روابط گرم تل آویو و منامه؛ دمیدن به آتش اعتراض‌های مردمی برای سرنگونی رژیم آل خلیفه
تلاش بحرین و رژیم صهیونیستی در راستای عادی سازی روابط پیامد‌های ناگواری برای منامه به دنبال خواهد داشت.
نزدیکی پادشاهی بحرین و رژیم اشغالگر صهیونیستی که در هفته‌ها و ماه‌های اخیر نمود آشکاری یافته و به ویژه منامه بی پروا از آن سخن می‌گوید، در واقع بر اساس بهانه مشترک طرفین در مقابله با آنچه نفوذ روزافزون منطقه ای ایران میخوانند، شکل گرفته است.
از یک سو رژیم صهیونیستی که غالبا به عنوان عامل اصلی تنش و ناآرامی در غرب آسیا شناخته شده و اقدامات غیرانسانی و مداخله جویانهاش همواره هزینه‌های زیادی را برای جهان عرب در پی داشته، قرار دارد که اخیرا تلاش گسترده‌ای را برای عادی سازی روابط با کشور‌های عربی آغاز کرده است. شکنندگی این رژیم بیش از هر زمان دیگری مشهود است.
«بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی که در انتخابات آوریل پیروزی شکنندهای به دست آورده بود، در نهایت در مدت قانونی موفق به ایجاد ائتلاف برای تشکیل کابینه نشد و کنست را به منظور انجام انتخاباتی دیگر به امید کسب نتیجه بهتر منحل کرد. این رژیم در تلاش است تا با نزدیکی به کشور‌های عربی و جلب موافقت آن‌ها تا حدی از مشکلات روزافزون خود کاسته و بتواند بر موضوعات داخلی متمرکز شود.
در سوی دیگر بحرین قرار دارد که پیشتر با سرکوب شدید شهروندان خود توانست قدرت را همچنان در اختیار داشته باشد. رژیم آل خلیفه با تشدید اقدامات سرکوبگرانه مانند سلب تابعیت جمعی شهروندان معترض، زندانی، شکنجه و اعدام کردن مخالفان تلاش دارد تا اعتراض‌ها را در نطفه خفه کند. اما موضوع نزدیکی بحرین به رژیم صهیونیستی شعله اعتراض‌های داخلی را مجددا برافروخته است.
کارشناسان معتقدند تلاش منامه برای نزدیکی با رژیم صهیونیستی بهایی سنگین برای این پادشاهی لرزان در پی داشته باشد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *