صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

تفاوت بزرگ نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و ارتش تروریست آمریکا

۱۲ تير ۱۳۹۸ - ۰۳:۱۲:۰۱
کد خبر: ۵۳۰۰۴۳
دسته بندی‌: سیاست ، دفاعی و مقاومت
نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران هم حق، هم توان و هم جرئت و جسارت زدن هواپیمای سرنشین‌دار آمریکا را در سحرگاه سی‌ام خرداد امسال داشتند، اما این کار را نکردند.

گروه سیاسی ؛ ۳۱ سال پیش در چنین روزی - ۱۲ تیر - حقوق بشری که آمریکایی‌ها دائما از آن دَم می‌زدند و دَم می‌زنند، برای جهانیان به اثبات رسید منتها  وارونه!

دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷ شمسی برابر با سوم ژوئیه ۱۹۸۸ میلادی، هواپیمای مسافری ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دُبی بود، بر فراز آب‌های خلیج همیشه فارس و در نزدیکی جزیره «هنگام» مورد هجوم یگان‌های دریایی متجاوز آمریکایی مستقر در آب‌های خلیج فارس قرار گرفت و سقوط کرد.

این هواپیما در زمانی که ایران در نبرد با متجاوزین بعثی قرار داشت با موشک ناو جنگی وینسنس مورد حمله عمدی نیرو‌های تجاوزگر و جنایت پیشه شیطان بزرگ قرار گرفت. هواپیما حامل ۲۹۰ مسافر و خدمه بود که تمامی آن‌ها اعم از مرد و زن و کودک و نوجوان و کهنسال با این جنایت فجیع به شهادت رسیدند.

در میان سرنشینان این هواپیمای مسافربری، ۶۶ کودک زیر ۱۳ سال، ۵۳ زن و ۴۶ تن تبعه کشور‌های خارجی نیز بودند که کشته شدند. ساقط کردن هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران از سوی جنایتکاران آمریکایی، در حقیقت یکی دیگر از مراحل رویارویی استکبار جهانی با ملت بزرگ ایران برای تقویت متجاوزان عراقی در جبهه‌های جنگ بود.

پس از سقوط این هواپیما، مقامات آمریکایی برای توجیه این جنایت نابخشودنی، دلایل ضد و نقیضی عنوان کردند و کوشیدند این اقدام خصمانه را یک اشتباه قلمداد کنند. اما با توجه به مجهز بودن کشتی جنگی وینسنس به پیشرفته‌ترین سیستم‌های راداری و رایانه‌ای و همچنین مشخص بودن نوع هواپیمای در حال پرواز، مسلم شد که احتمال اشتباه وجود نداشته و این اقدام، کاملاً تعمدی و خصمانه بوده است.

با این حال مقام‌های آمریکایی پس از چندی، در توهینی آشکار به ملت ایران، مدال شجاعت بر گردن «ویلیام سی راجرز سوم» ناخدای این ناو انداختند و بدین سان حمایت رسمی خود را از این جنایت اعلام کردند. به هر تقدیر، این جنایت نیز در کنار جنایات بی شمار دولت آمریکا، در پرونده سیاه استکبار جهانی ثبت شد و لکه ننگ دیگری بر تارک آن جنایت پیشگان نقش بست.

۳۱ سال بعد
اما این روز‌ها و در ایام سی و یکمین سالگرد جنایت آمریکایی‌ها در خلیج فارس، نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران در سحرگاهان ۳۰ خرداد در اقدامی قانونی و ثبات‌بخش، توانستند با تجهیزات بومی خود پهپاد فوق پیشرفته آمریکا را که به حریم هوایی سرزمینی ما تجاوز کرده بود، بر فراز خلیج فارس رهگیری و منهدم کنند.

آمریکایی‌ها که پهپاد ۲۳ میلیون دلاری MQ_۴ C خود را غیرقابل رهگیری معرفی کرده بودند، پس از مورد اصابت قرارگرفتن توسط موشک‌های سامانه سوم خرداد نیروی هوافضای سپاه، دچار سرگیجه و هذیان‌گویی شدند.

اما نکته قابل تامل این ماجرا در آنجاست که نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران همزمان با مورد اصابت قرار دادن پهپاد MQ_۴ C می‌توانستند یک هواپیمای سرنشین دار دیگر آمریکایی‌ها را هم هدف قرار دهند که البته این کار را انجام ندادند.

سردار امیر علی حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه در این زمینه گفت: همان لحظه‌ای که پهپاد جاسوسی MQ_۴ C رهگیری شد، هواپیمای جاسوسی دیگری با نام P-۸ نیز در نزدیکی آن در حال پرواز بود که حدود ٣٥ سرنشین داشت و می‌توانستیم آن را سرنگون کنیم، اما این کار را نکردیم.

یک روز بعد از این اظهارنظر فرمانده نیروی هوافضای سپاه، «دونالد ترامپ» رئیس رژیم آمریکا این موضوع را که همزمان با سرنگونی پهپاد MQ_۴ C یک هواپیمای دیگر آمریکایی با تعداد سرنشین بیش از ۳۰ نفر در همان محدوده‌ها در حال پرواز بوده است را تایید کرد.

رهگیری و سرنگونی پهپاد جاسوسی MQ_۴ C گلوبال هاوک و همچنین رهگیری و سرنگون نکردن هواپیمای جاسوسی P-۸ توسط قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء (ص) و نیروی هوافضای سپاه، حکایت از این موضوع دارد که نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران در سی‌ام خرداد امسال علی‌رغم اینکه می‌توانستند هواپیمای P-۸ آمریکا با تمام سرنشینانش را روی هوا منهدم کنند، اما به اخطار جدی به آمریکا بسنده کرده‌اند.

توجه به ابعاد انسانی ماجرا
سردار «رسول سنایی‌راد» معاون سیاسی دفتر عقیدتی سیاسی فرمانده معظم کل قوا در همین زمینه به خبرنگار گروه سیاسی گفت: ساعت ۴:۰۵ بامداد سی‌ام خرداد، امکان هدف قرار دادن هواپیمای متجاوز باسرنشین آمریکا توسط نیروی هوافضای سپاه وجود داشت، اما نیرو‌های مسلح چمهوری اسلامی ایران ترجیح دادند که هواپیمای بدون سرنشین را بزنند تا از این طریق هم پیام قاطع دفاعی خودمان را به دشمن داده باشیم و هم توجه‌مان به ابعاد انسانی ماجرا را نشان دهیم.

نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران هم حق، هم توان و هم جرئت و جسارت زدن هواپیمای سرنشین‌دار آمریکا را در سحرگاه سی‌ام خرداد امسال داشتند، اما این کار را نکردند و هواپیمای بدون سرنشین آن‌ها را مورد اصابت قرار دادند تا از این طریق پیام هشدار بسیار جدی آن‌ها به سران کاخ سفید برسد. حال آنکه ۳۱ سال پیش در چنین روزی، هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران بر فراز آب‌های خلیج فارس به صورت غیرقانونی توسط ناو وینسِنس آمریکا هدف قرار گرفت و ۲۹۰ مسافر این هواپیما جان خود را از دست دادند.

این است تفاوت بزرگ نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران با ارتش تروریست آمریکا.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *