کرامت به معنای دوری از گناه و فرومایگی است/ اگر کسی بخواهد به کرامت برسد باید «تقوا» پیشه کند
وی ادامه داد: کرامت به معنای دوری از گناه و فرومایگی است، کرامت ملاک دین داری انسان بوده و انسانی که دین ندارد کرامت نیز ندارد.
این کارشناس علوم قرآنی بیان کرد: قرآن کریم میفرماید: «بهترین شما کریمترین شما نزد خدا است و کرامت مختص انسانهای با «تقوا» است». در زمان جاهلیت کسی که ثروت بیشتری داشت انسان ارزشمندتر و با کرامتی شناخته میشد، در حالی که اسلام چنین دیدگاهی را ندارد.
رخصی به موضوع «تقوا» از نگاه امیرالمومنین(ع) اشاره و بیان کرد: «تقوا» ارزشی است که انسان را از هرچه او را به گناه وادار کند دور می سازد. اگر از خطا دوری کنیم «تقوا» را در پیش گرفته ایم به عبارت دیگر تقوا کلید کرم است. بدین ترتیب اگر کسی بخواهد به کرامت برسد باید تقوا پیشه کند و تقوا از اصول دین است.
وی اظهار کرد: بر طبق آیات قرآنی خطاب به پیامبر اکرم(ص) بیان شده، خداوند کریمترین کریمان است یعنی کرامت از خداوند آغاز میشود و بعد به سوی بشریت حرکت میکند.
رخصی کرامت از نگاه قرآن را مورد بررسی قرار داد و ابراز کرد: در سوره الحاقه آیه ۴۰ نیز به کرامت اشاره شده و خطاب به پیامبر اکرم(ص) آمده است که بیتردید قرآن فرستاده کریم و بزرگواری است و خداوند در اینجا به کرامت خود اشاره دارد، بنابراین کرامت ویژگی مختص خداوند و اهل بیت(ع) است که میتواند الگویی برای انسانها باشد.
وی به ویژگیهای انسانهای کریم اشاره و بیان داد: هرگاه کسی بخواهد کریم باشد باید ویژگیهای خاصی را در خود بپروراند در روایات آمده است لازمه این کرامت کار خوب در سایه خدمت به مردم است و کسی که کار خوب انجام می دهد آن را وظیفه خود بداند، این امر را میتوان در چهل سال انقلاب اسلامی ایران و دفاع مقدس کشور دید.
رخصی ویژگی دوم انسان با کرامت را شاکر بودن خداوند دانست و افزود: انسان شاکر انسانی کریم است. افراد پاکدامن بر چیزهای اندک نیز خداوند را شکر میگویند.
وی در ادامه به شاخصه سوم یک انسان کریم اشاره و اظهار کرد: ویژگیهای کرامت بارها از زبان ائمه اطهار(ع) بیان شده است، امیرالمومنین(ع) در خصوص کرامت میفرماید: حل مشکلات مردم قبل از درخواست نشانه کرامت است.
رخصی در خصوص ویژگی دیگر انسان با کرامت خاطرنشان کرد: ویژگی دیگر افراد با کرامت دیدن خطای دیگران و به رخ نکشیدن آن است، افراد کریم با دیدن خطای دیگران به آنها طعنه نمیزنند. این مهم را ما در رفتار ائمه(ع) و پیامبر اکرم(ص) میبینیم هنگامی که بر پیامبر اکرم (ص) طعنه میزدند و به وی اهانت میکردند ایشان برای آنان نماز میخواندند و دعا میکردند تا آنان رستگار شوند.
انتهای پیام /