دلفیناریوم؛ مشارکت در نسل کشی دلفین ها

گروه جامعه | زهرا قاسمی: سودای سرک کشیدن انسان به طبیعت و حیوانات و پیدا کردن منبع درآمدهای میلیاردی را پایانی نیست. دست اندازی انسان به طبیعیت تاکنون باعث انقراض گونه های با ارزش همچون ببر و شیر در ایران شده است و بسیاری از گونه های ارزشمند را در کشور ما در لیست در خطر انقراض قرار داده است.

با این وجود همچنان استفاده ابزاری و اقداماتی که برخی از حیوانات را در معرض انقراض قرار می دهد همچنان در کشور ما وجود دارد نمونه کوچکی از آن گسترش دیفیناریوم و یارک دلفین ها در کشور است که این روزها بازار داغی سایت های خرید و فروش اینترنتی پیدا کرده اند.

در این تصویر مشاهده می کنید که برای یک مرکز دلفیناریوم ۱۳۸۲ نفر اقدام به خرید بلیط کرده اند.

در حالی که مدت زمان زیادی را طرفداران حقوق حیوانات صرف برچیده شدن سیرک ها کردند امروز دوباره با چالش دلفیناریوم رو به رو هستند مراکزی که دلفین‌هایی را از خانواده خود جدا می کند و باعث می شود آنها دچار نوعی بیماری افسردگی شوند در این مراکز. همواره به این حیوانات داروهای ضد اسید معده داده می‌شود و دلیل آن داشتن استرس ناشی از بودن در اسارت است. جدا کردن چنین حیواناتی از زیستگاه اصلی خود و همچنین اسیر کردن و مجبور کردن به اجرای نمایش برای سرگرمی انسان‌ها، نوعی حیوان آزاری بوده و ناقض حقوق حیوانات است. سال ۱۳۹۵ تمامی سیرک‌های ایران تعطیل شدند.

دلفین ها در این مراکز برای یادگیری نمایش‌هایی که قرار است انجام دهند تحت‌فشار جسمی، تغذیه‌ای و روحی شدیدی قرار می‌گیرند. ازاین‌رو این مراکز سیرک آبی نامیده می شود در سایت هایی مثل تخفیفان و نت برگ و بسیاری از سایت‌های تخفیف گروهی دیگر، فروش حدود صدها هزار بلیتِ ۵۰ تا … ‌هزارتومانی دلفیناریوم ‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها مکانی جز برای سودآوری اقتصادی نیستند. مردمی که برای دیدن دلفین ها صف می‌کشند فقط به قدرت گیری این مافیای بزرگ قتل عام حیوانات کمک می‌کنند.

اسارت حیوانات توسط انسان‌ها و بهره‌برداری منفعت‌طلبانه برای سرگرمی عده‌ای ناآگاه باعث شده که دلفیناریوم ها به‌عنوان مراکز حیوان آزاری در سراسر جهان شناخته شوند. دلفین های وحشی در زیستگاه طبیعی خود می‌توانند ۵۰ تا ۹۰ سال عمر کنند ولی ۸۰درصد دلفین‌ها در اسارت حداکثر تا ۲۵ سال می‌توانند زندگی کنند. امید به زندگی برای دلفین ها در زیستگاه های مصنوعی بسیار کم است زیرابه دلیل استرس و بیماری‌های پوستی ناشی از وجود کلر در آب، آن‌ها را در معرض خطر نابودی قرار می‌دهد. آن‌ها تنها زمانی می‌توانند غذا بخورند که مطیع انسان باشند. سالانه بیش از هزاران دلفین در مناطق مختلف دنیا صید می‌شوند. دلفین های جوان و مناسب برای ارسال به دلفیناریوم های جهان انتخاب می‌شوند و بازماندگان به دلایل مختلف ازجمله مصرف گوشت قتل‌عام می‌شوند. هر کشوری در دنیا که دلفیناریومی در آن وجود دارد در این نسل‌کشی سهیم و شریک است.

قربانی دلفیناریوم‌ها تنها همان چند حیوانی که در آنها نمایش می‌دهند نیستند. سالانه ۲۰ هزار پستاندار دریایی در خلیج تایجی ژاپن قتل‌عام می‌شوند و زیباترین‌ آنها به دلفیناریوم‌ها فروخته می‌شوند و بقیه پس از سلاخی شدن به عنوان گوشت در بازارهای ژاپن فروخته می‌شوند.

واقعیت پنهان این است که دلفینی که بمیرد یکی دیگر جای آن را خواهد گرفت و این چرخه و مافیای بزرگ تا زمانی که تقاضای بلیت برای این کارناوال های مدرن توسط مردم وجود دارد به حیات خود ادامه می دهند و این مراکز وجود خواهند داشت و دلفین ها همانند عروسکی دوست‌داشتنی بعد از گذشت دوران جذابیت خود کنار گذاشته‌شده و جایگزین آن دلفین دیگری خواهد بود.

جلوگیری نکردن سازمان محیط زیست از توسعه و فعالیت این مراکزی مهر تائیدی بر ادامه نسل کشی دلفین ها است.