رصد آخرین ماهگرفتگی قرن
وی با بیان اینکه رصد این ماهگرفتگی برای همه رایگان است، اظهار داشت: علاقهمندان به نجوم میتوانند عکسهای زیبایی از این پدیده بگیرند.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران از بروز ماهگرفتگی جزئی در شبانگاه سهشنبه ۲۵ تیر خبر داد و گفت: این ماهگرفتگی ۳۲ دقیقه بامداد چهارشنبه ۲۶ تیر به صورت جزئی آغاز میشود و تا ساعت ۳:۳۰ دقیقه بامداد این روز قابل مشاهده است و این نوع ماه گرفتگی تا سال ۱۴۰۲ در آسمان ایران تکرار نخواهد شد.
وی افزود: دو هفته بعد از خورشیدگرفتگی کامل ۱۱ تیر ۱۳۹۸ که البته در ایران قابل مشاهده نبود ماهگرفتگی جزئی در شبانگاه سهشنبه ۲۵ تیر رخ خواهد داد که تا بامداد چهارشنبه ۲۶ تیر ادامه دارد، این گرفت متعلق به ساروس ۱۳۹ و بیست و یکمین گرفت از ۷۹ گرفت این ساروس است. در ساروس ۱۳۹، سی و هفت گرفت نیمسایه (غیر قابل مشاهده با چشم)، ۱۵ گرفت جزئی و ۲۷ گرفت کلی رخ میدهد.
وی با اشاره به اینکه آخرین ماهگرفتگی جزئی قابل مشاهده در کشور دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۶ رخ داد و گرفت جزئی بعدی نیز شنبه ششم آبان ۱۴۰۲ شمسی است، گفت: در هر دو گرفت مورد اشاره مقدار کمی از ماه درون سایه زمین قرار گرفته و میگیرد. در حالی که گرفت شبانگاه ۲۵ تیر به مراتب بیشتر خواهد بود و تا ۶۷ درصد سطح ماه درون سایه زمین قرار میگیرد.
عتیقی گفت: مهگرفت پیش رو ساعت ۲۳:۱۳ دقیقه ۵۱ ثانیه سه شنبه ۲۵ تیر به صورت نیمسایه که برای چشم انسان امکان تشخیص آن وجود ندارد آغاز میشود و گرفت جزئی ۳۱ دقیقه و ۴۳ ثانیه بامداد چهارشنبه ۲۶ تیر شروع میشود. ساعت ۲ و ۴۴ ثانیه اوج گرفت جزئی خواهد بود و در ساعت ۳:۲۹ دقیقه و ۳۹ ثانیه پایانِ گرفتِ جزئی است. خروج ماه از نیمسایه ۴:۴۷ دقیقه و ۳۸ ثانیه است و گرفتِ جزئی بامداد چهارشنبه ۲۶ تیر حدود ۲ ساعت و ۵۸ دقیقه طول میکشد. بدیهی است در هر ماهگرفتگی ابتدا ماه وارد نیم سایه زمین شده (قابل مشاهده با چشم انسان نیست) و سپس مراحل جزئی و ادامه گرفتِ ماه قابل مشاهده است و در پایان هر ماهگرفتگی نیز مدتی ماه درون نیمسایه زمین قرار داشته و با خروج از نیمسایه زمین این واقعه پایان مییابد.
وی خاطرنشان کرد: آمریکای جنوبی و قارههای آسیا، اروپا، آفریقا و استرالیا فرصت مشاهده این ماهگرفتگی را خواهند داشت؛ مردم ایران در سراسر کشور میتوانند با چشم غیر مسلح و بدون هیچگونه خطری این گرفت زیبا را مشاهده کنند. ماهگرفتگی بعدی امسال از نوع نیمسایه است که با وجود رخداد آن در آسمان شبانگاهی ایران، همانگونه که اشاره شد چشم انسان برای مشاهده آن حساسیت کافی نخواهد داشت.