مولکول خاصی که به مقابله با تکامل سرطان می‌پردازد
آنها دریافتند که ساختار سه‌بعدی و عملکرد این پروتئین‌های ادغام شده، به کنترل فرآیندی کمک می‌کند که با گسترش سرطان و مقاومت در برابر دارو مرتبط است. پژوهشگران باور دارند که این بررسی می‌تواند راه‌های جدیدی را برای مقابله با سرطان‌های مقاوم در برابر دارو ارائه دهد و امکان پژوهش‌های بیشتر را در این زمینه فراهم کند.
پژوهشگران در این پروژه، ساختار و عملکرد مولکولی موسوم به DHX8"" را بررسی کردند. این مولکول، با گروهی از پروتئین‌ها در ارتباط است که در یک فرآیند بنیادی موسوم به "پیرایش جایگزین"(alternative splicing) نقش دارند. این فرآیند که بر 95 درصد ژن‌های انسان اثر می‌گذارد، یک فرآیند تنظیم شده است که هنگام بیان ژن رخ می‌دهد و به کدگذاری یک ژن برای چندین پروتئین کمک می‌کند. اگر پیرایش جایگزین، به درستی صورت نگیرد، می‌تواند تغییراتی در پروتئین داخل سلول‌ها به وجود آورد و به بروز سرطان، تکامل آن و مقاومت در برابر دارو منجر شود.
پیرایش، با مجموعه‌ای از پروتئین‌ها و آر.ان.ای صورت می‌گیرد که دائما تغییر می‌کنند. DHX8، عضو مهمی از این مجموعه است و موجب ورود آر.ان.ای به سلول و تغییر آن به پروتئین می‌شود. پژوهشگران، به بررسی این موضوع پرداختند که چگونه پروتئین‌های DHX8 به آر.ان.ای متصل می‌شوند و نقش خود را در فرآیند پیرایش اجرا می‌کنند.
این پژوهش توانست نقش قسمت‌های خاصی از DHX8 را که برای عملکرد آن ضروری هستند، به صورت کلی مشخص کند. پژوهشگران قصد دارند در مراحل بعد، جزئیات نقش DHX8 را در بروز سرطان به صورت جامع‌تر مورد بررسی قرار دهند و از خانواده این پروتئین، به عنوان روش جدید و امیدوارکننده‌ای برای درمان سرطان استفاده کنند.
تلاش برای مقابله با تنوع سرطان، یکی از راهبردهای مهمی است که دانشمندان موسسه پژوهش سرطان، آن را پیگیری می‌کنند تا با کمک آن بتوانند از عهده غلبه بر تکامل سرطان‌ها و مقاومت آنها در برابر دارو برآیند.
دکتر "راب وان مونتفورت"(Rob van Montfort)، سرپرست این گروه پژوهشی گفت: پژوهش ما، ساختار و عملکرد پروتئین مهمی که در فرآیند پیرایش جایگزین نقش دارد، مشخص می‌کند. در این فرآیند، اطلاعات ژنتیکی با یکدیگر ادغام می‌شوند تا چندین مولکول پروتئین را از یک ژن به وجود آورند. سلول‌های سرطانی، از فرآیند پیرایش جایگزین استفاده می‌کنند تا به تنوع و تکامل برسند و از مکانیسم‌های تنظیم‌کننده بدن فرار کنند. ما با مشخص کردن جزئیات مربوط به ساختار مولکولی این پروتئین مهم، توانستیم روش‌های جدیدی برای درمان سرطان ارائه دهیم.
پروفسور "پاول ورکمن"(Paul Workman)، مدیر اجرایی موسسه پژوهش سرطان لندن گفت: ما باور داریم که یافته‌های این پژوهش می‌توانند روش‌های جدیدی برای جلوگیری از راه‌های تکامل سرطان و مقاومت آن در برابر دارو ارائه دهند.
دکتر "امیلی فارثینگ"(Emily Farthing)، مدیر اطلاعات پژوهش در موسسه پژوهش سرطان گفت: این پژوهش، اطلاعات ارزشمندی را در مورد غلبه سلول‌های سرطانی بر فرآیندی ارائه می‌دهد که در سلول‌های ما صورت می‌گیرد. غلبه بر این فرآیند، به سلول‌های سرطانی امکان می‌دهد تا از درمان فرار کنند. اگرچه هنوز باید بررسی‌های بیشتری در مورد یافته‌های این پژوهش صورت بگیرند اما این بررسی می‌تواند امکان ارائه درمان‌های جدید سرطان را در آینده فراهم کند.
منبع: ایسنا