ساده زیستی یکی از صفات مهم «امام هادی (ع)»/امام دهم شاگردان برجسته‌ای را تربیت کردند
احمدرضایی کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی ، پیرامون ویژگی‌های شخصیتی «امام هادی (ع)» گفت: یکی از ویژگی‌های برجسته اخلاقی «امام هادی (ع)»، ساده زیستی ایشان بود. روایت‌های تاریخی فراوانی در این زمینه وجود دارد که این امام همام را فردی ساده‌زیست معرفی می‌کند و ایشان را بنده‌ای وارسته توصیف می‌کنند.
وی در همین راستا ادامه داد: «امام هادی(ع)» خوش‌خوترین و راست‌گوترین مردم بودند. هر کس که ایشان را از نزدیک می‌دید احساس می‌کرد با خوش برخوردترین انسان‌ها مواجه شده است و این از ویژگی‌ها اخلاقی ایشان بود.
رضایی به شخصیت علمی این امام بزرگوار اشاره و اظهار کرد: شخصیت علمی «امام هادی (ع)» از همان دوران کودکی و پیش از امامت ایشان شکل‌گرفته بود، امام دهم تسلط عجیبی بر علوم داشتند لذا در مناظره‌های علمی، پاسخ‌گویی به شبهه‌های اعتقادی بسیار توانمند بوده و توانستند شاگردان برجسته‌ای را تربیت کنند، این مؤلفه‌ها بیانگر جایگاه والای علمی «امام هادی (ع)» است.
این کارشناس علوم قرآنی پیرامون شخصیت علمی «امام هادی (ع)» ابراز کرد: این امام همام گنجینه‌ای پایان‌ناپذیر از دانش بود، هنگامی که «متوکل عباسی» حاکم وقت و دشمنان با مطرح کردن سؤالاتی در خصوص احکام این بزرگوار را به مبارزه می‌طلبیدند ، ایشان با توانمندی علمی و ذکاوت بالا به تمام سؤالات پاسخ داده و آنها را مغلوب می‌کردند.
وی درباره اهمیت قرائت زیارت جامعه کبیره در آستانه عید غدیر بیان کرد: زیارت «جامعه کبیره» به دلیل اینکه از زبان «امام هادی (ع)» بیان شده، از ارزش و اهمیت بالایی برخوردار است.
رضایی به مبارزات اجتماعی و سیاسی این امام همام در طول زندگی‌شان با حاکمان دوره عباسی اشاره و ابراز کرد: دوران «امام هادی (ع)» ، فاصله انتقال میان دو عصر متفاوت از دوران حکومت عباسیان بودند، نادانی و گستاخی حاکم وقت در این دوران بسیار زیاد بود در عین حال سرزمین‌های اسلامی در دوران عباسیان شاهد تحولات بسیاری شد و این امر زمینه را برای ضعف دولت عباسی فراهم کرد.
وی افزود: «امام هادی (ع)» در زمان امامت خود فراز و فرود‌های بسیاری را پشت سر گذاشتند، ایشان در دوران متوکل عباسی به سامرا تبعید شدند و در شرایط بسیار سختی قرار گرفتند، حاکم بعدی «محمد برادر متوکل» که با شیعیان سر سازش داشت سبب شد تا «امام هادی (ع)» بتوانند شاگردانی در این دوران تربیت کند.
وی خاطرنشان کرد: «امام هادی (ع)» با به کارگیری سلسله برنامه‌های ارشادی، فرهنگی و تربیتی مبارزه غیرمستقیمی را با حاکمیت آغاز کرد و بدون آنکه حساسیت دستگاه را متوجه خود سازند به انجام فعالیت‌هایی بر ضد آنها پرداختند و با فقهاء دربار که در زمان عباسیان اسلام را به بیراهه کشانده بودند مبارزه می‌کرد.