صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

میراث لشکرکشی آمریکا به افغانستان؛ ضایعات انفجاری به جامانده از جنگ و مردمانی که دست و پا ندارند

۱۱ مهر ۱۳۹۸ - ۰۶:۰۰:۰۱
کد خبر: ۵۵۳۸۲۴
تحلیلگر هزینه‌های جنگ در گزارشی موضوع مواد منفجره به جا مانده از جنگ افغانستان و تلفات بالای آن را بررسی کرده و در مورد ادامه مخاطرات آن هشدار می‎دهد.
به گزارش گروه بین الملل ؛ «استفانی ساول»، مدیر پروژه هزینه‌های جنگ در دانشگاه «واتسون» با انتشار گزارشی موضوع میراث جنگ به اصطلاح علیه تروریسم آمریکا در افغانستان را مورد بررسی قرار داده و در مورد مخاطرات ادوات جنگی به جا مانده هشدار می‎دهد.

این گزارش می‎گوید: میراث مهم جنگ علیه تروریسم آمریکا در افغانستان که از اکتبر ۲۰۰۱ آغاز شده و علائم ناکامی آن آشکار شده، یک چیز است؛ بقایای مواد منفجره مورد استفاده در جنگ. این مواد منفجره شامل مین‌های زمینی، خمپاره، نارنجک، مهمات خوشه‎ای، سلاح‌های پرتابی، بمب‌های منفجر نشده و سایر تسلیحات جنگی می‌شود. ویرانی‌های جنگ بی پایان آمریکا در افغانستان از جهات مختلف نابودکننده بوده و هستند. کشاورزی در این کشور بسیار دشوار شده، احساس سعادت از میان رفته، امنیت به سایه‌ای گریزان مبدل شده و کودکان به دلیل برخورد زیاد با بقایای این مواد منفجره در هنگام بازی، نگهداری دام، جمع آوری هیزم و تهیه آب به قربانیان این جنگ ویرانگر تبدیل شده‎اند.
 
 
 

اگرچه انتظار می‌رود خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان با وجود شکست اخیر مذاکرات صلح با طالبان در نهایت اجرایی شود، اما ارائه کمک و جبران خسارت‌های ناگوار ضایعات انفجاری نظامی باید در اولویت برنامه‌های واشنگتن قرار بگیرد.

گزارش جدید پروژه هزینه‌های جنگ با موضوع "هزینه‌های انسانی و مالی بقایای مواد منفجره از جنگ در افغانستان"، تصریح می‌کند که دستگاه‌های انفجاری تعبیه شده در زمین یا به جا مانده در سطح زمین دست‌کم سبب کشته شدن ۵۴۴۲ نفر و زخمی شدن ۱۴۶۹۳ از زمان آغاز جنگ در این کشور شده‎اند.
 
 
بخش بزرگ قربانیان مردان و پسران هستند که به دلیل فعالیت‌های روزانه آسیب پذیر‌تر می‌شوند. زنان و دختران بیشتر در مراسم و مسافرت‌ها قربانی می‌شوند. سازمان ملل در سال ۲۰۱۷ اعلام کرد میزان کشته شدگان و زخمی‌های ناشی از بقایای مواد منفجره در افغانستان در مناطق نظامی پرجمعیت ۶۵ درصد رشد داشته است.

طنز ماجرا کمک مالی آمریکا برای مقابله با این بقایای انفجاری و البته سیر نزولی آن در سال‌های اخیر و نیز کاهش کمک‌های بین المللی به میزان ۴۱ درصد در قیاس با سال ۲۰۱۱ است.
 
 
 

افغانستان که پیش از حمله آمریکا در سال ۲۰۰۱ نیز در جمع کشور‌های با آمار بالای مین‌های انفجاری به دلیل درگیری‌های متعدد گروه‌های مورد حمایت قدرت‌های بزرگ مانند آمریکا به ویژه سازمان سیا قرار داشت، در سال‌های اخیر شاهد خنثی سازی ۲ میلیون قطعه انفجاری بوده است.

آمار تلفات ناشی از بقایای مواد منفجره و رها شده از جنگ از سال ۲۰۱۵ به سرعت افزایش یافته است. از جمله دلایلی که سبب این روند افزایشی شده، افزایش درگیری میان نیرو‌های امنیتی افغانستان و طالبان و داعش و تشدید درگیری‌های درون گروهی طالبان است. فضای مجازی نیز این فرصت را در اختیار افراد قرار می‌دهد تا بتوانند به راحتی دستگاه‌هایی انفجاری را بسازند. افزایش حملات هوایی آمریکا از سال ۲۰۱۷، تشدید عملیات طالبان برای تصرف اراضی بیشتر و تعطیلی برخی از پایگاه‌های آمریکایی و رها کردن آنها بدون پاکسازی از دیگر عوامل هستند. از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵ سازمان ملل ۱۳۸ مورد تلفات ناشی از انفجار در چنین مراکزی را ثبت کرد. ۷۵ درصد قربانیان کودک بودند.
 

زندگی در کنار ضایعات انفجاری نظامی به دلیل عمر فعال بالای بسیاری از این مواد انفجاری تا نسل‌ها خطرآفرین خواهد بود. مصداق این موضوع تعداد قابل توجهی از گلوله‌های انفجاری در بلژیک در پی جنگ جهانی اول، بوسنی هرزگوین، کلمبیا، شبه جزیره کره، لائوس و ویتنام است. اما باید تاکید داشت که اصلی‌ترین ضربه از این موضوع را افغانستان خورده است.
 
 
 

در سال ۲۰۱۸ اعلام شد تقریبا ۱۷۸۰ کیلومتر مربع از اراضی این کشور آلوده به ضایعات نظامی انفجاری هستند. این مساحت ۱۰ برابر مساحت واشنگتن پایتخت آمریکا است. این اراضی آلوده شامل مزارع، جاده ها، بازارها، بیمارستان‌ها، مدارس، پایگاه‌های نظامی، و ... می‌شود.

اما آن چه سبب می‌شود مردم افغانستان با وجود آگاهی از این مخاطرات همچنان از این زمین‌ها استفاده کنند، "فقر" است. فقر آنان را وادار به اخذ تصمیمات دردناک می‌کند. از تاثیرات عمیق روانشناختی این تصمیمات نیز نباید غفلت کرد. افغانستانی‌ها نه تنها با ترس از چنین انفجار‌های زندگی می‌کنند بلکه برای ترمیم و ادامه زندگی پس از جراحت نیز با دشواری‌های زیادی مواجه هستند. کمیته بین المللی برنامه توانبخشی جسمی صلیب سرخ سالانه بیش از ۱۹ هزار پا، دست و سایر اعضای ارتوپدی بدن می‌کنند و به کودکان آسیب دیده نحوه استفاده از آن‌ها را می‌آموزند.

محققان مین‌های زمینی و سایر بقایای منفجره از جنگ را "میراث امپریالیسم" می‌خوانند. بدون شک آمار چنین قتل عام‌هایی بذر نفرت از آمریکا را در نسل‌های آینده نیز خواهد کاشت.

پروژه پاکسازی افغانستان از مواد منفجره به جامانده از جنگ احتمالا تا ۲۰۲۳ زمان و ۷۴۷.۵ میلیون دلار هزینه می‌برد.

برچسب ها: افغانستان

ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *