زنگ خطر وجود ۱۱ میلیون جوان مجرد ایرانی

آخرین آمارهای سازمان ثبت احوال کشور حکایت از آن دارد که، تعداد ۱۲ میلیون و ۷۰ هزار نفر مرد در سن متعارف ازدواج -یعنی ۲۰ تا ۳۴ سال- وجود دارند که از این میان ۵ میلیون و ۵۷۰ هزار نفر هنوز ازدواج نکرده اند. همچنین تعداد ۱۱ میلیون و ۷۹۰ هزار زن در سن متعارف ازدواج –یعنی ۱۵ تا ۲۹ سال- وجود دارند که ۵ میلیون و ۶۷۰ هزار نفر از آنان مجرد هستند. بنابر این داده ها ۴۶% از مردان و ۴۸% از زنانِ در سن ازدواج، مجردند. این درحالی است که گفته می شود ۳۲۰ هزار مرد و ۹۸۰ هزار زن از این سن متعارف گذشته و در خطر تجرد قطعی قرار گرفته اند.

طیف سنی ازدواج زنان و مردان در این آمار به طور معمول و به ترتیب ۱۵ الی ۲۹ و ۲۰ الی ۳۴ سال در نظر گرفته شده است. با توجه به این، تعداد زنان و مردانی که در سنین ۱۵ یا ۲۰ سال ازدواج می کنند چقدر است؟ همچنین آیا سقفِ این طیف یعنی ۲۹ سال برای زنان و ۳۴ سال برای مردان تا چه حد با حقیقت روبروست؟ بنابر شواهد، تجربیات و نظرات کارشناسانه، باید طیف زمانی آمارگیری در امر ازدواج را به روز کرد. با این کار قطعا به آمار متفاوت تری در این زمینه دست خواهیم یافت.
محمود گلزاری –معاون سازمان امور ورزش و جوانان- با تاکید بر افزایش تعداد افراد مجرد در جامعه، سه بستر عمده را در این امر موثر می داند؛ زمینه های اقتصادی، فرهنگی و همسریابی، سه مشکل عمده از نظر وی هستند. گلزاری هم چنین به ناکارآمدی روش های سنتی ازدواج اذعان کرده و معتقد است بخش زیادی از افزایش میزان تجرد در جامعه به همسریابی مربوط می شود.

سایت همسریابی؛ آری یا نه؟ یکی از راه کارهایی که سازمان امور ورزش و جوانان برای بالا بردن میزان ازدواج ها و فراهم کردن بستر همسریابی ارائه کرده، راه اندازی سایت همسریابی به صورت رسمی است. در شرایطی که ۳۰۰ سایت غیرمجاز همسریابی در حال فعالیت هستند، آیا سایت دولتی همسریابی می تواند راهکار خوبی باشد و از آسیب های قبلی این سایت ها به دور نباشد؟ کارشناسان نظرات مختلفی در این باره داشته اند.

سعید معیدفر –جامعه شناس و استاد دانشگاه- با دیدنِ وجوه منفی و مثبت راه اندازی چنین سایتی و در این رابطه می گوید وجود سایت زمانی نیاز می شود که فضاهای واقعی و مناسب برای آشنایی و ازدواج در جامعه وجود ندارند. در این شرایط اگر این سایت همسریابی علاوه بر بعد مجازی، یک بعد واقعی نیز در نظر بگیرد و شکلِ مردمی به خود بگیرد، می تواند اقدامی مثبت باشد .

مریم جمشیدی –جامعه شناس و عضو گروه زنان انجمن جامعه شناسی ایران پس از تقسیم تجرد به ناخواسته و خودخواسته، ۴ دلیل اجتماعی عمده را برای افزایش تعداد زنان و مردان مجرد (به صورت ناخواسته) برمی شمرد.

وی می گوید: سخت شدن ازدواج ها به دلیل بار اقتصادی سنگین آن، مسئولیت پذیرتر بودن دختران نسبت به پسران و اینکه پسران دیرتر زیرِ بار مسئولیت ازدواج می روند، ترس پسران و مردان نسبت به نگاه اقتصادی ای که برخی از زنان به ازدواج دارند(مانند مهریه بالا) و تغییر در الگوی زندگی و اینکه زنان از نظر اقتصادی در امر ازدواج ایده آل گرا شده اند، می تواند ۴ دلیل برای افزایش تجرد باشد .

جبار رحمانی –انسان شناس و عضو شورای مرکزی انسان‎شناسی و فرهنگ- نیز در واکاوی علل بالا رفتن میزان تجرد در جامعه ایران گفته است: در جامعه ایران، مردان عموما برای ازدواج به سراغ زنانی می روند که از نظر سنی از آن ها کوچکترند، همین امر منجر می شود که تعداد زیادی از دخترانی که در سن ازدواج هستند، امکانِ آن را از دست بدهند. رحمانی همچنین اظهار کرد: از آن جایی که بنابر عرف و عادت، مسئولیت در زندگی مشترک بیشتر متوجه مردان است و همچنین سنت ها و عرف های دشوار، شرایط سخت جامعه و معیشتِ در آن، افراد از مسئولیت ازدواج فرار می کنند. در این شرایط و از جایی که قدرت تصمیم و انتخاب بیشتر با مردان است، زنان بیش از مردان در معرض عدم امکان یا عدم امکان انتخاب مطلوب برای ازدواج قرار می گیرند. همچنین به همین دلیل است که تجرد خودخواسته بیشتر در مردان وجود دارد؛ مردانی که در امر ازدواج از نظر سنی محدودیت چندانی ندارند. جبار رحمانی با اشاره بر این که نمی توان روند حرکت به سمت تجردِ بیشتر در جامعه را گرفت بلکه باید آن را محدود کرد، گفت: نمی توان مانع از تجرد شد، بلکه باید آن را محدود کرد؛ این محدودیت می تواند از طریق حذف برخی عرف های غلط پیرامون زنان جامعه تا حدی اعمال شود.

/انتهای پیام/

: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

منبع : اقتصاد برتر