اجلاس گروه ۷؛ صحنه اختلافات آمریکا و اروپا
نشست سران گروه ۷ امسال در حالی برگزار میشود که آتش زیر خاکستر اختلافات اروپا و آمریکا از مدتها پیش شعله ور شده و بروز و ظهور یافته است.
فرانسه میزبان نشست گروه ۷ که در یک سال اخیر شاهد ناآرامی و اعتراضهای گسترده سراسری بوده، با پیش بینی بروز تجمعات و اعتراضهای گسترده تری که این بار احتمالا با مشارکت طیفهای مختلفی از معترضان شامل جلیقه زردها و معترضان اقلیمی و مخالفان جهانی شدن برگزار میشود، اقدام به اتحاذ تدابیر شدید امنیتی کرده و به نظر میرسد تامین امنیت برگزاری این نشست یکی از کابوسهای این روزهای دولت «امانوئل مکرون» رئیس جمهور فرانسه باشد.
گستره وسیع اختلافات میان سران شرکت کننده در سالهای اخیر که تاثیر منفی بر روند برگزاری و نتایج این نشست داشته است، در سال جاری اساسا دستیابی به هرگونه دستاورد یا حتی بیانیه مشترک پایانی را به گمان تبدیل کرده است. این اختلاف نظرها و رویکردها تاکنون به حذف روسیه از این بلوک و ترک جلسه نشست سال گذشته توسط «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا منجر شد.
سران کشورهای گروه ۷ شامل فرانسه، انگلیس، آلمان، ایتالیا، ژاپن، آمریکا و اتحادیه اروپا در حالی برای شرکت در نشست در فرانسه گرد هم میآیند که اختلافات میان آمریکا و اروپا به شکل روزافزونی به تنشهای لفظی و تجاری میان آنها مبدل شده است. مکرون در حالی از کشورهای عضو و سران آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین برای همکاری در راستای دفاع از برابری جنسیتی، آموزش و تغییرات اقلیمی تاکید دارد که این بلوک با اختلافات مهم و گسلهای کلیدی دیگری روبرو است که عبارتند از:
- جنگ تعرفهای آمریکا علیه اروپا: سیاستهای تجاری حمایتی آمریکا سبب تلاشی اتحاد آمریکا و متحدان سنتی اروپایی اش شده است.
- اعتراض آمریکا به سهم مشارکت کشورهای اروپایی در هزینههای ناتو و ابتکار ارتش اروپایی از سوی امانوئل مکرون
- جنگ تجاری آمریکا و چین: تصمیم ترامپ برای اعمال تعرفههای مازاد بر کالاهای چینی با هدف مثبت کردن تراز تجاری آمریکا در تجارت با چین، تاکنون علاوه بر تشدید اختلافات بسیار واشنگتن و پکن و تحمیل هزینههای بسیار بر اقتصاد دو کشور و جهان، تنشهای سیاسی متعددی را در جغرافیای مختلف جهانی به ویژه در مناطق مورد منازعه جنوب شرق آسیا در پی داشته است.
- اوکراین: اختلافات روسیه و اوکراین بر سر جزیره کریمه در سال ۲۰۱۴ منجر به تعلیق عضویت مسکو از این گروه منجر شد. این ماجرا همچنان به عنوان زخمی باز در روابط کشورهای گروه ۷ خودنمایی میکند. به رغم گزارشهای اولیه در مورد بازگشت مجدد روسیه به این چارچوب بین المللی به دلیل تاکیدهای مکرر بر موضع مخالف با روسیه بعید به نظر میرسد.
- رکود رشد اقتصادی: چشم انداز تیره و تار رشد اقتصادی ناشی از جنگ اقتصادی آمریکا علیه کشورهای مختلف و استفاده از ابزار تحریم در سیاست خارجی که رکود اقتصادی جهانی را به دنبال داشته است، از دیگر موارد اختلاف اروپا و آمریکا است.
- تغییرات آب و هوایی: اتش سوزی جنگلهای بارانی آمازون به اختلافات سران گروه ۷ دامن زده است. خروج آمریکا از توافق اقلیمی پاریس پیشتر سبب بروز تنشهای جدی میان آمریکا و اروپا شده بود، اکنون با آتش سوزی آمازون وارد مراحل بحرانی شده است.
- تنشهای اروپا و آمریکا بر سر توافق هستهای ایران و مواضع مختلف در قبال آن: تاکید کشورهای اروپایی بر پایبندی به برجام در مقابل تلاشهای متعدد دولت آمریکا برای اجماع سازی جهانی علیه ایران از مهمترین موارد اختلاف میان سران کشورهای گروه ۷ است.
- برگزیت: البته برگزیت چالشی درون اتحادیه اروپا است و بیشتر به مشکل اتحادیه اروپا و انگلیس برمی گردد. اما سفر «جان بولتون» مشاور امنیت ملی ریاست جمهوری آمریکا به انگلیس در آستانه ضرب الاجل خروج انگلیس، سبب بروز و ظهور اختلافات دو کشور شد که پیشتر در موضوع افشای یادداشتهای سفیر انگلیس در آمریکا به کدورت گراییده بود. از سوی دیگر احتمال خروج بدون توافق انگلیس از اتحادیه اروپا احتمال کاهش نفوذ انگلیس در این بلوک اروپایی و افزایش وابستگی به آمریکا را در پی خواهد داشت؛ موضوعی که چندان برای اتحادیه اروپا خوشایند نخواهد بود.
برخورد ترامپ با اجلاس سال گذشته گروه ۷ و ترک این نشست و تصمیمات خصمانه پس از آن، سبب شد تا فرانسه پیشاپیش از بروز شکست مفتضحانه جلوگیری کرده و اعلام کند این نشست بیانیه پایانی نخواهد داشت. رفتار ترامپ در نشست سال پیش به حدی اختلافات عمیق را آشکار کرد که ناظران سیاست خارجی به طعنه از این گروه به عنوان گروه ۶+۱ یاد می کنند.
منابع آگاه اعلام کردند مکرون در تلاش است تا از طریق گفتگوهای غیر رسمی اجماع را ایجاد کند. اما به نظر میرسد درهای بسته محل اجلاس نیز قادر به پوشاندن اختلافات میان اعضا نخواهد بود.
در پایان برای مشاهده دقیق شکاف عمیق میان سران کشورهای عضو کافیست تنها نگاهی به ترکیب دو تیم اصلی یعنی امانوئل مکرون و جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا که طرفدار سفت و سخت نظم جاری جهانی هستند از یک سو و دونالد ترامپ و بوریس جانسون، نخست وزیر جدید انگلیس که به شدت به دنبال نابود کردن نظم فعلی جهانی هستند، بیندازیم.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *