صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

به دلیل شرایط سخت مالی تصمیم به خداحافظی گرفتم/ نمی‌توانم هزینه‌های جاری زندگی‌ام را تامین کنم

۱۲ مرداد ۱۳۹۸ - ۰۸:۴۱:۰۱
کد خبر: ۵۳۸۲۴۷
دسته بندی‌: ورزشی ، سایر حوزه ها
سید عرفان حسینی، ملی پوش اسبق دوومیدانی جانبازان و معلولین گفت: با توجه به اینکه شرایط ورزش قهرمانی نسبت به سالیان گذشته سخت‌تر شده تصمیم گرفتم از ورزش قهرمانی خداحافظی کنم.

سید عرفان حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه ورزشی ، در خصوص خداحافظی‌اش از دنیای قهرمانی اظهار داشت: پیش از این دلخوش به جوایزی که کسب می‌کردیم، بودیم اما اکنون خودمان مجبور هستیم هزینه‌های تمرینی، جذب مربی و غیره را پرداخت کنیم. با این شرایط خیلی راغب به ادامه حضور در میادین نیستم. شرایط ورزش قهرمانی نسبت به سالیان گذشته سخت‌تر شده است؛ به همین دلیل تصمیم گرفتم از ورزش قهرمانی خداحافظی کنم.

وی ادامه داد: متاسفانه قبل از پارالمپیک ریو و طی یک سالی که تمرینات آماده‌سازی خودم را سپری می‎کردم، تمام کمکی که کمیته ملی پارالمپیک به من کرد در حدود دو میلیون و هفتصد هزار تومان بود. این مبلغ آنقدر ناچیز بود که نمی‌توانستم از فدراسیون جانبازان و معلولین مرخصی بگیرم و به خانواده‌ام سر بزنم.

پرتاب‎گر نیزه ایران خاطرنشان کرد: متاسفانه طی ۲۰ سالی که در دوومیدانی حضور داشتم، در حقم اجحاف زیادی شد و خیلی راحت حقوقم را پایمال کردند. اکنون پس از خداحافظی، شغلی ندارم که از طریق آن امرار معاش کنم. با وجود اینکه سهمیه پارالمپیک ریو را به دست آورده بودم اما به دلیل مصدومیت، نتوانستم به برزیل بروم. توقع داشتم مسئولان حمایتم کنند و هزینه‌های جراحی من را پرداخت کنند که این کار ساده را هم انجام ندادند.

ملی‌پوش سابق دوومیدانی جانبازان و معلولین، تصریح کرد: در سالیان گذشته وضعیت بهتر بود اما اکنون آنقدر شرایطم سخت شده که نمی‌توانم مخارج خانواده‌ام را تامین کنم. در خانه‌ای استیجاری سکونت دارم و حتی برای پرداخت اجاره بهای آن هم با مشکلات زیادی روبه رو هستم.

حسینی در پایان گفت: اولین دوومیدانی‌کار ایران بودم که توانستم دو بار رکورد جهان را بشکنم اما آنقدر این موضوع برای مسئولان بی‌اهمیت بود که حتی یک تقدیر کوچک هم به عمل نیاوردند. بارها پزشکان به دلیل آسیب‌دیدگی از من خواستند تا ورزش حرفه‌ای را کنار بگذارم اما بخاطر عشق و تعصبی که به پیراهن کشورم داشتم؛ به حرف آنها گوش نکردم. از ما که گذشت اما امیدوارم در آینده شرایط بهتری برای دوومیدانی‌کاران ایجاد شود.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *