ابتلای بیش از یک میلیارد نفر به فشارخون در دنیا

به گزارش گروه جامعه ، مهدی شادنوش در سمینار یک روزه برنامه مدیریت کشوری درمان و کنترل فشارخون، با بیان اینکه پرفشاری خون، مهمترین عامل خطر در بروز بیماری‌های قبلی و عروقی و عوارض آن‌ها است، اظهار کرد: یکی از معضلات جامعه ما این است که مردم گرچه برای زنده ماندن تقلا می‌کنند و نگران زندگی شان هستند، اما درواقع، برای بهبود و ارتقای کیفیت این زندگی، تلاش چندانی نمی‌کنند و این مقوله بسیار مهم را نادیده می‌گیرند. این موضوع هم به دلیل نحوه رشد و تربیت ما از گذشتگان تاکنون اتفاق افتاده است.

به کیفیت زندگی بی توجه هستیم!

وی افزود: در دورترین نقاط دنیا نیز زمانیکه از زنده بودن صحبت می‌شود، بسیاری از افراد از مرگ می‌ترسند و تلاش‌های بسیاری برای زنده بودن انجام می‌دهند، اما به بعد بسیار با اهمیت‌تر زندگی باکیفیت و حفظ سلامتی، بی توجه هستند؛ البته این موضوع را می‌توان به تمامی ابعاد زندگی تعمیم داد، مثلا، خودرو‌های بی کیفیت تولید و جاده‌هایی غیراستاندارد ساخته می‌شود که منجر به مواجهه سالانه با تعداد زیادی از تصادفات و مرگ و میر‌های جاده‌ای می‌شود و این درحالی است که برای به دنیا آمدن و رشد و تربیت هر کدام از این نیرو‌های مولد، بودجه‌های کلانی صرف شده است، از سوی دیگر، در جوامعی مانند ایران، به آموزش سبک‌ها و شیوه‌های جدید و متداول زندگی کردن در دنیا، کمتر اهمیت داده می‌شود.

ابتلای بیش از یک میلیارد نفر به فشارخون در دنیا

شادنوش با بیان اینکه فشارخون یکی از عوامل ایجاد کننده زندگی بی کیفیت است، خاطرنشان کرد: در دنیا بیش از یک میلیارد بیمار مبتلا به فشارخون وجود دارد و هرسال، بیش از ۱۰ میلیون نفر به علت این بیماری فوت می‌کنند. به همین دلیل، کنترل فشارخون، نقش مهمی در کاهش بار ابیماری‌ها در جامعه دارد.

ابتلای ۲۰ درصد از جمعیت ۱۸ تا ۶۴ ساله به پرفشاری خون

رییس مرکز مدیریت پیوند و درمان بیماری‌های وزارت بهداشت با بیان اینکه در کشور ما نیمی از افرادی که به فشارخون مبتلا هستند، از این موضوع اطلاعی ندارند، تصریح کرد: در ایران، بیش از ۲۰ درصد از افراد ۱۸ تا ۶۴ ساله مبتلا به پرفشاری خون هستند که با افزایش سن، شیوع این بیماری نیز افزایش پیدا می‌کند.

وی گفت: عامل ۵۰ درصد از سکته‌های قلبی و مغزی، فشارخون بالا است. همچنین، ۱۳ درصد از علت کل مرگ و میر‌ها در کشور، ناشی از فشارخون بالا گزارش شده است.

شادنوش عنوان کرد: عدم کنترل پرفشاری خون، به علت فقدان آگاهی حدود نیمی از بیماران مبتلا به فشارخون نسبت به بیماری خود، می‌تواند مهمترین آن‌ها باشد. از عوامل دیگر می‌توان به عدم تبعیت بیماران از درمان، آموزش و عملکرد ناکافی کادر درمانی اشاره کرد.

وی، عدم کنترل عوامل موثر بر ایجاد پرفشاری خون مانند، میزان مصرف نمک در جامعه، تحرک ناکافی و چاقی را از دیگر عوامل مهم در پایین بودن میزان کنترل پرفشاری خون برشمرد و گفت: این عوامل در نهایت باعث افزایش بروز بیماری‌های قلبی و عروقی و عوارض آن‌ها در کشور می‌شود.

رییس مرکز مدیریت پیوند و درمان بیماری‌های وزارت بهداشت بیان کرد: مدیریت مطلوب پرفشاری خون، شامل پیشگیری اولیه بیماری‌های قلبی و عروقی از طریق اصلاح شیوه زندگی و نیز استفاده از درمان دارویی فشارخون بالا در صورت لزوم است.

وی گفت: علت اینکه مردم برای جان خود ارزشی قائل نیستند و نسبت به عوامل خطر بی توجه هستند، این است که آموزش‌های لازم را در این خصوص دریافت نکرده اند. آن‌ها نمی‌دانند به جز زنده ماندن، نیازمند زندگی باکیفیت هم هستند و زندگی کردن تنها به نفس کشیدن محدود نمی‌شود.

شادنوش با بیان اینکه فشارخون بالا قابل پیشگیری است و با درمان و تشخیص به موقع می‌توان ناتوانی و مرگ زودرس را کاهش داد، درخصوص استراتژی‌های وزارت بهداشت برای مدیریت فشارخون بالا، یادآور شد: در این راستا، وزارت بهداشت، با توجه به ضرورت تحقق رویکرد سلامت همه جانبه و اهداف سندملی پیشگیری و کنترل بیماری‌های غیرواگیر و پیرو دستور وزیر بهداشت، بسیج ملی کنترل فشارخون از تاریخ ۲۷ اردیبهشت ماه ۹۸ همزمان با روز جهانی فشارخون آغاز شده و تا ۱۵ تیرماه ادامه یافت، در این طرح، ۳۰ میلیون نفر تحت غربالگری قرار گرفته و بیش از ۲ میلیون نفر مورد جدید مبتلا به پرفشاری خون شناسایی شدند.

رییس مرکز مدیریت پیوند و درمان بیماری‌های وزارت بهداشت با بیان اینکه هدف کلی برنامه مدیریت فشارخون بالا در مراکز تخصصی، پیشگیری و درمان بیماری فشارخون و کاهش عوارض و مرگ و میر ناشی از آن است، تاکید کرد: از دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور انتظار می‌رود، علاوه بر توسعه برنامه مدیریت کنترل فشارخون بالا در تمامی مراکز درمانی تخصصی تحت پوشش خود، در این زمینه، به ارتقای کیفیت درمان بیماران و کاهش عوارض بیماری و مرگ زودرس، آموزش و توانمندسازی تیم ارائه خدمت در سه سطح درمانی و همچنین، تقویت هماهنگی درون بخشی و بین بخشی در ارائه خدمت موردنیاز بیماران ارجاعی و حمایت از یکپارچه سازی نظام ثبت و گزارش دهی ارائه خدمات در مراکز، بیش از پیش اهتمام ورزند.