با تعلل در کاهش تعهدات خاطر دشمن را آسوده نکنید
آنچه عراقچی در جلسه ۱۰ ساعته بر سر آن در پاریس چانه می‌زده، در واقع همان متن برجام بوده است و اروپا که از همان روز اول در خرید نفت و مبادلات بانکی، برجام را اجرا نکرد، چرا حالا باید با غنی‌سازی ۳ درصدی ایران، تعهدی به ایران بدهد؟!
البته بحث بر سر موثر بودن یا نبودن کاهش تعهدات برجامی ایران نیست، ادعای اصلی این است که نقشه‌ای که در سر اروپا است، برای دولت ایران روشن نیست و به همین خاطر اگر فردا فرانسه بگوید ما ۱۰۰ میلیارد دلار اعتبار برای ایران باز می‌کنیم و در مقابل ایران گام چهارم را اجرا نکند، باز عراقچی را به پاریس می‌فرستیم تا چند ده ساعت دیگر مذاکره کند!
اگر بپذیریم که نقشه اروپا و آمریکا براندازی آرام و با کم‌ترین هزینه و با خرج خود ایران است، دیگر نباید به گام‌های خوش باطن دلبسته باشیم و شیوه مقابله ما با غرب باید تغییر کلی پیدا کند. این تغییر باید ابتدا در پذیرش مذاکره - بر سر هر چیز - باشد. نشستن ایران بر سر میز مذاکره با اروپا چه «در برجام» و چه «خارج از برجام» به معنی موفقیت غرب در فشار حداکثری بر ایران است و پیامد آن ادامه و افزایش فشار از سوی آمریکا و بازی وقت‌کشی اروپا برای اثربخشی فشار حداکثری است.
برجامی که همین حالا منافع بی‌شمار برای اروپا دارد و هیچ آورده‌ای برای ایران ندارد، نباید منفعت «ادامه مذاکره با ایران» را هم به منافع دیگر بیفزاید.
یک گام محکم روبه جلو در کاهش تعهدات هسته‌ای بردارید و یک گام قطعی رو به عقب در مذاکره با اروپا.
این روش حتی اگر در حصول نتیجه با روش فعلی تفاوت نکند، عزتمندانه‌تر و برای مقابله با مکر اروپا و وسوسه‌های آنان عاقلانه‌تر است.
منبع: روزنامه کیهان