صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

پست مرضیه هاشمی به مناسبت بازگشایی مدارس

۳۰ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۷:۲۶:۰۴
کد خبر: ۵۵۱۵۲۲
دوشنبه که بیاید، صبح زود بیدارش می‌کنیم. چایی شیرین و نان پنیر سبزی‌اش را می‌دهیم، روپوشش را تنش می‌کنیم، قربان صدقه‌اش می‌رویم و می‌فرستیمش مدرسه. یک کیف پر از وسایل تحریر ساخت ایران و یک بار از آرزو‌های ما را می‌ندازد کولش، … نه تا دم در مدرسه خودمان برایش می‌بریم! می‌فرستیمش برای خودش کسی بشود و مایه افتخار. می‌فرستیمش جای تزکیه و تربیت؛ که پرواز یاد بگیرد!

به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، مرضیه هاشمی، خبرنگار و مستند ساز در فضای مجازی به مناسبت بازگشایی مدارس چنین پستی را در فضای مجازی منتشر کرد:
برادران رایت را حتما میشناسید. مخترع عکس سوم را چطور؟ دوشنبه که بیاید، صبح زود بیدارش می‌کنیم. چایی شیرین و نان پنیر سبزی اش را میدهیم، روپوشش را تنش می‌کنیم، قربان صدقه اش می‌رویم و می‌فرستیمش مدرسه.
یک کیف پر از وسایل تحریر ساخت ایران و یک بار از آرزو‌های ما را می‌ندازد کولش، … نه تا دم در مدرسه خودمان برایش می‌بریم! می‌فرستیمش برای خودش کسی بشود و مایه افتخار. می‌فرستیمش جای تزکیه و تربیت که پرواز یاد بگیرد!
تزکیه اش دست معلم دینی؛ که بگوید خدا کیست و چند بار در روز با ما کار دارد. یاد می‌گرد پرواز از سر جانماز را.
معلم‌های دیگر هم پرواز یادش می‌دهند. به سبک برادران رایت. درس خارجی‌هایی که صد سال قبل از ما پرواز کرده اند. مایی که می‌گویند هنوز یک دوچرخه حسابی نمی‌توانیم بسازیم!
کودک باهوش ما، می‌بیند و می‌شنود و فکر می‌کند. پرواز از جانماز چه ربطی به پرواز در زندگی دارد؟!
چند سال دیگر مردی می‌شود و به دانشگاه می‌رود. آن وقت استادش که یا دلش می‌سوزد یا جیبش درد می‌کند به او می‌گوید تو حیفی! قفس ایران برای تو تنگ است! پرواز مال آنور آبی‌هاست! برادران رایت را یادت هست؟
دلش نمی‌خواهد برود. ولی دختری دیده شبیه رویای پرواز و اینجا کسی نیست به او آشیانه بدهد، راه آب و دانه بدهد. چه کند؟ از کجا بیاورد متری هوار میلیون؟
ما هم دلمان تنگ می‌شود. ولی پرواز او مهم‌تر است. چارقدمان را نگاه نکن، فکر ما هم پیش فرنگ است و دلمان پیش برادران رایت!
میوه دلمان را با یک بقچه پس انداز زندگی سوار هواپیما می‌کنیم و می‌فرستیم.
یا استعداد معمولی دارد و سخت کوش است و می‌تواند کار معمولی و زندگی معمولی دست و پا کند. بعد هم هر از گاهی برگردد و از پرواز آنور بگوید و جوانان اینور را هوایی کند. یا تیزهوش و سخت کوش است و همه جور امکانات به او می‌دهند برای بهترین طراحی. مثلا طراحی پهپاد چند میلیون دلاری! حاصل تلاشش هم شاید بیاید سمت خود ما تا اهداف آنوری‌ها را پیاده کند. همین را میخواستیم. نه؟ حالا بروید. از امشب باید زودتر بخوابد. ولی قصه که برایش می‌خوانید، خوب به صورت معصوم مخلوق خدایش نگاه کنید. استعدادش خیلی بیشتر ازین حرف‌هاست! بزودی، از فامیل تا همکلاسی و استاد، همه به او می‌گویند کجا باید درس بخواند. شما نگویید. فقط یادش بدهید که چرا درس می‌خواند. تا پروازش هر کجای دنیا که ببردش، باز هم فرودش در باند صراط مستقیم باشد.
پ. ن. نخستین مخترع هواپیما، برادر مسلمان ما، عباس ابن فرناس بود. هزار و چندسال قبل از برادران رایت.»

 



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *