‌خواهیم چه بکنیم؟ این تمدن است؟
درها را همه را ببندند و ما را محاصره اقتصادی بکنند. ما خودمان در اینجا مملکت وسیعی داریم، آب هم داریم، خدا باران هم به ما می‌دهد، خودمان می‌کاریم و می‌خوریم و هیچ احتیاجی به این مسائل نداریم. آنها نترسانند یک ملتی را که می‌خواهد خودش را به کشتن بدهد تا استقلالش را حفظ بکند. این استقلالی که ما پیدا کردیم و این آزادی که ما پیدا کردیم یک هدیۀ آسمانی است، یک هدیۀ الهی است به ما رسیده، و ما مکلفیم این را حفظش کنیم. اگر ما این را حفظش نکنیم به نعمت خدا، قدردانی از نعمت خدا نکرده‌ایم، کفران کرده‌ایم نعمت خدا را، ما باید این را حفظش بکنیم.
حضار: هیأتهای نمایندگی شرکت کننده در کنفرانس بین المللی بررسی مداخلات امریکا در ایران
14/ 3/ 1359
ما را محاصره اقتصادی کنند آب هست، خودمان می‌کاریم و می‌خوریم؛ نترسانند ملت را/ما را محاصره اقتصادی بکنند. ما خودمان در اینجا مملکت وسیعی داریم، آب هم داریم، خدا باران هم به ما می‌دهد، خودمان می‌کاریم و می‌خوریم و هیچ احتیاجی به این مسائل نداریم***
- الگوبرداری از پیامبر اسلام(ص) در دوران حصر اقتصادی
آن قدر مشکل که برای رسول خدا ـ صلی‌اللّه‌‌علیه‌و آله‌وسلم ـ پیش آمد در زمان تشریف‌فرمایی‌شان در مکه و بعد هم در مدینه، آن قدر که برای ایشان از همه طرف مشکلات بود، محاصرۀ اقتصادی بود و حملۀ نظامی، برای ما آن طور پیش نیامده است. آن چند سالی که رسول اکرم به واسطۀ فشارهایی که بر او وارد شد در مکه، مجبور شد که در یک کوهی و در یک غاری پناه بگیرد، و مشرکین و منافقین و سایر قشرهای فاسد، او را در حصر اقتصادی گذاشتند که حتی برای ارزاق یومیّه‌شان معطّل بودند و با زحمت تهیه می‌کردند.
و بعد هم که از مکه هجرت فرمودند و به مدینه تشریف آوردند، آن طور هجومهای نظام بر اینها شد، و آن طور هَجْمَه‌های مشرکین و قدرتهای آن زمان بر حضرت رسول ـ صلی‌اللّه‌‌علیه‌و‌آله و سلم ـ و یاورانشان شد برای ما تاکنون نشده است.
و ملت ما در عین حالی که در فشار اقتصادی از طرف امریکا و وابستگان او هست، و همۀ ملت‌های غیر مسلم و همۀ دولت‌ها، ملت ما و دولت ما را در فشار از همه اطراف گذاشتند، مع‌ذلک چون یک امری است که خود ملت قیام کرده است برای آن، و ملت اوْلایِ از همه است برای حفظ آن. این حصر اقتصادی و این هجمه‌های نظامی برای ملت ما آن طور ناگوار نیست. و بحمداللّه همۀ قشرهای ملت، و همه انسانهایی که در ایران هستند، همه ـ زن و مرد، بچه و بزرگ ـ برای حفظ نهضت اسلامی خودشان کوشا هستند. و همه خودشان را در حال جنگ می‌بینند. و جوانهای برومند ما از همۀ اطراف ایران داوطلب هستند برای جنگ با آن اشخاصی که گول خورده‌اند از طرف بعث کافر.
حضار: دانشجویان تربیت معلم تبریز و اعضای بسیج مستضعفین مشهد و تنکآبن
11/ 10/ 1359
***
- فشارهای اقتصادی، خودکفایی را رواج می‌دهد
وقتی که محاصرۀ اقتصادی بشود افکار همۀ مردم توجه به این پیدا میکند که ما باید خودکفا باشیم و متخصصین ما مشغول می‌شوند و افکار خودشان را به راه میاندازند و قدرت خودشان را به راه میاندازند و ایران را مستغنی می‌کنند از خارج. و من به شما اطمینان میدهم که اگر تا یک مدتی ما در این فشارها باشیم، ایران بیشتر ثبات پیدا میکند و مغزهای متفکر مکتبی ایران بیشتر به کار می‌افتد و ایران را خودکفا می کند.
حضار: خانواده شهدای حادثه آمل ـ پرسنل هوانیروز و وزارت دفاع ـ کارکنان وزارت امور خارجه و سفرا و کارداران جدید جمهوری اسلامی ایران
24/ 12/ 1360
***
- اشخاصی که از کمبودها می‌گویند می‌خواهند استقامت مردم را ببرند
نهضتی که ایران کرده است که موجب این شده است که قدرتهای بزرگ در مقابل او دست به یک توطئه‌ها زده‌اند و می‌زنند که محاصرۀ اقتصادی یکی از آنهاست. جنگ این معانی را دارد و شما که می‌خواهید کشور خودتان را نجات بدهید، شمایی که قیام کردید و قریب صد هزار کشته دادید و قریب بیشتر از صد هزار، بیشتر از صد هزار، معلول داشتید تا پیروز شدید و به اینجا رسیدید، باید استقامت داشته باشید. پایداری داشته باشید....
ملت باید توجه کند به این مسائل؛ اشخاصی که تبلیغات سوء می‌کنند و از کمبود به گوش شما می‌خوانند، این اشخاص، اشخاصی هستند که می‌خواهند این پیروزی را از دست شما بگیرند، می‌خواهند استقامت را از دست شما بگیرند.
حضار: خانواده‌های شهدای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی
8/ 10/ 1359
***
- محاصرۀ اقتصادی را خیلی ازش نترسید
بترسید از آن روزی که باز یک دیکتاتور را بیاورند و بالای سر شما بگذارند و من امیدوارم که نشود یک همچو روزی. باید ما غفلت نکنیم. هیچ اینطور نباشد که ما هی غرور پیدا بکنیم که نه دیگر کسی به ما کاری نمی‌تواند بکند. البته محاصرۀ اقتصادی را خیلی ازش نترسید و دخالت نظامی هم ازش، اینها را نترسید. یک غلطی کرد و حالا شاید پشیمان هم باشد. اما از این وسوسه‌‌ها بترسید. از این شیاطینی که توی جمعیت‌ها می‌آیند و بیخ گوشها وسوسه می‌کنند، از اینها بترسید. از اینها که می‌آیند بیخ گوش شما می‌گویند که جمهوری اسلامی هم مثل زمان رژیم سابق، از اینها بترسید.
حضار: استادان و دانشجویان دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران
14/ 3/ 1359
***
دشمن پس از ناکامی در محاصره اقتصادی، با نرمش می‌خواهد ما را اغفال کند
شیطان بزرگ برای رسیدن به چند سال مَسند جنایت، به هر وسیلۀ ممکن دستاویز و به هر نقشۀ شیطانی متشبث می‌شود؛ محمدرضا را به مصر تحمیل و خود را از آن بی‌خبر معرفی میکند. غافل از آنکه ملتها بیدار شده‌اند و دست امثال او را خوب خوانده‌اند. او که گاهی با اشغال نظامی و پیاده کردن چتربازان در لانۀ جاسوسی و گاهی با محاصرۀ اقتصادی و منزوی کردن کشور، ما را تهدید می‌کرد و از آن نتیجه نگرفت، اکنون دست به یک نقشۀ سیاسی و یک نیرنگ شیطانی زده است و با نرمش و چاپلوسی می‌خواهد ما را اغفال کند و قمار سیاسی خود را از رقیبان خود با نیرنگ به ملت ما، ببرد.
پیام به ملت ایران
12/ 1/ 1359
***
- آن‌وقت که در انزوا نبودیم چه بودیم
چند وقت است که الآن ما را حصر اقتصادی کرده‌اند، چه شد ـ مثلاً؟ ما کجایمان گیر کرده است که حصر اقتصادی، حصر اقتصادی؟ خیال می‌کنند اشخاص که ما اگر چنانچه از امریکا ـ مثلاً، فرض کنید که ـ فلان چیز را نخریم، دیگر نمی‌توانیم. نخیر، ما داریم زیاد...
