خودکشی؛ عامل دیرپای مرگ و میر در زندان‌های آمریکا

به گزارش گروه بین الملل ؛ براساس بررسی‌ها زندان‌های آمریکا در متوقف ساختن روند رو به رشد خودکشی زندانیان ناموفق بوده‎اند.

خبرگزاری آسوشیتدپرس با اشاره به پرونده دختر ۲۵ ساله‌ای که به دلیل ممانعت پرستار زندان از دادن قرص‌های درمانی به وی که مبتلا به بیماری‌ بود، در نهایت خودکشی کرد، می‎نویسد: نباید تصور کنیم که موضوع محدود به همین مورد می‌شود.

 

 

 

با بررسی ۳۱۰۰ زندان محلی و مشاهده الگو‌های مشابه بی توجهی به مشکلات زندانیان دارای اختلالات روانی این پرسش به ذهن متبادر می‌شود که آیا مراقبت‌های بهتر و بیشتر نمی‌تواند در متوقف کردن روند رو به رشد خودکشی زندانیان موثر باشد.

 

تحقیقات مشترک خبرگزاری آسوشیتدپرس و سرویس خبری دانشگاه مریلند نشان می‌دهد که زندان‌های زیادی در آمریکا در سال‌های اخیر به اتهام امتناع از در اختیار قرار دادن دارو‌های زندانیان دارای اختلالات روحی، نادیده گرفتن گریه‌های زندانیان برای کمک، عدم نظارت بر آن‌ها به رغم وجود هشدار‌ها مبنی بر این که ممکن است این افراد به خود آسیب بزنند، یا تحمیل شرایط سختی که احتمال وخیم‌تر شدن حال این زندانیان بیمار را در پی داشت، با شکایت یا بازرسی مواجه شده‎اند.

 

 

بررسی ۱۶۵ پرونده دعوی که به طور خاص در مورد خودکشی یا تلاش برای خودکشی در زندان‌های محلی آمریکا بودند، نشان می‎دهد:

۱. در حدود یک سوم این پرونده‎ها، کارکنان زندان از ارائه دارو‌های تجویزی پزشک به زندانیان خودداری کرده بودند.

۲. بسیاری از زندانیان به دلیل کمبود پرسنل یا وجود پرسنل آموزش دیده، به طور منظم که معمولا هر ۱۵ تا ۳۰ دقیقه یک بار است، کنترل نشدند.

۳. بیش از نیمی از خودکشی‌ها و یا تلاش برای خودکشی در همان هفته اول زندانی شدن و نیز ۸۰ درصد زندانیان در انتظار محاکمه هستند، رخ داده‎اند.

 

 

۴. در اغلب موارد از لباس، ملحفه و پرده حمام برای خودکشی استفاده شده است. برخی از زندانیان از تیغ صورت تراشی به رغم هشدار‌های متعدد به پرسنل مبنی بر آسیب‎زا بودن این ابزار و اجتناب از ارائه آن به زندانیان اقدام به خودکشی کرده‎اند.

پرونده‌های بررسی شده تنها بخش کوچکی از مشکلات را نشان می‌دهند.

 

 

خودکشی عمده‌ترین عامل دیرپای مرگ و میر در زندان‌های آمریکا، براساس گزارش‌های دولتی در سال ۲۰۱۴ به میزان ۵۰ مورد از هر ۱۹۹ هزار زندانی افزایش یافت. این میزان تقریبا ۲ و نیم برابر بیش از میزان خودکشی در زندان‌های دولتی و ۳ و نیم برابر بیش از میزان خودکشی در جامعه است. براساس آمار‌های فدرال تعداد خودکشی‌ها در سال ۲۰۱۴ برابر ۳۷۲ مورد بوده است.

گزارشی اختصاصی در مورد شمار خودکشی‌ها در ۵۰ ایالت آمریکا نشان داد که در بازه زمانی سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ تنها در ۹ ایالت آمریکا ۳۰۰ مورد خودکشی رخ داد. دیگر ایالت‌ها یا از ارائه آمار‌ها خودداری کردند یا آمار‌های ناقصی را ارائه دادند.

 

 

 

این مشکل پرده از واقعیت دیگری بر می‎دارد؛ تعطیلی بیمارستان‌های روانی دولتی در دهه ۱۹۷۰ سبب شده تا زندان‌های محلی از زندانیان مواد مخدر و روانی که بیشترشان با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند، مملو شود.

وکیل حقوقی زندانیان کالیفرنیا، بر این باور است که اکثر قریب به اتفاق این خودکشی‌ها "قابل پیش بینی و پیشگیری" هستند.

انجمن ملی کلانتر‌ها ضمن احمقانه توصیف کردن ادعا‌های مربوط به الزام مسئولان زندان به مراقبت‌های روانی از زندانیان گفت: "ما روانشناس نیستیم. ما نه تجهیزات و نه آموزش کافی که برای حل مشکل کارآمد و موثر باشد، ندیده‎ایم. "