میراث بخشو

عزاداری بوشهری‌ها از دیرباز یکی از غنی‌ترین و اصیل‌ترین شیوه‌های عزاداری محرم است. بوشهر این را مدیون اساتید نوحه سرا و نوحه خوانی، چون، سید علی مهیمنیان، ناخدا عباس دریانورد، غلامرضا اصلاح پذیر محمد شریفیان، جهانبخش کردی زاده (بخشو)، و... است. گفته می‌شود شیوه‌ی عزاداری بوشهری‌ها توسط ناخدا عباس دریانورد در دوره قاجاریه بنا نهاده شد. او در سفر‌های خود نوحه‌ای را می‌خواند و، چون کسی نبود که سینه بزند صبر می‌کرد تا موجی به عرشه کشتی برخورد کند و آهنگی ایجاد کند که همان آهنگ کر بود. اما درمیان تمام این اساتید، بخشو نام آشنایی ست که غنای عزاداری بوشهری‌ها را به گوش همه رساند. بخشو در سال ۱۳۱۵ در محله باغ ملای بوشهر متولد شد. نوحه خوانی خود را نزد اساتیدی، چون محمد شریفیان و سید علی مهیمنیان گسترش داد. گرماو حجم صدای بی نظیرش اورا مشهور به اعجوبه نوحه خوانی جنوب کرد. به شکلی که هنوز هم نوحه خوانان جوان بوشهری برای پذیرش توسط هیئت‌ها و حسینیه‌های مطرح بوشهر سعی به تقلید صدای او دارند. بخشو در سال ۱۳۵۶ در حالی که نوحه پایانی خود را در حرم امام رضا خوانده بود، هنگام بازگشت به بوشهر دچار عارضه قلبی شد و تمام بوشهر را عزادار مرگ ناگهانی خود کرد. اکنون پس از گذشت سالها، اگرچه دیگر نظیر حنجره‌ی بخشو در در نوحه خوانی نیامده، اما دوستداران صدای بخشو به محله باغ زهرا رفته و با نوحه خوانی، فرزند بخشو سینه می‌زنند و خاطره جهانبخش کردی زاده ملقب به بخشو را تا همیشه در دل عزاداری بوشهر زنده نگه می‌دارند.