حصر اقتصادی کردند و چه کردند، لکن ملت سر جای خودش ایستاده و هیچ نقصی در خودش نمی‌بیند. ده سال دیگر هم که بشود، همین است. عمده ارزش این عمل‌ها این است که از ذهن توده‌های ضعیف مردم در سرتاسر دنیا، مستضعفین جهان در سرتاسر دنیا، از ذهن اینها این رعبها را خارج میکند، به خود می‌آیند. الآن هم آمده‌اند، هی می‌گویند که ماها در انزوا هستیم.
آن‌وقت که در انزوا نبودیم چه بودیم؟! یک ملت زیردست ضعیف بیچاره! یک پاسبان در بازار بزرگ تهران حکومت می‌کرد بر بازار! این آن‌وقت بود که ما منزوی نبودیم! منزوی نبودیم؛ یعنی، روابطمان با امریکا و با شوروی و با کذا و کذا سر جایش بود!
وقتی یک ملتی احساس کرد که ارزاقش را دیگران نمیدهند به او، خودش به فکر می‌افتد که برای خودش درست کند. مادامی که در نظرش این است که نه، ما را می‌آورند برایمان، می‌دهند به ما، نمی‌تواند کار بکند.
حضار: دانشجویان مسلمان پیرو خط امام
12/ 8/ 1359
***
- مبارزه با حصر اقتصادی با حرکت به سمت خودکفایی
از تبلیغات دامنه‌داری که به ظاهر ضد ایران و در حقیقت بر ضد اسلام است آن است که:«انقلاب ایران نمی‌تواند کشور ما را اداره کند»، و یا «دولت ایران در حال سقوط است، چون نه اقتصاد سالم و نه فرهنگ صحیح و نه ارتش منسجم و نه قوای مسلح آماده دارد».
و این تبلیغات از همه رسانه‌های گروهی امریکا و وابستگان به آن پخش می‌شود و مایۀ دلخوشی دشمنان ایران و اسلام است، و در حقیقت این تبلیغات علیه اسلام است و می‌خواهند وانمود کنند که اسلام در این زمان قدرت ادارۀ کشورها را ندارد....
با همۀ مشکلاتی که امریکا و اقمار او از جهت حصر اقتصادی و دخالت نظامی و تهیۀ وسیع کودتا فراهم آورده بود، ملت رزمندۀ ما ارزاق را نزدیک به خودکفایی رسانده‌اند و سایر مایحتاج کشور نیز تهیه شده است.
پیام به مسلمین جهان و زائران بیت‌اللّه الحرام
21/ 6/ 1359
***
- آمریکا نمی‌تواند در حصر اقتصادی ایران موفق شود
آنچه که من می‌فهمم و احتمال زیاد میدهم این است که امریکا نه دخالت نظامی در ایران می‌خواهد بکند و نه حصر اقتصادی. اگر هم حصر اقتصادی بکند، ناجح نمی‌شود. خودش هم می‌داند. لکن از راه اساسی‌تر پیش آمده، و آن راه این است که ما را از باطن خودمان آسیب‌پذیر کند و ما را بگنداند از باطن خودمان. از اول هم اینها بناشان بر همین معناست...
حضار: دانشجویان پیرو خط امام مستقر در لانۀ جاسوسی
20/ 10/ 1358
***
- شکم و نان آب میزان نیست
امیدوارم ملت ایران با هم باشند و عزت خودشان را حفظ کنند. ما قبلاً وابستگی ذلت باری داشتیم که محمدرضا قبول کرده بود و ما در مقابل امریکا یک عبد ذلیل بودیم، ولی ایران این ذلت را شُست و عزت پیدا کرد. شکم و نان و آب میزان نیست، عمده شرافت انسانی است، و شرافت به این نیست که انسان دستش را روی سینه بگذارد تا چند شاهی به او بدهند. بلکه شرافت انسانی به این است که در مقابل زور بایستند. و جوانان ما ایستادند و در مقابل، آنها حصر اقتصادی کردند، که همین حصر اقتصادی جوانان ما را بیدار کرد و فهمیدند که خودشان باید کار کنند و زحمت بکشند تا احتیاجی به خارج نداشته باشند.
حضار: خرازی، کمال (مسئول ستاد تبلیغات جنگ) و تنی چند از اعضای کمیته برگزاری مراسم سومین سالگرد جنگ تحمیلی
28/ 6/ 1362
***
- صحبت از حصر اقتصادی برای انحراف اذهان از توطئه‌های داخلی است
امریکا نه دخالت نظامی میکند در ایران و نه حصر اقتصادی می‌تواند بکند. توطئۀ امریکا این است که در داخل خود کشور ما کاری بکند که ما نتوانیم این راهی را که رفتیم برویم.
توطئۀ داخلی و به دست اشخاصی که در داخل کشور هستند و از کارکنان آنها هستند. نقشه این است که ایران را جوری نمایش بدهند به خارج که نه دولت می‌تواند اداره کند آنجا را و نه ملت قابل این است که آزاد باشد...
صحبت از دخالت نظامی و حصر اقتصادی صحبت است. و بعید نیست برای این باشد که اذهان را منصرف کند از آنی که اساس است. ملت ما باید توجه داشته باشند به این توطئۀ شیطانی که از همۀ توطئه‌ها بالاتر است. و او این است که در داخل ما را به جان هم بریزند و در داخل نگذارند یک استقراری پیدا بکند این نظام اسلامی....
- به اندازه تولید ارزاق مورد نیاز، آب داریم
و امر دیگر اینکه، مملکت شما احتیاج به کار دارد. مملکت خرابی است که محتاج به این است که ساخته بشود و ساختن مملکت به دست شماهاست. هر کس در هر جا هست اشتغال به کار پیدا کند و کار را خوب انجام بدهد.
نباید ما در ارزاقمان محتاج به خارج باشیم. مملکت وسیعی که برای ۱۵۰ میلیون جمعیت کافی است ـ به حسب آنطوری که گفته می‌شود ـ الآن ۳۵ میلیون در آن زندگی میکند و مملکت بیشتر از این گنجایش دارد. زمینهای وسیع دارید. آب دارید. برکات آسمانی دارید. قدرت دارید. قوه دارید. جوان هستید. جوان دارید. عیب است از یک مملکت اسلامی که محتاج باشد در ارزاقش، آن هم به دشمنهای خودش. امریکا که دشمن ماست، ما اگر محتاج به او باشیم برای ما سرشکستگی است. کاری بکنید که خودکفا بشوید و خودتان از این زمین خدا و از این آب خدا ارزاق خودتان را بیرون بیاورید. و امید است ان‌شاءاللّه که صادرات داشته باشید شما.
حضار: راهپیمایان کفن پوش الیگودرز
17/ 10/ 1358
***
- از حصر اقتصادی نمی‌ترسیم از وابستگی فرهنگی می‌ترسیم
عزیزان من، ما از حصر اقتصادی نمی‌ترسیم. ما از دخالت نظامی نمی‌ترسیم. آن چیزی که ما را می‌ترساند وابستگی فرهنگی است. ما از دانشگاه استعماری می‌ترسیم. ما از دانشگاهی می‌ترسیم که جوانهای ما را آنطور تربیت کنند که خدمت غرب بکنند.
حضار: اقشار مختلف مردم ـ دانشجویان عضو انجمن اسلامی دانشگاه‌ها و سازما‌های دانشجویی مسلمان سراسر کشور
1/ 2/ 1359
***
- حصر اقتصادی به ما ضربه نمی‌زند، توطئه داخلی می‌زند
امریکا هم، آنطور که من می‌فهمم، اصل صحبت مداخلۀ نظامی که می‌کنند و مداخلۀ اقتصادی و حصر اقتصادی، این را مقدمه دارد قرار می‌دهد که اذهان آنجا بروند و توطئۀ داخلی او مغفولٌ عنه باشد. آنکه نهضت شما را و ما را به هم می‌زند، آسیب‌زده میکند از داخل است، از خارج نیست. یعنی دستجاتی که همه الهام از آن طرف مرز می‌گیرند، اینها درصددند که اینجا اوضاع را مغشوش کنند و آنها در خارج منعکس کنند که مسئلۀ ایران اینطوری است.
حضار: نمایندگان منتخب درجه‌داران نیروی هوایی
17/ 10/ 1358
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *