رمانی برای نوجوانان با «کوه مرا صدا زد»
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، رمان «کوه مرا صدا زد» به قلم محمدرضا بایرامی از سه گانه «قصه های سبلان» است. این اثر از زمان انتشار خود، بارها مورد توجه نویسندگان و منتقدان مختلف ایرانی و خارجی قرار گرفته است.
کتاب‌های «کوه مرا صدا زد» در کنار دو اثر «برلبه پرتگاه» و «در ییلاق» سه گانه «قصه‌های سبلان» بایرامی هستند که در سال ۱۳۷۲ منتشر شدند. این آثار پیوستگی مضمونی داشته تلاش‌ها مردمان منطقه سبلان را به تصویر کشیده است.
«کوه مراصدا زد» به عنوان اولین کتاب از سه گانه قصه‌های سبلان، یکی از موفق‌ترین و جذاب‌ترین این کتاب‌ها نیز بوده است. محمدرضا بایرامی در این داستان، به تلاش جلال برای سرپانگه داشتن ستون‌های زندگی خانواده‌اش بعد از مرگ پدر می‌پردازد؛ تلاشی که شاید بتوان شکل نمادین آن را در هنگام سرسره بازی با بچه‌ها مشاهده کرد. ردپای این تمثیل‌ها، نماد‌ها و نشانه‌ها را در همه جای داستان بایرامی می‌توان سراغ گرفت؛ از جمله قار قار کلاغ در لحظه بازگشت پدر و عمو اسحق از شهر که نشانه‌ای از عدم بهبودی پدر است و یا بی‌تابی و دودو زدن چشم‌های قاشقا و شیهه کشیدنش که از مرگ او خبر می‌دهد. بایرامی برخلاف بسیاری از نویسندگانی که به داستان‌های روستایی روی می‌آورند، تنها به برداشت سطحی و ارائه مطالب کلی از این شیوه زندگی نمی‌پردازد. داستان‌های او به خاطر پرداخت دقیق جزئیات زندگی در طبیعت و به دور از تکنولوژی، می‌تواند دایره‌المعارفی کامل از روابط، مشاغل، و فرهنگ روستایی باشد.
کتاب «کوه مرا صدا زد» از مجموعه کتاب‌های طلایی سوره مهر است که تاکنون توانسته جوایز بسیاری را در داخل و خارج کشور به خود اختصاص دهد. برخی جوایز این کتاب عبارت‌اند از:دیپلم افتخار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ۱۳۷۳-کتاب شایسته وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به همراه جلد دومش، بر لبه پرتگاه، در کتاب سال جمهوری اسلامی ایران-برگزیده از سوی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان ایران، ۱۳۷۹- «خرس طلایی»، سال ۲۰۰۱ استان برن سوئیس، جایزه «مار عینکی آبی» سال ۲۰۰۱، سوئیس