صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

عبدی: برخی هجمه‌ها علیه تیم نوجوانان کینه‎توزی بود/ با لابی به جایی نمی‌رسیم/ به خاطر یک اشتباه ‎کسی را از گردونه خارج نمی‌کنیم

۲۲ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۱:۱۲:۴۸
کد خبر: ۵۴۱۲۵۰
دسته بندی‌: ورزشی ، فوتبال
حسین عبدی سرمربی تیم فوتبال نوجوانان درباره فرایند آماده‌سازی تیمش و انتخاب بازیکنان توضیحاتی ارائه داد.

به گزارش گروه ورزشی ، حسین عبدی سرمربی تیم فوتبال نوجوانان ایران صبح امروز (سه‌شنبه) در کنفرانس مطبوعاتی که با حضور اصحاب رسانه برگزار شد، صحبت‌های زیر را انجام داد:

*ما کارمان را از ۲۷ اسفند شروع کردیم و در ابتدا هم با چند باشگاه لابی‌های خاصی انجام دادیم و کنار آن هم با مربی‌های زیادی گفت‌وگو کردیم.

*بیش‌تر سعی کردیم بازیکنان را بشناسیم. ما در این مسیر هم‌چنین از نظر مربیان برای شناخت بازیکنان هم استفاده کردیم.

* تیم‌هایی مثل مقاومت، سایپا، استقلال و پیکان به ما مشاوره دادند.

*بازیکنانی که فدراسیون رصد کرده و بازیکنانی که توسط باشگاه‌ها به ما معرفی شدند، در اردوهای شبانه‌روزی مشارکت داشتند.

*بعضی‌ها تصور کردند در تورنمنتی شرکت داشتیم که حالت رسمی داشت اما این طور نبود.

*در اردوی چین، طی دو هفته تلاش کردیم شناخت‌مان را از بازیکنان بیش‌تر کنیم.

*دو تیم شدیم، یک تیم به چین رفتیم و تیم دیگری به "کافا" رفت. با این تصمیم توانستیم حدود ۴۰ نفر را در بازی‌های بین‌المللی بسنجیم و به آنها تجربه بازی‌های بین‌المللی بدهیم.

*تیم چین از جمله تیم‌هایی است که به آینده نگاه دارد و می‌خواهد سطح خودش را به کره‌جنوبی و ژاپن برساند.

*تصوری که از هند و بنگلادش و دیگر تیم‌های ضعیف در بزرگسالان دارید، در تیم‌های نوجوانان نباید داشته باشید. این‌ تیم‌ها هر ساله تورنمنت‌های زیادی برگزار می‌کنند تا تجربه بازیکنان‌شان را بالا ببرند.

*دیدگاه من این است که باید در این سن تغییراتی انجام بدهیم تا در آینده کارساز باشد.

*اتفاقات در هر سطحی از فوتبال می‌تواند رخ بدهد. مثلا تیم افغانستان با یک شوت توانست ما را ببرد.

*بازیکنان ما با حضور در چند تورنمنت تجربه خوبی به دست آوردند.

*بازی با افغانستان رسمی نبود و ما در این بازی دوستانه توانستیم تجربه‌هایی به دست بیاوریم.

*ما در تمام بازی‌ها موقعیت‌های زیادی به دست آوردیم اما موقعیت‌های کمی به حریف می‌دادیم.

*سیاست بر این بود ما تمام بازیکنان را در بازی‌های بین‌المللی ارزیابی و آنها را انتخاب کنیم.

*احساس من این است هر دو تیم ما می‌توانند به تیم اول بیایند.

*ما می‌خواهیم در بازی‌های رسمی مسابقات بهتری را برگزار کنیم.

*تصور مردم نسبت به بنگلادش و میانمار و ویتنام چیست؟ این که احساس کنیم تیمی مثل افغانستان در جای خودش نشسته است و تلاشی نمی‌کند، کاملأ اشتباه است.

*تمام مربیان نگاه‌شان این است که به آینده نگاه کنند و فقط به نتیجه در رده‌های پایه فکر در بازی‌های دوستانه توجه نکنند.

*در شرایط فعلی اگر ۳ تیم نوجوانان داشته باشیم خوب است.

*به نظرم بعضی از هجمه‌ها علیه تیم نوجوانان کاملا کینه توزانه بود.

*در بردها همه خوشحال نیستند و در باخت‌ها همه ناراحت نیستند.

*ما شبانه‌روزی در حال کاریم تا دو تیم را اداره کنیم تا در نهایت بتوانیم یک تیم پر قدرت تشکیل دهیم. 

*می‌توانم این هجمه‌ها را تجزیه و تحلیل کنم اما بازیکن ۱۵ ساله بعد از خواندن یک سری حرف‌ها انگیزه‌اش را از دست می‌دهد.

*اگر می‌خواهیم بلند مدت فکر کنیم، باید هزینه‌اش را بدهیم.

*بعضی از بازی‌های دوستانه را باید برای تغییرات از دست داد.

*اگر ما فقط به برد فکر کنیم امکان کمی وجود دارد که این بازیکنان را به تیم‌های بزرگسال ببریم.

*بعضی از انتقادات غیر منصفانه بود البته ممکن است، این اتفاقات از روی کم اطلاعی و شاید آگاهانه و با قصد و غرض بوده باشد.

*ما با لابی به جایی نمی‌رسیم. اگر فکر می‌کنیم باید در تمام بازی‌ها برنده شویم کاملأ اشتباه است.

*ما سختی‌ها را به جان خریدیم تا تیم نوجوان دو گروه شود.

*این دین ما است به کشورمان و باید آن را ادا کنیم.

*شاید بعضی‌ها فکر می‌کنند باید ۶ دنگ تیم امید به نام‌شان باشد.

*تمام کشورها سورپرایز شده بودند که ما دو تیم داریم.

* وظیفه تیم ملی بازیکن‌سازی نیست بلکه انتخاب بازیکن است.

*باشگاه‌ها هستند که باید بازیکن‌سازی کنند.

*درهای تیم ملی نباید به روی بازیکنان بسته باشد.

*نباید بازیکنان نوجوانان را به حال خودشان رها کرد.

*هنگامی که من در پرسپولیس بودم، تیم خوبی ساخته بودیم و حتی بازکنان را به دو تیم الف و ب تقسیم کرده بودیم اما ناگهان همه چیز تمام شد، انگار نه انگار تیمی وجود دارد.

*تیم‌هایی مثل ذوب‌آهن، سپاهان و سایپا در رده‌های پایه خیلی خوب کار می‌کردند اما الآن هم در همان سطح کار می‌کنند؟

*اگر هر ساله یکی دو بازیکن از تیم امید به بزرگسال بدهیم، رسالت خود را انجام داده‌ایم زیرا آن دو بازیکن می‌توانند بسیاری از هزینه‌ها را جبران کنند.

*یک تیم بزرگ برای جذب بازیکن ۲ یا ۳ میلیارد هزینه می‌کند اما چه قدر خرج آکادمی می‌شود تا بتوان حداقل دو بازیکن خوب تحویل تیم اصلی داد؟

* اصرار دارم بازی‌های تیم ما دیده شود و تا پایان هم همین رویه باید ادامه داشته شود.

*اشتباه در این سنین پیش می‌آید و اصلا عجیب نیست زیرا سن یادگیری است و ما به دلیل اشتباه کسی را از گردونه خارج نمی‌کنیم.

*ما از بازیکنان دو بار تست استخوان می‌گیریم که صغر سن نباشند تا مشکلی از این بابت نه برای خود بازیکن و نه برای ما به وجود نیاید.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *